Merhaba arkadaşlar iyi okumalar:)

"İçiniz yanarken etrafa gülmeyi de öğretir hayat."

~Anomim

Depo biraz rutubet kokuyordu ama alışık olduğum için sorun etmiyordum. Küçük bir alan değildi ama büyük alan da değildi.

Gri renklerin hakim olduğu duvarlar iç sıkıntı geçirecektim. Ama buna gerek kalmadan on dakika sonra kapı açılınca Umut Demirkan içeriye girdiğini,omzumun üstünden ona bakarken anladım.

"Yorulmadın mı,otursaydın?" Alaylı konuşması beni sinirlendiriyordu ama ifadesiz gözlerle ona bakıyordum. Gözlerini bana çevirip korkulu bakışlarım yerine ifadesiz bakışlarımı görünce şaşırdı.

"Söylesene kimsin sen,bu bakışlar, böyle bir duruş hiçbir hizmetçide yok. Yanlış anlama sizin işinizi küçümsemiyorum." Hayır yapıyordu.
"Sadece onlardan farklı olarak neden bir başkaldırı yapıyormuşsun ya da çekingen davranmıyorsun?" Dudakları alayla kıvrıldı. "Tabi arada role girerek bunu en iyi şekilde yapıyorsun ama genel olarak güçlü karekterini rol yaptığın karekterin arkasında gizliyorsun. Bu da beni şüphelendirdi." Diye açıklayıp daha da içeriye girdi.

Adımları sakin, rahattı. Her adımı bulunduğumuz alanda tok ses çıkarıyor,zeminin ayakları altında bir davul olduğunu düşünmeye başladım.

"Az önce konuşuyordun,neden ben seninle konuşurken susuyorsun yoksa yine mi numara yapacaksın?"

"Numara yaptığım yok..." Sesim sertçe çıkınca şaşırdı. Sesimi sakin tutup "Yani efendim numara yapmam için bir amacım olmalı değil mi?" Diye sordum.

"İşte bundan bahsediyorum,hem adın neydi? Esra mı?" Gözleri yüzümü, vücudumu izledi ardından yüzünü buruşturdu. "Hiç bu bedene,bu yüze Esra yakışıyor mu?" Diye sordu.

"Ne yakışıyor,sizin Hayal ettiğiniz isim nedir?" İmalı sesim anladı mı bilmiyorum ama gözlerinde bir parıldama geçti.

"Güzel isim düşüneceğim senin için ancak o zamana kadar ismini,Esra'yı kullanmayacağım." Gözlerinde karanlık bir parıltı geçti. "Tabi eğer ihanet ettiysen bana kullanmama gerek kalmayacak."

Cevap vermedim.

"Otur lütfen ayakların şişer şimdi mazallah." Kinayeli sesi sinirlerimi bozuyordu. "Ah,tabi topuklu giymediğin için ağrımıyordur şimdi." Gözlerinde yaramaz parıltılar geçti.

"Aslında bakarsanız yoruldum," Tek kaşını kaldırdı. "Ancak bu sizin beni sorgulamanızdan kaynaklanıyor. Ayrıca diğer hizmetçileri küçümsemeniz ayrı bir konu. Patronum olabilirsiniz ki hâlâ öylesiniz ancak bu bir hizmetçi kıza," Kendimi gösterdim. "Küçümseyici bakışlar atmanıza gerek yoktu. Ve benim karekterim güçlüyse ne olmuş, işe mi bakıyorsunuz yoksa karektere mi?" Tek kaşımı kaldırıp sordum.

"Dilin fazla mı uzadı sanki? Dilin yokmuş demekle hata yaptım. Dilin epeyce uzun ve gereksiz. İhanet ettiğini öğrenirsem seve seve keserim."

"Ya yapmadıysam?" Diye sordum.

"O zaman işine devam edersin."

"Ya etmek istemezsem, sonuçta beni casus olmakla itham ettiniz ve bu çok gurur kırıcı."

"Senden özür dilerim." İşte bunu beklemediğim açıktı.

"Siz benden özür mü dileyeceksiniz?" Başını salladı.

"Peki ihanet edersem?" Diye sordum.

"İşte o zaman dirin çıkmaz burdan haberin olsun."

Korkmam lazımdı ama kendimden emin olduğum için korkmadım.

Az sonra kapı açılınca gelenin Vedat olduğunu gördüm. Nefes nefeseydi.

"Patron, kız temiz." Umut Demirkan'ın tek kaşı havalandı. Bana bakıyordu ama kulağı Vedat'ta idi.

"Emin misin?" Diye sordu.

"Evet patron,her yeri hatta kullandığı banyo ve lavaboya bile baktım ancak hiçbir şey bulamadım."

"İyicene baktın mı?" Emin olamıyordu. Bakışları üzerimde haddince oyalanırken benim masum oluşuma inanmıyordu. Değildim.

"Üzerini aradın mı?" Gözlerim irice açıldı.

"Hayır,dokunamam ben." Umut Demirkan sertçe nefesini verdi ardından bana doğru geldi.

"Ne işe yararsın Vedat,sana dokun demedim sadece üzerini ara dedim." Gözleri beni buldu ve dudakları kıvrıldı.

"Bakalım bu masum kızın üzerinde neler varmış?" Elleri tam omzumu buldu. Yavaşça bana dokunurken tenim uyuşuyordu. Dizlerim istemsiz bir şekilde titrerken dokunuşu yakıcı bir şekilde her yerimde hissetmeye başladım.

Elleri belimi bulmadan önce göğüs hizamda bulunan vücuduma dokundu. Gözleri giydiğim gömlekten belli olmayan göğüs uçlarıma bakıyordu. Tenim yanıyordu.
Belimi saran parmakları hiç olmayacak şekilde bir sahiplenme gerçekleşirken nefesim kesildi. Daha önce böyle tedbirlere tâbi tutuldum ama onun dokunuşu beni benden alıyordu.
Elleri basenlerime değince utanmak istedim ama ifadesiz gözlerle ona bakıyordum. Oysa bana her dokunuşu yakıyordu. Gözleri beni takip ediyordu ama her dokunduğu yere bir saniye kadar bakmayı unutmadı.

"Temizsin." Bu bir ima dolu sesti ve ne demek istediğini anlayınca yutkundum.

Arkasına dönüp çıktı. Vedat kapıda bana bakıyordu.

"Masum olduğunu biliyordum artık o da biliyor. Merak etme bundan sonrası çok güzel olacak."

Ona bakmadan önce tenime olan etkisinden kurtulmak istedim.

Evet güzel olacaktı ancak o radarıma girmişti ve tabi onun radarına ben de girmiştim.

Hehehe:) Kurtuldu diyebiliriz.
Neyse yeni bölümle görüşmek üzere:)