Nil bize bakıyordu hemen konuyu kapattık Ekinsu da yatağına geçmişti ben de nöbete devam ettim. Gün doğmaya başlamıştı elimde odun parçası oynuyordum, ilk Hakan uyanmıştı ardından Nil sonra Barış ve Ekinsu. Herkes kalkmıştı artık bugün keşfe çıkacaktık, evdekiler yemek yerken ben de biraz uyuyup dinlenmiştim sonrasında herkes hazırlandı ve yola koyulmuştuk.

Yol çok uzun ve ıssızdı yürü yürü bitmiyordu, bir yandan da Hakan elimden tutuyordu artık garipsemiyordum. Ağaçların seyrek olduğu bir yere gelmiştik eve dönüş yolunu kaybetmemek için de arkamızda işaretler bırakmıştık. Burada devasa kuş yumurtaları vardı ve birsürü hayvan cesedi, çok kötü kokuyordu. Etrafa bakınıyorduk kuş yuvasını aşıp arkasındaki ormanlığa gitmeyi planlıyorduk, biz nasıl geçeriz diye düşünürken devasa bir kuş yuvasına gelmişti. Herkes bir süre hareket edemedi ilk hareket eden Hakan olmuştu beni ve kardeşini adeta sürüklercesine çekmişti, arkamızdan Barış ve Ekinsu geliyordu, birden devasa kuş bize doğru uçmaya başladı. Pençesiyle bizi tutmaya çalışıyordu çok büyük olduğu için hareketleri de kısıtlıydı bu da bize avantaj sağlıyordu.

Kuş bize saldırmaya devam ederken birden önümüze atladı ben ve Hakan ayrılmak zorunda kalmıştık, kuş bana doğru koşuyordu ben de var gücümle kaçıyordum. Hakanlardan çok uzaklaşmıştım etrafımda kimse yoktu ve kuş hala beni kovalıyordu, en sonunda delik gibi bir yerden geçtim ne olduğunu bilmiyordum, geçer geçmez aşağıya doğru düşmüştüm. Ağlamamak için zor tutuyordum kendimi, ayağımı incitmiştim. Güç bela ayağa kalktım yukarı baktım düştüğüm deliğe, çok yüksekti, sanki kunduz tüneli gibi bir şeydi. Tünelde ilerlemeye karar verdim başka çarem yoktu, bir süre ilerledikten sonra tünelin sonunda ışık hüzmesi gördüm. Ayağımın izin verdiği kadarıyla koştum, ışık küçük barakaya benzer bir yere çıkıyordu hayallerim yıkılmıştı tünelden çıktığımı düşünmüştüm.

Temkinli bir şekilde barakaya doğru yaklaştım, elime bir sopa gibi bir şey almıştım. Dikkatli bir şekilde barakayı incelerken birden kapısı açıldı donup kalmıştım. Karşımdaki yabancı ' Kimsin sen ? ' demişti, bir süre durmuştum daha sonra ' Ben yukarıdaki delikten düştüm çıkışı arıyorum ' demiştim, bir bana bir de sakat ayağıma bakıyordu galiba beni savunmasız biri olarak görmüştü. Evine davet edip yarama bakabileceğini söylemişti kabul etmekten başka çarem yoktu kapıdan içeriye adım atmıştım.

Bölüm sonu.