Hastaneden biyolojik ailem ile birlikte çıktım. Onlara kızgındım özellikle Kağan olacak pisliğe. Tehdit etmişlerdi resmen. Tamam kötü bir şey yapmış olabilirlerdi ama onlar beni büyütmüştü. Arabaya bindiğimizde Kağan pisliği kullanmaya başladı. Aynadan sürekli bana bakıp bakıp sırıtıyordu. Bende ona ters ters bakıyordum. "Ne var? Ne bakıyorsun kardeşim? Hiç mi kadın görmedin sen?" Bu tepkime daha da çok gülmüştü. Biyolojik babam Kağan'a bakıp "Oğlum kardeşini kızdırmayı bırak dön önüne." Diye kızmıştı. Daha fazla onlara tahammül edemiyordum tek merakım abimdi. Onların evine geldiğimizde pardon malikanesine geldiğimizde etrafa baktım. Dışarıda büyük bir havuz vardı. Ormanlık alana doğru kış bahçesi kurulmuştu. Evin içine girdiğimde bizi hizmetli karşıladı. En çok gözleri benimle Kağan'ın üzerinde oyalandı. Bu kız da vardı bir şeyler. Çıkarmelbet kokusu. Sonra bizi salona getirdi ve mutfak sandığım yere geçti.

"Ben sana tekrar görüşeceğiz demiştim değil mi deniz kızı?" Ona bakmadan biyolojik annemin gösterdiği yere oturdum. Karşımda bana hasret olmuş şekilde bakan dört çift göz vardı. Biyolojik babam hafif öksürerek dikkatimi kendine çekti. "Güzel kızım sana herkesi tanıtayım. Ben Umut Maver. Annen Zeynep Maver. En başta oturan abin en büyük abin Kağan, onun yanındaki abin Alp, Alp abinin yanında oturan abin Deniz. Senin sol tarafındaki tekli koltukta sarışın olan abin Furkan ve sağ tarafındaki koltukta oturan da kardeşin Burak."

Dört abim bir tane de kardeşim mi vardı? Biyolojik annem kesinlikle tavşan gibiydi? Biyolojik babam benim sustuğumu görünce konuşmaya devam etti.

"Kağan 26 yaşında işini de biliyorsun zaten kızım. Bizim iç ve dış mimarlıkla ilgilendiğimiz bir şirketimiz var. Duyduğuma göre sen de mimarlık okuyormuşsun. Eğer istersen okulundan sonra çalışabilirsin. Şirketimizde Furkan abin 25 yaşında ve mimarlık kısmında, Alp abin 22 yaşında mesleği de avukat o da şirketimizde çalışıyor. Deniz abin 24 yaşında, hastenemiz olan Aleda Maver hastanesinde çalışıyor. Kardeşin Burak da 17 yaşında, Maver lisesine gidiyor."

Ben mi yanlış duydum? Benim adımda hastaneleri mi vardı?

"Ben yanlış mı duydum?" Biyolojik annem gülümseyerek yanıma geldi ve ellerimi tuttu. "Hayır kızım. Senin adını koymuştuk. O hastanede doğdun sen ama onlar bizden çaldı seni. Daha çok dikkat etmeliydik biliyorum ama doğumum zor geçmişti. Bu yüzden bayılmıştım. Baban da bir senin yanında bir benim yanında gidip geliyordu."

Daha fazla konuşamadı yoksa ağlayacaktı. Yutkundum. Benim içinde zordu ama bu saatten sonra yeni bir aileyle devam da etmek istemiyordum. Bu yüzden sınırlarımı koruyacaktım. Elbetteki beni büyüten ailenin yanına gidebilecektim. "Annem ve babam çıktı mı Kağan?" Sorduğum soruyla etraf buz kesti. "Çıktılar. Arayıp öğrenebilirsin ama bana işin düşerse diye söylüyorum, abi demezsen cevaplamam. Askerlik arkadaşın mıyım ben senin?" Gıcık adam diye mırıldandım. Kesinlikle ilk analiz olarak konuşursak anlaşamayacağım tek kişi Kağan gibi duruyor.

"Kızım ben sana odanı göstereyim. Yoruldun sen de. Deniz abin götürsün seni hem pansuman da yapar."

"Ben kendi pansumanımı kendim yaparım. Odamı gösterebilir misin Deniz?"

Deniz sanırım en duygusallarıydı çünkü gözleri dolmuştu. Birlikte yukarıya çıkarken Burak'ın ama ben daha konuşamadım. Okulda herkese onu anlatmıştım gene benimle dalga geçecekler dedi. İkinci kata asansörle çıktık.

" Peri kızım bu katta senin, benim ve Burak'ın odaları var. Yukarıda da diğerleri kalıyor. En üst katta da annemle babam kalıyor. En alt katta mutfak var bir de bu katta var. Ben biraz obur biriyim. Bizde gece yeme mesaileri vardır. Uykun hafifse kapattırırız mutfağı." Omuz silktim

"Düzeninizi bozmak gibi bir derdim yok. Yakın zamanda gideceğim."

Deniz kafasını salladı. Odama geçtiğimiz de tam benim sitilimdi. Deniz odadan bir şey demeden çıkmıştı. Peri kızım lakabını çok sevmiştim ama çaktırmadım. Bir süre sonra elinde sağlık çantasıyla geldi. Ne kadar istemesem de bu ailede inat olduğundan yapmadan gitmez diye sessizce baktım. Başımın pansumanı bittikten sonra iyi geceler dileyip gitmişti. Bende yatağa uzandım. Onlara şans vermeli miydim? Onların bir suçu yoktu ama ben abimi çok özlemiştim.

Yorumlarınız ve oy vermeniz beni mutlu eder :)

Kitap sizce nasıl gidiyor?

Aleda'ya kızgın mısınız?