10. Bölüm

Mahkeme günü geldiğinde Aynur hanımın yüz ifadesini çok merak ediyordum acaba mutlumuydu? Üzgünmüydü? Ya da pişmanmıydı?

Aynur hanım tekrardan avukat istememişti benim adil davranacağıma çok emindi. Aynur hanım mahkemeye getirildiğinde bana mutlu mutlu bakıyordu adeta gözlerinden sevinç göz yaşları akıyordu işte bir kadının mutlu olması böyle birşeydi anlatılamaz bir sözcüktü.ve sıra cezaya gelmişti

Hâkime hanım:evet Aynur hanım sizi dinliyorum.

Aynur hanım hiç konuşmamıştı kafasını kaldırdı sadece güldü.

Hakime hanım:Aynur hanım? Konuşmalısınız haklarınızı savunmalısınız izin veriyorum lütfen konuşun

Aynur hanım: hâkime hanım konuşcak birşey kalmadı artık ben hayatıma o adamsız devam edicem hapsede girsem ben her zaman mutlu olcağıma eminim bu yüzden gereken neyse yapılsın.

Dediğinde adeta bir kadın gibi hissettiğine emindim öyle emindim ki anlayabiliyordum o mutluluğu o özgürlüğü. Biraz sessizlikten sonra kararımızı verdik ve cezaya haber vermeye gelmişti

Hakime hanım:karar verilmiştir Aynur hanım kendisini savunarak oğulcan beyi öldürmüştür bu bir ceza değildir Aynur hanım gereken neyse onu yapmıştır.

Dediğimde gözleri gülümseyerek ve ağlayarak bana bakıyordu göz yaşların sevinç göz yaşları olduğundan emindim

Hakime hanım:sanığın 1 yıl hapis cezası almasına karar verilmiştir.