- Hocam iyi mi hasta?

- aynı'

- bir şey ister misiniz?

- çıkar mısın?

- tabiki' deyip çıktı hemşire

Doktor Tansu son kez kafasındaki yaraya pansuman yaptıktan sonra üzerindeki örtüyü üzerine örter iken eli eline deydi. Soğuk el buz gibiydi hemen çekti elini Tansu

- ellerin çok soğuk, uyanman gerekiyor artık.

derin bir nefes aldı

-Bak yine benim bölgemdesin ve savunmasız bir şekilde yatıyorsun

- o kadar hastasın ki timin senin için dua ediyor ama bana bakarsan çok zor.

- Ne olur bana bu acıyı yaşatma ve yaşa

- doktorluk hayatımda hiç ameliyatına girdiğim askeri şehit vermedim.

- Belki ben buna yanıyorum ama seni çok seven insanlar var ailen var mı bilmiyorum ama timin seni bekliyor

- neyse sen dinlen çok konuştum

Tansu doktor çıkmıştı yoğum bakım odasından kapının arkasındaki arkadaşlarına ne söyleyecekti ki aynıydı.

Doktorlar bir süre sonra alışıyor öldü, yaşıyor, aynı, stabil demeye ama onlar karşı taraf hayatlarında belki 1 belki de 2 kez yaşadılar ya da hiç.

Üzerini değiştirdikten sonra kapıyı açtı ve çıktı dışarı.

Ne yapsınlar hemen geldiler

- komutanımız nasıl doktor?' dedi Ulaş

- aynı değişen bir şey yok' dedi gözlerimin içine bakarak

- ne demek aynı iyiye gidiyor değil mi?

- 2 kere beyin kanaması geçirdi ve ameliyata girdi vücudunda o kadar kırık var ayrıca da çoğu organları ezilmiş. Nasıl iyiye gitsin bekleyeceğiz ömrü varsa yaşar yoksa şehit olur.

- ben-'

- sen biliyorum acınız büyük kaç sene beraber olduğunuz kişi ölmek üzere ama zaman, yaşam ve ölüm bunlar burada çok yoğun kelimeler. Ve ben o üç kelimeden şu anda sadece 'zaman' diyebiliyorum.

- tamam doktor sen bakma buna bekleriz biz' dedi Pars, beklemekten usanmıştı aslında.

Hayat ne kadar acıydı aslında onlar acı çekiyorken diğer insanların en mükemmel günü olabilir.

Hatta belki bugün birileri bir can geldi diye sevinebilir aynı zamanda birilerini kaybetti diye de üzülebilir di.

Herkes kendi mutluluğu ve üzüntüsündeydi anlaşılan.

Görkem komutan, herkesin korktuğu sert bakışlı adam sert bir bombaya yıkılmıştı yada yıkılmamıştı. Timi ne yapacaktı eğer kendisi ölürse nasıl olacaktı.

Olacaktı alışacaklardı. Ne bekliyorsun ki zaten timi kuran şehit olunca tim dağılacak mı? Yanlış düşünceler içindesin. Bu zamana kadar kaç kişi kaç can kaç dost vermişlerdi toprağa?

Sayısız mı zaten sayı ile belirtiliyordu değil mi? Çıkıyor süslü bir kadın 5 kişi teröristler ile girdiği çatışmada şehit oldu.

Ya isimleri, anneleri, babaları, akrabaları ya sevdiği kişiler varsa onlar ne büyük bir acı değil mi?

Hadi ailesi olanlar ailesini korumak için geldi ya bu tim niye geldi. Aileleri yok kimisi terk edilmiş kimisi de terk etmiş yada zorunda kalmış.

Belki de yalnız oldukları için asker olmayı tercih ettiler.

Kendilerine sevmeyi ve sevilmeyi haram kıldılar.

O zaman olmazdı ki...

O kadar uzun bir süre ama, geçmek bilmeyen dakikalar.

48 saatin sadece ama sadece 3 saati geçmişti hatta 3 saat 23 dakika...

Artık yelkovan akrebi kovalamıyor akrep de hareket etmiyordu.

Asena biraz dinlendikten ve Kur'an okuduktan sonra pars ve Ulaş'ın yanına geldi.

- nereye gitmiştin?' diye sordu Ulaş

- mescide biraz dinlendim isterseniz sizde gidin'

- yok gerek yok'

- acaba ifadesini aldılar mi?

- Zeren komutanı arayayım bakalım

? Alo noldu Ulaş

? Bize pusu kuran şerefsizin ifadesini aldınız mı? Komutanım

? Hakkında bir kaç bilgi toparladık birazdan gireriz herhalde sorgusuna

? Ne bilgi topladınız? Komutanım

? Kod adı tarantula bu ismi tercih etme isteği kendisini çok tehlikeli görüyormuş. Ayrıca gerçek adı Ahmet Acar, 58 yaşında bunak yani bir tane sakladığı çocuğu var onun hakkında bir şey bilmiyoruz eşi yok ölmüş en üstte değil tabiki de ama en üstleri bulmanızda yardımı olacak ya döve döve yada

? Söve söve anladım ben Zeren komutanım sağolun

? Tamam haber verirsin' dedi Ulaş

? Ulaş Görkem komutanın durumu nasıl?

? Az önce doktor kontrol etti ama hala aynı

? Bı gelişme olursa

? Haber veririm

? Görüşürüz

Telefonu kapattılar

- 58 yaşında şerefsizin biriymiş bir çocuğu varmış ama bı bilgi bulamamışlar gerçek adı Ahmet Acar.

- bu kadar mı?' dedi Pars lavabodan gelirken

- bu kadar' dedi Ulaş

- daha bı gelişme yok degil mi?

- Görkem komutanın durumu mu?' başını salladı pars

- aynı bir değişme yok '

Görkem komutan, gözlerini açamıyor ellerini hareket ettiriyor ama sesleri duyuyordu.

Bı yandan da kabuslar görüyordu. Tekrar ve tekrar geçmişi yaşıyordu. Yaşadıklarını...

Erkek, o bı erkek ağlayamaz, güçsüz olamaz, üzülemez, o kaya gibi dayanıklı olmak zorunda... bizim aklımızdaki erkekler böyle olmalı değil mi? Hep klişe olan laf vardır ya erkek adam ağlamaz!... ağlar öyle bir ağlar ki...

Onun derdini bilemeyiz kadın olmak ne kadar zor ise erkek olmak da o kadar zordur.

Yaşadıkları bir bir gözünün önünden geçiyordu. Ona yapılan herşey, işkence ettiler ruhuna ama kimse görmedi, görmezlikten geldiler hepsi teker teker...

Evinin önündeydi yine ve yine oraya gelmişti hayat hep onu buraya getirmişti zaten değil mi?

Evden bağırışlar kavga sesleri geliyordu. Her zamanki gibi kavga vardı evde sessiz adımlarla girdi apartmana.

Evini önüne geldi kapıyı aralıktı o içeri girince tüm sesler kesildi.

Sadece ama sadece mutfaktan ses geliyordu. Oraya doğru yöneldi.

Mutfak kapısından içeri girdi. Annesini gördü her şeyi bildiği halde sessiz kalan annesini

- anne' dedi annesi yüzünü döndü ona

- oğlum gelsene' dedi gözü yüzü mosmordu. Yine dövmüştü o adam onu.

- anne neden sessiz kaldın? Neden beni korumadın? Neden benim canımın yanmasına izin verdin. Anne neden?

Sessiz kaldı annesi gözleri büyüdü.

- özür dilerim oğlum' dedi ve bı anda kayboldu görkem şaşırırken

- anne' diye bağırmaya da ihmal etmiyordu ki mutfaktan çıktı

Oturma odasındaki televizyon açıktı oraya yöneldi ve babası vardı.

- oğul' dedi yerinden sıçradı görkem o sesi duyunca

Babası koltuktan kalkıp tam karşısına geçti.

- Sen tam bı korkaksın kaçıp gittin.

- beni sen zorladın'

- sen korkaksın'

- bide bana cevap veriyor' deyip tokat attı.

Ve ardından bir tane daha ve bir tane o kadar çok vuruyordu ki karşılık veremiyordu ve kalbi hızlanmaya başladı.

- baba vurma! Baba beni onlardan koruyabilirdin baba ben bunları yaşamak zorunda değildim. Ben bu lanet dünyaya gelmek istemedim sizin suçunuz.

- hala cevap veriyor' diye vurmaya devam etti

...

- Tansu hanım asker hastanın kalp atışları hızlandı' kafasını dosyadan kaldırdı Tansu ve koşarak çıktı odadan

- hemen sakinleştirici yapın' hemşire ilacı seruma enjekte ederken Tansu da göğsündeki aletleri kontrol ediyordu ve bı anda

- uyandıracağız'

- Tansu hanım emin misiniz? Daha yaraları iyileşmedi daha da acı çekecek

- ne kadar acı çekti o. bı kahpenin bombası mi etki edecek?

- hemen doktor hanım' dedi ve enjekte etti.

...