Sabah uyandığımda abim kahvaltı hazırlıyordu.

“Kolay gelsin.”

Abim gülümseyerek yanağımdan makas aldı.

“Günaydın.”

Masadaki salatalıktan bir tane alarak konuştum.

“Bu ziyafeti neye borçluyuz?”

Abim anlık bir duraksama yaşadı. Elindeki krep tavasını havada bir tur döndürüp bana baktı.

“Hep yapıyorum ya gülüm?”

Göz devirerek oturdum. Tam bu sırada kapı çaldı. Koşarak kapı deliğinden baktığımda Gülce’yi gördüm. Kapıyı sırıtarak açtım.

“Hoşgeldin Gül güzeli. Abimin hamaratlığının nedeni şimdi belli oldu.”

Gülce içerye geçerken önce tebessümle bana baktı ardından sıraladığım cümlelerle bana doğru atıldı. Ağzımı kapatıp fısıldadı.

“Sus ya! Yok öyle bir şey!”

Göz devirerek kafamı salladım.

“Aynen canım aynen.”

Gülce topuzundan fırlamış bir iki tutam saçını düzeltmek için saçını açtığında tokasını kaparak mutfağa koştum. Arkamdan cinnet geçirerek geliyordu.

“Of Meva of”

Mutfağa girdiği gibi abimle göz göze geldiler. Gözlerini ilk çeken Gülce oldu. Ben sırıtarak onları izlerken annemler de uyanmıştı. Huzur içinde kahvaltımızı yaptık. Masayı topladıktan sonra odama geçtim. Telefonuma baktığımda hiç bildirim yoktu. Gülce arkamdan odama girdiğinde ona her şeyi anlattım.

“Kızım sen salak mısın?”

Kafasına bir tane vurdum.

“Hiç vurma boşuna! En azından abine söyle, bak adam engeli açtı diyorsun. Sapık mı in mi cin mi belli değil!”

Sözlerine hak vermek için kafamı sallarken odamın kapısı aniden açıldı.

“Kim sapık?”

Abim odaya öküz gibi daldığı için kucağımdaki yastığı ona fırlatmak için kaldırdım. Gülce elimdeki yastığı alıp kafama vurdu.

“Kardeşin anlatacak.”

Bana dönüp hadi der gibi baktı.

“Ya abi birisi yazdı bana.”

Abimin kaşları havalandı.

“Bana beni sevdiğini söyledi.”

Gözlerini kısarak yüzüme baktı.

“Ben bunu engelledim ama engeli geri açtı.”

En sonunda dayanamayıp patladı.

“Ya neden taksit taksit söylüyorsun! Söyle bitsin tekte.”

Oflayarak son cümlemi de söyledim.

“Engeli açtıktan sonra ben buna baya bir saydırdım bu da bana bir daha sen yazmadan yazmayacağım dedi.”

Abim elini bana doğru uzattığında adamla olan mesajlarımı açıp telefonumu eline verdim. Abim büyük bir sabırla mesajları okuduktan sonra numarayı kendine attı. Telefonundan bir şeyler yaptıktan sonra bana umutsuzca döndü.

“Numara korunuyor güzelim, kimin olduğu görünmüyor maalesef.”

Hayal kırıklığıyla omuzlarım çöktü.

“Abi?”

Abim ne söyleyeceğimi anlamış gibi baktı bana.

“Meva!”

İnatla doğruldum.

“Ya ne olacak sanki? Öğrenmek için?”

Abim telefonu bana doğru attı.

“Ne halt yersen ye!”

Abim odamdan çıktıktan sonra Gülce’yle adamın sohbetine girdim.

Siz: Bugün abime numaranı sorgulattım ama numaran korunuyordu.

Bilinmeyen numara: Sorgulatma demiştim.

Siz: Seni dinleyeceğimi nerenden uydurdun?

Bilinmeyen numara: Ee ne yapacaksın şimdi?

Siz: Sana soracağım

Bilinmeyen numara: Söylemeyeceğim

Siz: Ya en azından ipucu falan ver

Siz: Mesela sana nasıl hitap edeyim?

Siz: Ya sen bir isim falan ver ya da sapık diyeceğim

Bilinmeyen numara: Alp

Gülce’yle göz göze geldik. Alp kimdi ki? Mahallede var mıydı böyle bir isim? İsmini kaydettikten sonra mesajlara geri girdim.

Siz: Lakap mı bu yoksa adın mı?

Alp: Adım

Siz:Hmmm

Alp: Hmmmm

Siz: Nerde oturuyorsun Alp?

Alp: Sandalyede

Siz: Ne kaddar komik ne kaddar komik!

Siz: Konum olarak?

Alp: Dünyada

Siz: Off bizim mahallede misin?

Alp: Evet

Siz: Anladım

Siz: Görüşürüzz

Alp: Görüşürüz

Başlasın bizim Anonim arama maratonumuz!

Son mesajı da yazıp hızla üstümü değiştirdim. Bu sırada Gülce evine geçmişti. Bu sıralar Gülce’de de bazı değişiklikler vardı ama bana anlatmıyordu. Ailevi deyip geçiştiriyordu.

Hazır olduğumda ayakkabılarımı da giyinip evden çıktım. İlk hedefim mahallenin isim deposu olan Hüsniye teyzenin yanıydı. Mahallenin bakkalının karısı olduğundan herkesin adını sanını bilirdi. Bakkala geldiğimde Bera ekmek alıyordu. İçerde Faruk amca, Hüsniye teyze ve Bera vardı.

“Selamünaleyküm”

Herkes selamımı aldı. Ben hızla Hüsniye teyzenin kolundan tutup arka taraftaki mutfağa çektim.

“Kız zilli noldu yine bir hışım geldin?”

Onu koltuğa oturtup ben de karşısına oturdum.

“Hayrola Ahududu?”

Sıkıntıyla fısıldayarak konuştum.

“Hüsniye teyze bana mahallede adı Alp olan birisi olup olmadığını söyler misin?”

O da benim gibi öne eğilerek ve fısıldayarak konuştu.

“Napçan kız sen Alp’leri?”

Elimi boşver dercesine salladım.

“Sen bana söyle yeter söz sonra anlatacağım.”

Hayriye teyze bir süre düşündü sonrasında aklına gelmiş gibi konuştu.

“Dört tane var.”

Gözlerimi büyülterek baktım.

“Dört ne ya? Başka isim mi kalmadı?”

Hüsniye teyze serzenişime güldü.

“İlki Alper ama herkes ona Alp der. Benim yan komşunun oğlu.”

Hemen elime telefonumu alıp Gülce’ye mesaj olarak attım ilk ismi.

“İkincisi?”

Hüsniye teyze hemen söylememekte kararlıydı.

“Ne yapacan sen Alp’leri söyle yoksa söylemem.”

Oflayarak olayı kısaca anlattım. Hüsniye teyze muzırca gülümseyerek kalktı. Raftan bir tane kağıt alıp isimleri ve nerde oturduklarını teker teker yazdı. Kağıdı aldığımda Hüsniye teyzeye sarılıp bakkaldan çıktım.

İlk hedefim Gülce’nin eviydi. Hızlı hızlı yürüyerek Gülce’nin apartmanının önüne geldim. Zile bastığımda kapıyı açan olmadı. Normalde Gülce kapıyı hemen açardı. Korku bedenimi sararken ellerim benden bağımsız bir şekilde çantama gitti. Hemen anahtarı çıkartıp demir kapıyı açtım. Merdivenleri nasıl çıktığımı hatırlamıyorum bile. Hemen evin kapısını da açtığım gibi içeriye girdim. Banyodan sesler geliyordu. Ağlama sesiydi. Koşarak banyoya girdim. Gülce klozetin önüne oturmuş ağlayarak kusuyordu. Hemen saçlarını tutup kusmasını bekledim. Kusması bittikten sonra ayağa kalkıp elini yüzünü yıkadı.

“Gül güzelim ne oldu neden ağlıyorsun?”

Sorumla bana sarılıp daha çok ağlamaya başladı.

“Meva ben, ben.”

Ağlamaktan cümlesini tamamlayamıyordu.

“Meva ben hamileyim!”

Sözleri beni şoka sokarken ne yapacağımı bilemedim. Daha sıkı sarıldım.

“Meva ben babama ne diyeceğim?”

Ağlaması yavaşlamıştı.

“Hele bir dur. Anlat kimden, nasıl?”

Sorumla birlikte kafasını eğip yere baktı. Tam bu esnada evin kapısı açıldı ve içeriye bir erkek sesi yayıldı. Oldukça tanıdık bir erkek sesi.

“Güzelim ben geldim.”