Arkama bakmadan koşuyordum nereye gittiğimi bilmeden nerde olduğumu bilmeden sadece koşuyordum aniden yola atlamamla bir arbanin fren sesini duymam bir oldu her zamanki gibi işten çıkmış evime gidiyordum ben eflin küçük yaşta ailesini kaybetmiş yetimhanede büyümüş sonrasında kendi ayaklarımın üzerinde durmak için erkenden hem okuyup hem de çalışmaya başlamıştim ve üniversiteden mezun olduktan sonra bir şirkette tasarımcı olarak işe başlamıştim bugün işler yoğun olduğu için işten biraz geç çıkmıştım taksi bulamadığım için yürümeye karar verirken girdiğim ara sokakta peşime takılan birkaç serseriden kaçıyordum koşarken kendimi o kadar kaybetmiştim ki yola atladığımı yada arabanın geldiğini bile fark etmedim beni kendime getiren arabasına çarptığım adamın sinirli sesi oldu

"NE DİYE BİR ANDA YOLA ATLIYORSUN , NEDEN SAĞINA SOLUNA BAKMIYORSUN ACABA " diye bağirinca anca kendime gelebilmiştim sanırım onlarda ana yola ciktigimi fark edince peşimi bırakmışlardı çünkü gelen kimse yoktu

"Ben üzgünüm sadece peşime takılan birkaç serseriden kaçıyordum bu yüzden farkında değildim "

dedim ayağa kalkarken düşmenin etkisiyle sanırım ayağımı burkmuştum ama çok önemli bir şey değildi karşımda ki adamda bunu fark etmiş olacak ki konuştu

"İyimisin gideceğin yere bırakayım bu halde gidemezsin demişti "

o kadar sakin bir sesle söylemişti ki biran az önce bağıran o muydu diye bir düşündüm

" Hayır teşekkür ederim ama gerek yok kendim giderim zaten yeterince oyaladım sizi tekrar kusura bakmayın "

dedim tam gidecekken kolumdan tuttu

" Peşindekir yine takip edebilir bu ayaklada bu sefer o kadar hızlı koşamazsın"

Dedi ve başıyla arabayı gösterdi söylediklerinde haklıydı o yüzden birşey demeyip bende arabaya bindim adresi söyledikten sonra birşey demeyip arabayı çalıştırdı kısa süre sonra araba evimin önünde durdu

"Teşekkür ederim herşey için siz olmasaydınız başıma ne gelirdi bilmiyorum "

Dedim arabadan inecekken

"Bir dahaki sefer daha dikkatli ol bu sefer seni kurtaran biriyle karşılaşmaya bilirsin "

Birşey demedim başımı salladım ve arabadan indim o da beklemeden gitmişti zaten çok beklemeyip apartmana girip 3. Kattaki daireme geldim bana yetiyor du çok oyalanmadan oda geçip üzerimi değiştirdim ve daha fazla beklemeden gözlerimi kapattım

​