Düşman

(Erva'dan)

ALTAY'IN AĞIZINDAN

Saat 12yi geçiyordu hâla mekandaydık Alev ile Emir sohbet ediyor, Ahsen herkesten uzakta kendi başına dans ediyordu. Ben ise,ben ise Ahseni izliyordum..

Alev karşı komşumuz olduğu için çoğunlukla konuşuyorduk. Ama ben Aleve uyuzluk yaptığım için aramız pek samimi değil,ama Alev iyi birisi olduğu için böyle yapıyordum. Ahseni Alevin anlattığı kadarıyla tanıyordum. Esmer,uzun boylu,27 yaşında,ülkede tanınan çok iyi bir doktormuş. Yakınlarına samimi tanımadıklarına buz dolabı gibiymiş. Alev anlatırken onu sadece öylesine dinlemiştim çünkü yakın arkadaşı olduğu için abarttığını düşünüyordum. Ama Ahseni az önce görünce tüm fikirlerim 180 derece değişti,Alev doğru söylüyordu. Gerçekten mükemmel,asıl,dik başlı bir kadına benziyordu. Arabadan hemen inince onun yanına gidip hoşgeldiniz diyerek elimi uzattım. Cevap verecğini düşünmemiştim soğuk biri olduğu için ama cevap vermiş,elimi sıkmıştı. Bunun sebebi kesinlikle Alevle arkadaş olmamızdı. Mekana girdiğimizden beri sadece Ahseni izliyordum. Kahve gözleri arada sırada bana bakıyor,benim ona baktığımı görünce kafasını hemen çeviriyor dans etmeye devam ediyordu.

Bir süre sonra Ahsen yanımıza gelip Aleve tuvalete gideceğini söylemişti ve Alev onayladıktan sonra gitmişti. Umarım bugün o burada olmazdı kim mi? Tabikide Orhan. Orhan yıllardır tek düşmanımdı. O bana zarar vermedikçe ben ona birşey yapmazdım ama genelde buraya gelir tuvaletin önüne gider millete bulaşıp giderdi. Mekanın sahibi olarak ne kadar güvenliği sağlamaya çalışsamda girmenin bir yolunu buluyordu it herif.

2-3 dakika sonra Emir "istersen bı gidip Ahsene bak yine o herif gelmiştir belkide" dedi,haklıydı gidip bakmalıydım. "Haklısın,ben bir bakayım" Hemen ayaklandım ve tuvalete doğru yol aldım,ciddi ifadeye bürünüp dik bir şekilde yürüyordum.

Gittiğimde hiç şaşırmamıştım oradaydı ve Ahsenleydi. Tam onların yanına gidecekken kenara çekilip ne konuştuklarını dinlemek istedim. Orhan "merhaba güzel bayan" Ahsen gözlerini devirip "bayan mı nesin sen kıro mu" Ahsen'nin zaten bu adamla düzgünce konuşacağını düşünmemiştim. Yüzümde anlamdıramadığım bit tebessüm oluşmuştu. Orhan "tamam o zaman ismini söyle de bayan demeyelim" Ahsen gerilmişti belliydi. "Sana ismimi söyleyeceğime bayan demeni tercih ederim" Orhan güldü. Sinirlenmeye başlamıştım. Çenem kasıldı ellerimi sıktım,vücudum niye bu kadar anlamlandıramadığım tepkiler veriyordu? Orhan kollarını Ahsen'in omzuna atıp "sana buraları gezdiririm diye düşünmüştü-" Orhan lafını bitirmeden Ahsen Orhanın ellerini alıp geriye doğru bükmüş,Orhanın iki bacağının arasına tekme atıp Orhanı yere düşürmüştü. Nasıl yaptı? Orhan yere düştükten sonra hemen tepesine çıkıp yüzüne yumruklar savurup "gösteririm sana gezdirmeyide bayanıda" diyip duruyordu. Orhan bı anda Ahseni üzerinden savurmuştu, zaten küçücüktü hemen savruldu. Hemen Ahsen'in yanına gittim "iyi mısın" diye sordum hemen "iyiyim" diye yanıtladı. Kalkması için elimi uzattım kalktı ve "seninle işim bitmedi bayan öldürmessem şükret" dedi. Yapar mıydı? Yapardı. Orhan kana bulanmış olan yüzünün ardından sırıtıyordu "işin benimleyse her şeye razıyım bayan" Ahsen ile birlikte ikimizde "hele bı daha bayan de"dedik ve birbirimize şaşırmış bir şekilde baktık. Beklemiyoduk. Orhan tam o sırada "baya-" daha diyemeden Ahsen bacaklarının arasına peş peşe teklemeler savuruyordu ve şaşırmıştım. Ahsen şeytani bir kahkaha atıp Orhanı bayıltmıştı. Evet Ahsen en büyük ve güçlü mafyalardan birini bayıltmıştı. Ahsene gurur duyar gibi bakıp "az önce Türkiyenin en güçlü mafyasını bayılttın" dedim Ahsen şaşırarak "ne?" Dedi, güldüm tam o sırada Emir ve Alev gelmiş ,Alev Ahsen diye bağırıyordu. "Ahsene dönüp bir ara anlatırım" demiştim,oda onaylarcasına kafasını salladı. Emir "lan Altay bu Orhanı sen mi bayılttın"diyince, "ben değil Ahsen bayılttı...." Dedim. Hem Alev hem de Emir aynı anda "ne?" Demişti. Ahsenle ben güldük. Emir Ahsene "nasıl başardın bunu?" Alev "ben artık şaşırmıyorum bı adam öldürmediği kaldı öldürse şaşırmayacağım" dedi,gerçekten o kadar mıydı? O kadardır. Ahsen "sonra konuşuruz şimdi eve gitmem gerek yarın işe gideceğim" Alevle ikimiz aynı anda "ben bırakırım" demiştik. Alev bana noluyo der gibi bakış atıyordu, ağzıma fermuar çeker gibi yapıp sustum. Ahsen "ben arabamı güvenliğe getirttim kendim gideceğim" hepimiz başımızı sallayıp onayladık ve Ahsen ile Alev çıkışa doğru gidiyordu. Emir ise "gel biz birlikte gıdek" demişti , bende "yok benim bir işim var sonra gelirim" demiştim. Oda ne işi der gibi bakış attı ama sonra dercesine bakış attım ve oda çıkışa doğru ilerledi. İşim ne mi? Tabikide Ahseni takip edeceğim çünkü o Orhan kızı takip edebilir. Bayılmış bile olsa ayılır hiç birsey yokmuş gibi hayatına devam eder.

Emirin ardından bende çıktım ve Ahsen'in onu takip ettiğimi anlamaması için hızlıca arabaya bindim. Belli etmemeye çalışarak takip ediyordum yaklaşık 30 dakikadır araba kullanıyorduk ve 30 dakikanın sonunda bir rezidansın önünde durduk yaklaşık 45-50 katlıydı. Ahsen arabayı hiç bir yere park etmeden indi ve güvenlikle birşeyler konuştu ve tekrar arabaya bindi. Tek duyduğum bu girişin çalışmadığı arkadan girmesi gerektiğiydi. Arka girişe doğru arabayı sürerken bende yavaş bir sekılde onu takip ediyordum ardından arabasını park etti ve binaya girerken arkasından biri geçti. Hemen arabadan indim calilara yaslandım ve izlemeye devam ettim. Ahsen'in kolunu tutmuştu Orhan. İster istemez çenem kasılmıştı ve Ahsene "benden kurtulacağını mı sandın"diyerek güldü. Ve tam elindeki bezi Ahsen'in yüzüne tutacakken arkadan Orhani çekip yüzüne bir kaç yumruk savurup bezi onun yüzüne tuttum ve bayılttım. Ahsen korkmuş bir şekilde kösede duruyordu , korktuğu her halinden belliydi. O sırada Orhanı caliliklara attim ve adamlarından birini arayıp Orhanı burdan alıp ormanin derinliklerine bırakmasını istedim. Ve hemen Ahsen'in yanına gittim "iyi mısın ?" Dediğimde elleri titriyordu " i iyiyim" değildi,sesi bile titiyordu "titriyosun"diyip bir anda kucağıma aldım. Ve "evin kaçıncı katta?" Diye sordum "s son k kat ta 47 de" gerçekten çok korkmuştu. Asansöre binip hemen 47ye bastım, indiğimizde kapısı şifre istiyordu "şifre lazım" dedim "18 11"dedi benim doğum tarihimdi...

Hemen kapıdan içeri girdim ve Ahsenin odası olduğunu düşündüğüm bir odaya girdim ve yatağa yatırdım. Ahsen "n ne oldu çcok korktum, evimi nereden buldun?" Bir sürü soru sormuştu. Dürüstçe "seni takip ettim" dedim. Bir anda "ne, neden yaptın bunu!" Sinirlenmişti. "Merak etme,kotu bir niyetim yoktu. Orhanın seni takip edeceğini düşündüm ve doğru düşünmüşüm o yüzden takip ettim. Rahatsız oluyorsan hemen gideyim." Dedim. "O Orhan denen adamı nereden tanıyorsun?" Diye bir soru yöneltti. "O benim.. o benim düşmanım" dedim. "Ne?! Sen mafya falan mısında düşmanın var?" Kıkırdadım. "Yanı mafya denmez pek, benim şirketimi kendi üzerine geçirmeye çalışıyormo yüzden yıllardır düşmaniz" Ahsen şaşırarak "peki bu adam niye benim peşimde?" Ne diyecektim. Doğruyu söylemek en iyisiydi. "Senle beni aynı masada görmüş o yüzden sana takılmıştır diye düşünüyorum" kafasını sallayarak "anladim, o şuan nerede?" Tebessüm ettim "bilmem,ormanın derinliklerinde" şaşırdı. "Ne ara oraya götürdün?" Dedi "ben götürmedim ki adamlarım götürdü." Güldü "vay be" dedi "şimdi yat uyu bende gideyim yarın iş var" dedim. "Tamam,iyi geceler" "sanada iyi geceler" "ha ,bu arada numaranı soyler mısın birşey olduğunda sana yazarım" "tamam, soyliyim 054********." Dedim, içimde garip bı his vardı anlamdiramadigim. "İyi geceler" "sanada iyi geceler." Dedim ve evden çıktım.

•

SİZCE NASIL OLMUŞŞ UMARİM BEĞENMİSSİNİZDİR.🎀 DESTEK OLURSANİZ COK MUTLU OLURUMM🤭