BÖLÜM 18

Odadan içeriye girmiştik oda o kadar büyüleyiciydi ki daha fazla ne olabilir dedikçe daha fazlası çıkıyordu. Etrafı incelemeye başladım hemen, her yer altınlarla elmaslarla süslüydü gözüme ufak bir kitaplık çarptı belli belirsizdi. Kitaplığa doğru ilerledim ve kitapları incelemeye başladım, aralarında bir tane kitap vardı yeniliğini korumuştu diğerlerine göre sağlam duruyordu hemen elime aldım elime alır almaz bir geçit açıldı ve ben içeriye doğru düştüm.

Her yer karanlıktı diğerlerine sesleniyordum lakin sesim yankı bile yapmıyordu, içeride ses yalıtımı vardı sanki. Etrafıma bakınırken mavi bir ışık hüzmesi ortaya çıktı, ışık etrafı biraz aydınlatmıştı. Işığın aydınlattığı kadarıyla koridoru incelemeye başladım uzun bir koridordu birden ışık koridor boyunca ilerlemeye başladı başka seçeneğim olmadığı için mecbur takip etmek zorunda kalmıştım. Işığı takip ederken koridorun sonuna gelmiştim önümde de bir kapı vardı hemen kapının koluna uzandım fakat açılmadı. Tam geri dönecektim ki elimdeki kitaptan bir sayfa açıldı kokrudan kitabı yere düşürmüştüm. Yere baktığımda mavi ışık sanki yol gösterircesine sayfayı açmıştı galiba okumam gerekiyordu, kitabı tekrar elime aldım fakat ben bu dili bilmiyordum tam kapatıp vaz geçeceğim esnada kulağıma sanki birisi ' Her ölüm bir başlangıçtır.' diye fısıldadı istemsiz bir şekilde benim dudaklarımdan da bu cümle dökülmüştü. Önümdeki kapı birden açıldı emin olamamakla birlikte odadan içeriye girmiştim. Oda küçük bir yerdi kapıdan girer girmez önümde bir tabut duruyordu. Tabut oldukça bakımlıydı üzerinde toz bile yoktu ' Sanırım büyü sayesinde böyle ' diye düşündüm. Odayı biraz inceledikten sonra tabutun kenarında bir not buldum, notta yazan yazıyı okuyamamıştım tam bırakacağım esnada yine kulağıma birisi fısıldamaya başladı. ' Notu oku' tüylerim diken diken olmuştu ama tekrar elime aldım notu ve okumaya çalıştım.

Sanki birisi zihnime bu dili kazımış gibi okuyordum ve hiç zorlanmıyordum, notta şöyle yazıyordu;

- Bu notu her kim okuyorsa tüm engelleri aşmış ve benim mezarıma kadar gelmiş demektir. Okuyan kişi her kim ise seçilmiş kişidir, bu kişi benim gücüm ile kutsanacak ve bu dünyayı kötülükten o kurtaracaktır. Her şey odama sakladığım yaldızlı kitabımda yazmaktadır ve unutma çocuğum mavi ışık hep seni destekleyecek.

Yüzüm garip bir hal almıştı, ne demekti bu seçilmiş kişi derken ne kastediliyor? Sanırım burası papanın mezarıydı elimdeki kitap da tarif ettiği yaldızlı kitap ve mavi ışık. Yani tarife göre seçilen kişi ben mi oluyorum? Tam bir deli saçması hemen buradan çıkmam lazım ve olanları diğerlerine anlatmam lazım.

Geldiğim yolu aynı şekilde geri dönmüştüm içerisine düştüğüm geçit kendi kendine açılmıştı, diğerlerine baktım sanki hiç zaman geçmemiş gibi oldukları yerde duruyorlardı.

Bölüm sonu.