Merhaba Sevgili Okurlarım, alıntıyı hemen yazıp atayım dedim. O yüzden şimdi paylaşacağım. Alıntıyı çok uzun yapmayacağım.

Sizleri seviyorum💋💕

Kan izlerine şaşkınlıkla bakarken yanımdakini dürtükledim. Ancak cevap gelmedi. Yanıma baktım ve onu gördüm. Gözlerim korkuyla büyürken "Yavuz abi!" diye boşluğa bağırdım. Ancak birkaç çıtırtı dışında bir şey duymadım. Etrafıma bakarken ne yapacağımı bilemedim. Burası diğer alanlara göre daha karanlıktı.Paniklememe rağmen silahı daha sıkı kavradım. Havaya kaldırıp bir el sıktım. Belki sese doğru gelirlerdi.

Az önce yanımdaydı şimdi ise yoktu. Oydu. O şerefsiz, takıntılımdı. Pis şerefsizin bana takıntısı bitmiyordu. Sinirle dişlerimi sıkarken her taraftan çıkma ihtimaline karşı silahı doğrulmuş bir şekilde etrafımı turluyordum. Ancak kimse yoktu. Tedbirliyken telefonumdan flaşı hemen açtım. Telefonu etrafa tuttum. Görünürde biri yoktu. Silahı indirmeden yerlere baktım. Yerlerde kan izleri vardı. Damla damla... Kaan'a ya aitse! Paniktim ama aynı anda da soğuk kanlıydım. Kan izlerini sessizce takip ettim. Bir ağacın etrafında bitiyordu. Kafamı yerden kaldırdığımda onu bana bakarken gördüm. Sırıtarak bana bakarken karnından aşağı kan süzlüyordu. Ama sanki hiçbir şeyi yokmuş gibi bana sırıtıyordu. Pezevenk herif!

Ağaca yaslı olan Kaan ise baygın ama bir o kadar da canlı göxlerle bana bakıyordu. Beni görünce can gelmişsi yumurcağa sjsjsj.

Ciddiyetini korumaya çalışarak konuştum.

"Ne istiyorsun adı piç?!" Dedim ancak sırıttı ve tam silahın önüne geldi. Silahın ona degmesini umursamadan kulağıma eğilmeye çalıştı.

"Seni!"

Tek dediği buydu. Ve sonra olanlar....

Eveeeet alıntı bu kadardı Sevgili Okurlarım.

Bölüm nasıl?

Beğendiniz mi? Merakla yorumlarını bekliyorummmm.

Yeni bölüm ne zaman gelsin? Şayet ben şu an yazmamak için zort duruyorum. Belki de vaktim olursa yazarım. Bilemiyorummmmm.

Bolca yorum yapmayı ve oylamayı unutmayınnnn

İnstagram hesabı: yaramazcocuk_official

Sizleri seviyorum 💕💋😍❤