Merhaba arkadaşlar bu bölümde bakalım neler olacak? Hayal'in ağzından okunacak!

"İnsan ulaşamadığı şeyin delisi, ulaştığı şeyin nankörüdür."

Pablo Neruda

Başkandan haber almayalı tam tamına bir hafta bir gün olmuştu. Bu süreçte çoğu kişiyi deşifre etmiş elimdeki numaraların %90'ı bitirmiştim.
Yani kalan on kişi vardı.

Her gün ya beş ya da altı kişinin yüzünü atıp duruyor,onlarla eğleniyordum.

Bu işi gerçekten seviyordum.

Bir Japon efsanesine göre insanların üç yüzü varmış. Birisi dışarda yansıttıkları ki bu sahte olduğu kesin. Diğeri aile ve arkadaşa gösterilen yüz,bu belki diğerine göre daha gerçekçi ancak son yüz yani kendin bildiğin %100 gerçekti.

Ben aslında dışarda yansıttıklarıyla kendi içindeki yüzünü göstermek istemiştim. Her insan dışarda farklı evde farklı ve kendi içinde farkı bir kişiliğe sahipti.

Suyu içerken diğer kurbanımı düşündüm.

Samih Yılmaz

Kaçakçı ve Zehir taciri
Malları, kaçırdığı gençlerin içine saklıyor böylece ülkeye getirmesi kolay oluyordu.

Elimdeki bardağı indirip telefonu elime aldım. Yeni sim kartı ile ona yazmaya başladım.

Hayalet: Naber,iyi misin göt Samih?"

0576****: Kimsin ne bu konuşma, numaramı nerden buldun?

Hayalet: Beni tanımazsın ama lakabımı bilir misin?Hayalet derler.

0576****: Ne istiyorsun kimsin?

Bu adam kıt beyinli.

Hayalet: Sana kim olduğumu göstereyim.

Hayalet: Bu arada bunları sana attıktan sonra polislere de atacağım hatta kurtulursan diye halk tarafından linç ye diye sosyal medyaya atacağım.

0576****: Ne saçmalıyorsun polise ben giderim sen değil.

Hayalet: Hadi gitsene şerefsiz. Çocuklara ne yaptığını biliyorum. Bunun hesabını hem bu dünyada hem diğer dünyada çekeceksin.

*Gönderi atıldı*

*Gönderi atıldı*

*Gönderi atıldı*

*Gönderi atıldı.

0576****:Bunlara nasıl ulaştın kimsin ulan sen?

Hayalet: Son kez diyorum çünkü birazdan polisler kapında oruspu çocuğu!

*Gönderi atıldı*

Hayalet: Ben Hayalet,herkesin ifşasını çıkaran gerçek yüzünü ortaya çıkarmak görev bildiğim bir şey.

Hayalet: Hadi iyi tututlanmalar!?!?

Onu engelleyip odama geçtim.

Üzerimdeki elbiseyi çıkarıp daha rahat bol olan eşofman takımı giydim.

Saçlarımı topuz yaparak odamdan çıktım ardından canım sıkıldığı için ve başkandan hâlâ haber gelmediği için dizi izlemeye başladım.

Matrix,en iyi bilim kurgularıma birisi olmalıydı. Buna bayılıyordum. Serinin üç filmi vardı ve ben her zaman ilkini severdim.

Fimi izlerken o filmin içinde olmayı diledim.

Gözlerim filmi takip ederken bir süre yoruldu ve kapandılar.

Bilmediğim bir vakitte ki bu gece olmuştu telefonum masanın önünde çalınca irkilerek uyandım.

Telefonu açmadan önce gözlerimi kırpıştım ve başımı iki yana sallayıp kendime gelmeye çalıştım.

Telefonu açıp kulağıma koyduğumda açık olan televizyonu kapattım.

"Efendim?" Diye sordum. Kim olduğuna bakmadım.

"Efendim mi,ben başkan. Ne yapıyorsun bu sesindeki gariplik ne böyle?" Sıçtım. Başkandı. Kendime gelmek için boğazımı temizledim.

"Evet başkanım sizi dinliyorum,bir şey mi oldu?" Diye sordum. Gecenin bir vakti ne diye beni arıyordu?

"Görev yarın başlayacak yarın buraya gel,sana planları anlatacağım. Ne yapıp ne yapacağını gösterdikten ve anlattıktan sonra göreve hazır olacaksın."

"Peki başkan,gelirim yarın." Daha fazla bir şey dememi beklemeden kapattı yüzüme. Gözlerimi devirdim.

Yerimden ayrılıp mutfatka suyu içtikten sonra dişlerimi fırçalıyıp yatağa uzandım. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken yarın için hem heyecan duyuyor hem de korku. Ama bu korku ona karşı değil,beni korkutan şey ya başaramazsam?

Gözlerim kapanırken zihnim arka planda çalışmaya devam etti bu uykumu zehir ederken bir süre sonra o da sustu tıpkı bir gecenin sessizliği gibi...

Tekrardan merhaba arkadaşlar, diğer bölümlerle başlamak durumdayız.
Hepinize görüşmek üzere:)