Sadece bir ay geçti her şeyin üstünden buraya. Gelmeden önce tamamen senden vazgeçmiştim ama gelip yeniden kendimi olması imkansız bir gerçeğe inandırdım ne dersin bilmiyorum ama ben buna kocaman bir hata diyorum beni sevmediğine inandığım yanlış kişiyi kendi içimde afffettim ve onunla olması gerekenden çok daha ileriye gittim hani kardelen çiçeğim demiştim ya sanırım burda kardelen çiçeği ben oldum neden mi dersin kardelen çiçeğinin hemen ölmeyi istediğini sana çok güzel bir şekilde anlatmıştım ama meğer konu bambaşkaymış benim anlamadığım anlamak istemediğim kocaman bir boşluk varmış o da kardelen çiçeğinin ben olmasıymış çünkü sevgilim ben seni koparmaya hiç bir zaman kıyamadım ki ellerimde ölü halını göreyim ama sen ama sen sevgilim hiç benim bir kardelen olduğumu hatırlamadın nasıl olsa önümde kocaman bir bahçe var dedin kardelen çiçeği olmazsa elimde hemen ölen bir çiçeği ne yapayım dıye düşündün o çiçeğin ölüsünü de atmayı tercih ettin halbuki kardelen çiçekleri ölünce de kokar ben seni kitap arasına saklarım dedim ama sen beni atmaktan hiç çekinmedin sevgilim benim güzel sevgilim neden diye sormak istiyorum sana bilmez misin kardelen çiçeğinin hayatını neden atmayı tercih ettin artık çok yoruldum sevgilim senin için önemsiz benim için bir hayatı oluşturan kardelen çiçeğinin son satırları bunlar artık kendinden vazgeçiyor bu kardelen çiçeği sana değer vermekten yarı yolda kalmaktan hiç sevilmemekten ne. Kadar çabalasa bile sonunun aynı olmasından her seferinde aynı kıtabı okusa da insan farklı olmaz mı çıkarılan dersler neden ben her seferinde dönüp dolaşıp senin sevgisizliğin ile savaşıyorum benim savaşım neden senin sevgisizliğin ile anlamıyorum ama belki de bu kardelen kitabının son sayfaları belki okumayacak hattta benden gelen hiç bir şeyi istemeyeceksin biliyorum ama bu biten bir ilişkinin son kopyası bu kitapta yazılan hiç bir mektubun kopyası yok ve belki de yanacak olan bu sözlerin de senin için bir değeri yok ya da hiç bir zaman senin için değerli oldu mu kardelen çiçeği bilmiyorum iste sadece yazıyorum yazmasam sesımın ulaşmadığı kalbine mektuplarım da ulaşmayacak belki de öylesi daha iyi sana ulaşmaya çalıştıkça sen beni yok saymaya devam ediyorsun belki de seni kendi içimde öldürmenin zamanı geldi kardelen çiçeğim benim de daha fazla senin sevgisizliğin ile savaşacak gücüm kalmadı kim bilir kaç gün oldu senin sevgisizliğin ile savaştım hepsinde sana yenildim hepsinde sana geldim hepsinde kendimi unuttum hepsinde senin huzur getireceğine inanmadım ama guzel sevgilim olmuyor arık kardelen çiçeğinin kokusu bile artık defterime fazla hüzün getiriyor bu kadar hüzün içerirken senin getirdiklerin nerde buldum ben mutluluğu ki senin yanında bilmiyorum her zamanki gibi yüzlerce sorunun içinde bilmediğim bir cevapsız soru daha ama belki de ben seninle mutsuz olmayı bile mutluluk saydım kendime bile mutluluk yalanları söyledim işte ben böyle biriyim sevgilim kendi kalbime bile yalan söylüyorum sende haklısın bana yalancı demekte sende haklısın bana korkak demekte sevgilim ben seni kaybetmemek için her konuda hem kendime hem de sana yalan söyledim ama unuttuğum bir şey vardı çok aptal olduğum bir şey … yalanların her zaman gün yüzüne çıkmak gibi huyları vardır ve bende belki de bu yalanlardan kaçarken sahte bir şeylerin üstüne bir mutluluk kurdum ve sonucu da vbu sefer bana gelirsen gerçek sevgiyi kabul etmiş olucan ama ögrendim ki artık benim numaramın bile senin telefonuna fazlalık geldi artık gerçek anlamda beni sildin sanırım ya da beni görmek bile istemiyor gi,şbi mi davranıyorsun gerçi davranmıyor değil tam olarak beni görmek istemiyorsun hikayenin sonu bu ben sana aşkımı kaybetmemek için tam bir yalancı oldum ve en acısı da hayatım boyunca ban hiç kimse yalancı demedi ama aşık olduğum adam bana korkak bir yalancı dedi ve bu tam olarak aslında hikayenin gerçek yüzünün ortaya çıktığı taraftı çünkü ben gerçek bir yalancıdım sadece birazcık daha fazla seninle zaman geçirmek için sana yalan söyledim sadece birazcık daha fazla benim olmanı istemek çok mu fazla şey istedim bu hayattan sanırım daha fazla kendımı savunma hakkım yok ben tam bir yalancıyım enazından sen hep sevgini göstermedin ben ise bir sevginin arkasına bir dünya yalan saklayıp aşık gibi davranıp masum yaptım kendımı aslında kötü karakteri benim bu hikayenin ilk baştan deli gibi aşık olan bu kızın bir dünya yalanımın çıkacağını kim tahmin edebilirdi ki bende tahmin etmedim bu kadar yalanın bu kadar sırın arkasına saklanıp birde seni sevgisizlik ile suçladım sevgilim özür dilerim bilmiyorum özürümün önemi kaldı mı bilmiyorum bu saatten sonra ban geri dönüşün olur mu ama imkansız gibi duruyor artık bir çok şey bu küçük şehirde bile artık sokaklar denk getirmez sanki bizi değil arık sen ve bir yalancı kaldı hayatta ve belki de bir ömür hatırlayacağın şey güzel anılarımız değil tam olarak senden sakladığım yalanlar ama Sevgilim benimde kendimce nedenlerim var belki hiç bu kısımın veya sonrasının önemi kalmayacak ama ben yine de kendimi ya da senin için yalanlarımı anlatayım belki bir gün devamını okursun ben senin yanında olmasam bile sevgilim ve o zaman anlamak istersin beni bilsem bile bunun imkansız olduğunu bir gün için umut ediyorum bugün belki değil ya da bir ay sonrası için ya da belki bir yıl ama bir gün ben senden gitmiş olsam bile belki bir gün bilmiyorum işte şimdi soracaksın neden bu kadar şeyi sakladın ama kimsenin kaçamayacağı bir geçmişi var benimde bu geçmiş burdan sonra kaçılması imkansız bir şekilde peşime yapıştı ve bugün seninle olan her güzel şeyi bitirdi ki bu da benim için bir yıkım oldu artık kaybettık birbirimizi hikayenin sonu bu oldu ama sana neden yalan söylediğimi her detayına kadar açıklayıp kitabı bitireceğim sevgilim ilk başta her şey sanki bir oyun gibiydi benim için ben hiç bir zaman sana aşık olmayı planlamadım ama sen şimdi dersin aşk planlı mı olur işte tam olarak hiç planlamadan girdiğim bu durumun içinde çok fazla imkasızlık vardı ve hepsi de bir gün ortaya çıkacaktı ama ben buraya kadar her şeyi sakladım çünkü aşık olduğumu fark ettiğimde artık gerçekten senden kopamayacağım gerçeği vardı ki bende seni o kadar kaybetmek istemedim ki her şeyi saklama kararı aldım belki de hayatımın en büyük hatası buydu ama ben seni kaybetmekten o kadar korktum ki beni bırakmandan o kadar korktum ki kendi içimde kendime yenildim ve sakladım tüm gerçekleri söyledim tüm yalanları yapamadım olamadım kendim kabul etmeyeceğini de tahmin ettim ve tahmin ettiğim gibi de oldu sen benimle savaşmayı değil benden vazgeçmeyi göze aldın ve hikayenin sonu da böyle bitti bu kitabın son sözleri bunlar iki kardelen çiçeğinden biri savaşmak istemedi biri de çok savaştığı için çiçeği açmadan önce boynu kırıldı demekti bizim aşkımız o kadar güçlü değilmiş ki biz de kaybettik sevgilim bu kitabin sonu da mutsuz bitti olması gerektiği gibi.

Kardelen çiçeğinin hikayesi benim için çok özel belki onu yazama ve paylaşma gücünü bir gün kendimde bulurum ama bugün olmayacağı için üzgünüm .