BÖLÜM 20

İçeriye birisi girmişti ve ben tam zamanında saklanmıştım. Saklandığım yerden kimse beni göremezdi ama ben her yeri görebiliyordum, içeriye giren kişiye baktım bu Murattı. Şok olmuştum burayı nerden biliyordu ve neden burdaydı. Murat içeriye girdi birkaç adım yürüdü ve etrafta biri var mı diye kontrol edercesine bakındı daha sonra ise aynayı aldığım sunağa doğru ilerledi, sanki bu odaya daha önce gelmiş gibi her yerini biliyor ve istediğini alıyordu.

Sunağın içerisindeki suyu karıştırdı bir şey aradığı belliydi sanırım aynayı arıyordu elimdeki aynayı sıkıca tutmaya başladım bu adam neden aynayı arıyordu ki? Aradığını bulamamış olacak ki sağa sola bakmaya başladı gezerken birden saklandığım yere doğru yürümeye başladı adeta nefesimi tutmuştum ve heykel gibi hareketsizdim. Beni görmeden tekrar sunağa doğru gitti ve içerisine koyu renkte bir sıvı döktü ardından sunaktan bir ses yankılandı birisi çığlık atıyordu. O kadar yüksekti ki kulaklarımı kapatmak zorunda kalmıştım, bir ses yükseldi ' Lütfen artık bize eziyet etme ' tüylerim diken diken olmuştu, Murat şöyle dedi ' Papanın mezarı nerede? ' sorusunun ardından sesler kesilmişti ve bir daha o sunaktan ses çıkmadı. Murat istediğini elde edememiş olacak ki bir sinirle geri döndü yokluğumu fark etmemesi adına ben de hemen arkasından çıkmıştım, tapınağın arkasından dolanarak uyku tulumuma ondan önce ulaştım ve hemen gözlerimi kapattım. Ben yatar yatmaz Murat gelmişti ve ardından hemen uyku tulumuna doğru ilerleyip yattı. Aynayı ve kitabı saklamam gerekiyordu nedense içimde bir endişe ve korku oluştu sanki Murat'a hiçbir şeyden bahsetmemem gerekiyor gibi hissettim. Ne yapacağımı düşünürken uykuya dalmıştım. Sabah olduğunu gözüme gelen güneşle anlamıştım, gözlerimi açtığımda Hakan beni izliyordu hafifçe tebessüm ettim ellerini yanağımda ve saçlarımda gezdirmişti. Daha fazla oyalanmamak adına herkes kalkmıştı ve bir şeyler yemiştik.

- Sıradaki durağımız diğer büyük papanın tapınağı, gittiğimiz zaman kesinlikle benden habersiz bir şey yapmıyorsunuz anlaşıldı mı?

Murat sanırım dün gece elde edemediği şeylerden dolayı çok sinirliydi ama bir tek ben biliyordum neden sinirlendiğini, Hakan Murat'ın bu tavırlarına sinirlenmiş olacak ki şöyle söyledi;

+ Anladık çocuk değiliz ne bu sinir.

- Üzgünüm dostum sadece yol sinir yaptı işte anlarsın ya.

Böyle diyerek geçiştirmişti, hazırlanıp yola çıkmıştık yanımda Ekinsu vardı diğer yanımda Hakan. Yürürken Hakanla ellerimiz çarpışıyordu ve dayanamamış olacak ki ellerimi tutma kararı almıştı, sanırım artık sevgiliydik bunun üzerine konuşmadık ama aramızda bir şey olduğu kesindi. Kafamı yan tarafa çevirdiğimde ise Ekinsu ve Barışı gördüm onlar da el ele tutuşmuşlardı sanki Hakanla Barış anlaşmış gibi hafifçe tebessüm ettim.

Uzun bir yol gittikten sonra Papanın tapınağına gelmiştik burası da en az öteki yer kadar şatafatlıydı. İçeri girdik ve işe yarar şeyler aramaya başladık, ben direkt kitaplığa gitmiştim orada bir şeyler bulacağıma inanıyordum. Gözüme çarpan bir kitabı aldım sağımı ve solumu kontrol etmiştim Murat'ın görmesini istemiyordum, etrafım temizdi kitabı açtım ve içini karıştırmaya başladım. Kitap sanırım simya kitabıydı deney tarifleri vardı derken bir sayfa dikkatimi çekti bu bir haritaydı hemen haritayı aldım ve kitabı yerine bıraktım. Tam haritayı katlayıp koyacaktım ki Murat yakalamıştı beni

- Ne yapıyorsun burada ve elindeki de nedir?

Ne cevap vereceğimi bilemeyerek yüzüne boş boş bakmıştım.

Bölüm sonu.