Zar Zor Ayakta Duruyordum Yol Boyunca Anlamıştım Başım Ağrıyordu Aradada Dönüyordu Kötü Haldeydim

Boranın Kapısını Çalınca Hemen Açtı Artık Duramadım Ve Boranın Kollarına Kendimi Teslim Ettim

Sıkıca Boraya Sarıldım Hıçkırarak Ağladım Gözümden Yaşlar Akıyordu Dayanamıyordum Yapamıyordum

Bora Kapıyı Kapattı Ve Beni İçeriye Aldı Konuşmak İstiyordu Ama Ben Çok Yorgundum

Bora Sinirle Konuşmaya Başladı

-Sikik Herifin Teki İçin Ağlıyorsan Ağlama Kahverengilerin Acır Kıyamam

Cevap Verecek Halim Bile Yoktu Gözlerini Yumdum Ve Uykuya Daldım

Sabah Uyandığımda Başım Ağrıyordu Koltukta Uyumuştum Etrafta Gürültü Vardı Ama Ne Olduğunu Anlamadım

Zar Zor Ayağa Kalktım Sesler Mutfaktan Geliyordu Mutfağa Girdiğimde Yengem Ve Abimin Geldiğini Gördüm Abim Beni Görünce Şaşırdı Ve Eminim İçinden Küfür Etmeyede Başlamıştı

Yengem Bana Doğru Geldi Ve Sarıldı Abim Ve Bora Bir Şeyler Konuşuyordu Kısık Sesle

Abim Bana Doğru Geldi Ve Konuşmaya Başladı

-Güzelim Benim Yanında Olamadım Söylemedin Hiç Bir Şey Benim Yüzümden Oldu Herşey Ama Bugün Bitiyor Boşanıyorsunuz

Dedikleri Karşısında Yine İçim Tuhaf Olmuştu Ne Ara Bu Noktaya Gelmiştik Bilmiyordum Ama Asırın Değil Yüzünü Adını Bile Duymak İstemiyordum

Bu İş Bitmeliydi Ve Hemen Konu Kapanmalıydı

O Mahkeme Salonuna En İyi Şekilde En İyi Halimle Gidicektim