Hakan beni hızla yanına çekmişti ve üzerime doğru kapanmıştı, bir tane yarasa Hakan'a saldırmaya başladı omzundan yara almıştı o esnada Nil hemen silahını kavramıştı ve yarasayı kafasından vurmuştu. Hakan gözlerini açmıştı göz gözeydik korkudan göz bebeklerim titriyordu ya Hakan'a bir şey olursa. Hakan hemen kendisini düzeltti direkt omzuna bakmıştım, Allahtan küçük bir sıyrıktı Nil bu kadar hızlı olmasaydı belkide Hakan şu an aramızda olmayacaktı.

Hakan bana baktı ellerini yanaklarımda gezdirdi gözlerimden yaş akmıştı hiç farkında değildim ağladığımın hemen kendimi toparladım ağlamamak için direndim, Nil koşarak kardeşinin yanına gelmişti.

- Hakan iyi misin

+ İyiyim Nil sadece sıyrık bir şey yok

Nil Hakan'ın iyi olduğunu teyit ettikten sonra üzerime doğru yürümeye başladı ve yüksek sesle şöyle söyledi;

- Niye dikkat etmiyorsun ha! Ya Hakan'a bir şey olsaydı, seni öldürürdüm o zaman.

Nil o kadar öfkeliydi ki gözlerim dolmuştu ve haklıydı dikkatsizliğim yüzünden Hakan'a bir şey olabilirdi. Titreyen sesimle ' Özür dilerim ' demiştim ama duyulduğundan emin değildim, Hakan ayağa kalkarak Nil'e doğru yürüdü;

- Nil sakin ol isteyerek yapmadı ve ben iyiyim Güneş'e bağırıp durma yeter!

Nil hiçbir şey demeden mağaradan çıkmıştı ben de ayağa kalkmıştım, Nil'in ardından Hakan da çıkmıştı ve bizi de çağırmıştı yere düşen mantarları da alıp mağaradan çıktık.

Ekinsu'nun Gözünden

Birden mağarayı yarasalar sarmıştı kaskatı kesilmiştim istesem de hareket edemiyordum, Barış kolumdan tuttu sanki destek veriyormuş gibi, kafamı Barış'a doğru çevirdim ona baktığım esnada yere sertçe bir şey düşmüştü kafamı hemen sesin geldiği yere doğru çevirdim. Güneş elindeki mantarı düşürmüştü ve bir tane yarasa ona doğru uçuyordu tam çığlık atıp koşacağım esnada Barış beni öyle bir tuttu ki ağızımı da kapatmıştı ne kıpırdayabiliyordum ne de ses çıkarabiliyordum.

Güneş'e bir şey olacak diye çok korkuyordum bu dünyada tek değer verdiğim insan Güneşti. Güneş'in üzerine birden Hakan siper oldu ve daha ben ne olduğunu anlayamadan Nil silahıyla yarasayı vurmuştu ardından Güneş'in üzerine doğru bağırarak yürüyordu ben de öne atıldım ve şöyle dedim;

- Hangi hakla Güneş'e bağırırsın bilerek yapmadı kes sesini daha çok yarasa çekeceksin.

Nil sinirden kıpkırmızı olarak mağarayı terk etti ardından Hakan çıkmıştı ve onun talimatıyla biz de çıkmıştık. Nil yol boyu ağzını bile açmamıştı sadece karşıya bakıyordu ve kaşları çatıktı arkasından Güneş yürüyordu pişmanlıkla, hemen yanına geçtim ve elini sıkıca tuttum, bana doğru baktı gözleri dolmuştu hafif gülümser şekilde bakmıştım üzülmesini istemiyordum.

Uzun bir yol gittikten sonra sonunda eve gelebilmiştik elimdeki malzemeleri masaya bırakmıştım ardından boş bir sandalyeye oturdum.

Güneş'in Gözünden

Yol boyu ağlamamak için kendimi zor tutmuştum sonunda eve gelmiştik elimdekileri bırakıp hemen Hakan'ın yanına gitmiştim, kendisine pansuman yapmaya çalışıyordu elindekileri alarak ' Ben yaparım ' dedim ve beni kafasıyla onaylamıştı.

Çok geniş omuzları vardı bu yüzden yara sadece çizik gibi duruyordu, elimdeki alkolü önce temiz beze döktüm ardından yarasını temizlemeye başladım işlem bitince yarasının üzerine gazlı bez ve bant yapıştırdım. Nil yanıma gelmişti açıkçası biraz çekinmiştim bana doğru bakarak ' Biraz konuşalım mı? ' demişti ben de onaylarcasına kafamı sallamıştım.

Bahçenin güvenli ve kapalı olan kısmına geçmiştik hava tam kararmamıştı Nil bana dönerek söze girdi;

- Güneş senden özür dilerim, Hakan'ı öyle görünce aklımı kaybettim.

+ Kim olsa aynı tepkiyi verirdi Nil, öenmli değil gerçekten.

- Hakan benim tek kardeşim ve ailemdeki tek kişi ona bir şey olursa ben yaşayamam.

Nil'in gözleri dolmuştu kalbim birden şefkatle kabardı ve ona sarılma isteği doğdu. Daha sonra Nil devam etti gözleri dolmuştu.

- Biz küçükken ailemizi kaybettik ve Hakan benim için bir abi gibi oldu, beni hep kollardı. O zamanlar bize teyzem bakardı ama çok ilgilenmezdi, Ne zaman düşsem ya da yaralansam hemen Hakan koşardı o yüzden Hakan benim tek ailem.

Sadece Nil'e sarılabilmiştim, ağzımı açıp bir şey diyemedim bir süre oturduk ve Nil de sakinleşmişti.

Nil göz yaşlarını silip ayağa kalkmıştı suratındaki o duyguyu bir anda silip atmıştı ve elini kalkmam için bana uzattı.Elini tutup ayağa kalktım ve tekrar eve geçtik. Hava kararır kararmaz herkes uyku pozisyonuna geçmişti Barış Hakan'a bugün kendisinin nöbet tutacağını söyleyince Hakan da yatmaya gitti.

Bölüm sonu.