Vazgeçmek bu kadar kolay olamazdı diye başladı tüm kavgamız ama aslında zaten bu kadar kolay degildi çok şey yaşanmış aradamızdaki bağlar zaten kopma noktasına kadar gelmişti sadece bir tarafın artık gerçekleri kabul etmesi gerekiyordu ben de bunu yapma kararı aldım bu da sana gerçekleri en başından başlayarak anlatmak istediğim ya da ölmeden önce aşkımızın son hatıralarını içerecek bir kitap bu kitap belki evimin bir köşesinde belki de kanlar içinde bulunacak bir taslak sonrası neolacak bilemiyorum belki kitabın sonunu bile yazmaya yetişemeyecek kadar az zamanım kaldı neden mi dersin her şeyi planlı yapmayı sevdiğimi bilirsin ölüm tarihime karar verdim ve bu da o tarihten tam 33 gün öncesi umarım her şey istediğim gibi gider bugün ilk günüm ve daha kim olduğunu bile anlatmaya baslayamadım sevgilim belki ilk günün sonunda ismini yazabilecek cesareti bulurum emin değilim kendimden senin adının yazmaya başlamak bile içimin titremesine neden oluyor sanki tüm yazacaklarım sana kalıcak ama adını kendime saklamak istiyorum çünkü sen sevgilim en büyük hazinemsin bilmesin benden başkası gizli kalsın aşkın bana kimse bakmasın sana benim baktığım ve anlattığım gibi çünkü biliyorum sevgilim bulacaklar seni ama kimse sevemez benim gibi belki olur benden sonrası belki daha fazlası olur bilmiyorum sevgilim ama beni enazından unutma belki anılar unutursun belki adımı unutursun belki ilk gecemizi ama bu kitap sonsuza kadar seni içerecek ve umarım sevgilim hayatının küçücük bir kenarında bu kitaba yer kalır ve böylece geçmiş sana yük olarak değilde benim anlatacağım güzel anılar ile dolu olarak kalır ve böylece ne yaşanmış olursa olsun bu kitabın bizim en güzel parçamız olarak kalması için her güzel detayı kendi gözümle anlatacağım çünkü sen sevgilim benim en güzel parçam oldun yirmikinci yaşımın en özel parçasıydın bu yüzden ilk olarak seni anlatacağım kitabımda daha sonra hayatın ne kadar zor olduğunu ve bu noktaya kadar gerçekten çok çabaladığını her şeye rağmen çok güçlü bir kadın olmayı başardığımı ama güçlü kadınların da bazen pes etmesi gerekiyormuş beni pes etme noktasına da bir çok şey getirdi ama hala bir umudum var belki bu 33 günün sonunda bu umudum beni ayakta tutmaya yeter belki de yetmez senin gibi bende bilmiyorum bu hayatın sonunu ama enazından o kadar sürede yaşama umudu bulurum belki diye başladım ne kadar umutluyum dersen ölümüme dair her gün bir plan yapacağım son bölümde umudum hiç kalmadıysa o planlardan sadece birini seçeceğim yani ne olacağı konusunda bu hayatın bu kitabın nereye gideceği konusunda küçücük bir planım yok sadece güne karar verdim ve öylece başladım yazmaya ki daha adını bile yazamıyorum o kadar korkak bir tarafım var sana karşı ama artık adına gelmenin zamanı sonuç olarak hiç bir yere kaçamam başladıktan sonra Ve sonunu görmeden de bırakmak gibi bir planım yok yarım kalan her şeyin sonu merak dolu olur acaba bende öyle mi yapmalıyım yarım mı bırakmalıyım bu hıkayenin sonunu daha devamı bile geleceği belli olmayan bir kitabın ilk bölümü ve adını yazmaktan kaçtığım gerçeği ile devam eden bir kadın evet sevgilim artık adını yazmanın zamanı geldi istesem de istemesem de bu hayatta kaçtığım her şey ama kaçmak hiç bir yere götürmüyor yani enazından benim hayatımda hiç bir yere götürmedi ve hala da götürmüyor o yüzden bir anda yazacağım senın adını sevgilim son cümlemde sana olan aşkımın bitmek zorunda olduğu gibi son cümlem de olmalı bu bölümde

DOĞU

https://pin.it/5V57Dvszt

Sevgilim işte sonunda yazabildim adını ve bu benim için şuana kadar en değerli ve cesaret verici şey belki sana ya da bunu okuyacak birine fazla abartılı gelecek ama benim için sadece yazabidiklerim bunlar bide içimde biten kocaman yazamadığım bir fırtına var umarım ki hikaye ilerledikçe bu derinlik sözlere döner ve bu sözler senin kalbine dokunur gelelim klasik bölümün ölüm planına her bölüme bir plan ekleyeceğimi söylemiştim ve bu bölüm en kolayı ile başlıyorum sevgilim böylece hiç kimse daha ne yaşadığı bilinmeyen bu minik kızı yargılamayacak çünkü insanların yaptığı en iyi şey içini bilmeden dışına göre karar vericek ve bedeni ölmüş bir kızın ruhuna da huzur vermeyecekler dünyada yaşadığı yetmezmiş gibi....

https://pin.it/37kNj6YWl

İlk planım ne mi dersiniz bir sabah uyanıcam ve o sabah kendime ödül günü yapacağım sabah sınırlı olarak gittiğim kahvaltı evine gidicem ormanın ortasında denize sıfır bir yer mekanı görmek bile cennet gibi resmen benim bazen kaçamak ve düşünmek için gittiğim ve oradaki abladan akıl almaya zaman ayırdığım oluyor çünkü gerçekten bir yabancıdan akıl almak en mantıklı şey çünkü çok daha yeni bir kapı açılıyor gibi hissediyorum ve böylece ordan kalkınca zihnim yenilenmiş gibi oluyor daha güzel bir hafta ve kararlar alıyorum kendimce.Gelelim ikinci planıma hazır kahvem ile sahile gitmek dünyanın en güzel aktivite hele bide yanında favori kitabım varsa o zaman benim için mükemmel olur o günün sonu bile gelsin istemem ki daha önce üç saat kaldığımı bile hatırlıyorum ve bugün de planım iki saat kalmak zaten saat çoktan ikiyi bulmuş olur böylece öğle yemeği için özel olan diğer mekanıma gitmenin zamanı geldi pastasının yeri dünyanın en iyi makaralarının yapıldı yer olduğuna o kadar eminim sokak arasında hala eski usul bir çok yemeğin yapıldığı ve benim de her hafta düzenli olarak gittiğim tek yer çünkü hemen diğer mekanlardan vazgeçerim ama burası benım için tarih içeriyor annem ile birlikte ilk defa paramızın yettiği ve dışarda yemek yediğimiz yerdi benim için o kadar özel ki hala annemin mutluluk dolu gözlerini hatırlatıyor yeşil ve kocaman parıl parıl gözler canım annem seni çok özlüyorum bu yüzden o gözlerin ile birlikte son kez bizim ilk zaman yediğimiz makarnayı son kez yiyeceğim senin yanına gelmeye karar vermiş olmanın rahatlığı var üstümde ve bende bugün mutluluk ile yiyeceğim bu yemek de bitince saat beşi bulmuş olur bence planıma göre giderse her şey son planım ne derseniz kendime çok güzel bir akşam yemeği için alişveriş en sevdiğim kırmızı şarap yanında bir güzel akşam yemeği ve şarabin içinde bir kaç adet ne olduğundan emin bile olmadığım ilaç bence en kolay böyle vazgeçebilirim hayattan annem ile izlediğimiz çizgi filimi de açarsam belki ne yaptığımı bile fark etmem böylece bir kenarda yığılmış bulunurum tabi biri benim varlığımı hatırlarsa ölsem acaba kaç gün sonra bulunucam ne kadar acınası bir düşünce neyse burdan devam etmem için zihnimi toplamam gerekiyor böylece sonraki bölüm için hazır olacağım .

https://pin.it/1wQZeP5WC