Eftal Korkmaz

Herhalde hayatımın en rahat uykusunu bugün uyumuştum. Bı an nerde olduğumu kendi kendime sorgulayınca hemen gözlerimi açtım. İlk önce etrafa göz gezdirdim burası bana hiç tanıdık gelmemişti. Ta ki içeriden Yağız Yüzbaşının sesi gelene kadar şimdi hatırladım onun evindeydim. Yataktan kaltıktan sonra hemen yatağı toplayıp odanın içerisindeki lavoba ya gidip işlerimi hallettim.

Odadan çıktıktan sonra Yağız yüzbaşının sesinin geldiği yere gittim.Siyah pantolonu ve siyah tişörtüyle çok havalı gözüküyordu aman ben niye bakıyorsam belki seveni vardır. Ses yapmadan yavaş yavaş ilerleyip mutfak kapısının önünde durdum.Yağızın"Şu an çok mu önemli" dediğini duydum. Karşıdaki her ne söylediyse "Tamam birazdan çıkıyorum"dedi. Telefonu cebine koyarken"Günaydın öğretmen Daha ne kadar orda kalmayı düşünüyorsun" ne! beni mi fark etmişti.

Hemen hiç çaktırmadan içeri girdiğimde o da kendini tezgaha yaslayıp bana döndü ben "Nasıl geldiğimi fark ettin hiç ses yapmadan gelmiştim" dedim. O da bana biraz yaklaşarak "Benim bir asker hatta bir yüzbaşı olduğumu unutuyorsun herhalde daha senin geldiğini anlamadan o kokun geldi" o ne dedi şimdi bana benim kokum mu geliyormuş. "Sen ne dedin yüzbaşı ben anlamadım da" bana biraz daha yaklaşıp tam kulağıma nefesini vererek"Bir şey demedim öğretmen" dedi.

Ben daha ne yaptığını idrak edememişken hemen geri çekildi. Kalbimin hızlanması normal bir şey mi acaba. Bence normaldir. Hemen konuyu değiştirmem lazımdı. "Bir yere mi gidiceksin Yağız" dedim. Yağız bana tebessüm edip "Evet Eftal niye neden sordun ki "dedi imalı bir şekilde hemen ona dönüp "bende geliceğim"dedim Yağız kaşlarını çatıp "Sen nereye geliceksin öğretmen" neden bana karışıyordu ona dönüp"Yusuf amca ile şu ev konusunu konuşacağım" dedim.

Sonra tam gözlerinin içine bakarak"Ne de olsa senin evinde kalmam olmaz" dedim. Yağız o esnada gözlerinden çok garip bir duygu geçti bu hayal kırıklığıydı ya da kırgınlıktı ama neden bana kırılsınki. Yoksa onu kıracak bir şey mi yapmıştım. Yağız hemen başını iki yana sallayıp bana döndü "tamam o zaman istersen sen hazırlan çıkalım"dedi ve mutfaktan çıkmıştı. Bu neydi şimdi ben ne yaptım ki.

Yağız mutfaktan çıktıktan sonra bende dünkü kaldığım odgidip bavulumu açıp bir şeyler bakmaya başladım.



(Çanta yok ama isterseniz öyle hayal edebilirsiniz)

Giyindikten sonra biraz da hafif kırmızı rujumu sürüp kumral saçlarımıda topuz yapıp boynuma da isimli kolyemi taktıktan sonra hazırdım diğer kadınlara nazaran ben çok makyaj yapmayı sevmezdim. Yüzbaşıyı daha çok bekletmemek üzere hemen odadan çıktım. Dış Kapının önünde Yağızı telfona bakarken buldum.

Benim geldiğimi hisseder hissetmez hemen bana döndü, yanına gidene kadar hep bana baktı yanına geldiğimde "ben hazırım, istersen çıkalım olur mu" Yağız sonunda kendine gelip bana dönüp "tamam hadi çıkalım da sen üstüne bir şey almayacak mısın?"dedi. "Hava çok soğuk değil o yüzden üstüme bir şey almıyacağım" dedim. Yağız ağzının içinde bir şeyler homurdandıktan sonra "Tamam o zaman hadi hemen çıkalım" dedi.

Evden çıktıktan sonra hemen arabaya doğru yürüdük. İlk Yağız bindi ardından bende yolcu koltuğuna bindim. Yağız arabayı çalıştırdıktan sonra bir müddet Hiç kimse konuşmadı. Artık bu sessizlikten çok sıkılmıştım "Sana bir şey sorabilir miyim?" Dedim. Yağız bı bana baktıktan sonra hemen geri karşına bakarken başını salladı. Ben hemen "Kaç yaşındasın acaba Yüzbaşım" dedin. Neden bunu sorduğumu bende bilmiyordum. Yağız hafif tebessüm edip "28 yaşındayım Öğretmen" dedi, sonra devam etti"Peki sen kaç yaşındasın öğretmen" hiç düşünmeden hemen cevap verdim "26 yaşındayım" dedim.

Başka aklıma hiç bir soru gelmeyeceği için radyoyu açmak için tam elimi uzatmıştım ki benimle birlikte Yağız da elini uzatmıtı. İkimiz birbirimize bakıp sonra ben hemen elimi çektim ve Yağız radyoya bastı. İçinden sevdiğim şarkılardan bir tanesi çalıyordu. Buna tebessüm etmiştim.

Mavi Gri -Bu kız benim kaderim

Şarkını en sevdiğim yeri gelince Bı an Yağız ın sesi geldi sessiz bir şekilde o da söylüyordu ama herhalde farkında değildi sesi çok güzeldi ama.

Ama bu kız benim kaderim

Ben ona boyun eğmeliyim

Uğrunda kendimi büsbütün mağlup etmeliyim

Bu gönül sensizliğe hiç razı değil

Seviyorum deliler gibi elimde değil

Çoktan unuttum gel

Olanları vurdum gel

Kim haklı kim haksız önemli değil

Yağız şarkı bittikten sonra bana döndü o kadar onu izlemeye dalmışımki. Ne ara şarkının bittiğini anlamamıştım. Yağız Efe bana niye öyle bakıyordu, o kadar dikkatli bakıyordu ki sanki onun için dünyanın en önemli insanıymışım gibi. Yağızın telefonu çalana kadar geldiğimizi fark etmemiştim. Yağız hemen telefonu açtı ve onun o gür sesini duydum.

"Yüzbaşı Yağız Efe Şimşek emredin komutanım"dedi. Herhalde Yusuf amca ile konuşuyordu bir şey daha konuştuktan sonra "tamam komutanım emredersiniz hemen geliyoruz" dedi. Telefonla konuşmasını bitirdikten sonra Yağız bana dönüp "Hadi Yusuf albay bizi bekliyor" dedi.

Neden benim kalbim böyle hızlı atıyor hayır, bu kadar hızlı atmamalıydı. Bu normal bir şey değildi. Daha önce okuduğum kitaplarda hep böyle oluyordu ve sonunda.... Hayır, hayır, ben asla hiç kimseye.... Aşık olamam unutma Eftal senin bu hayattaki en çok korktuğun şeylerden bir tanesi de sevmek, sen hiç kimseyi sevemezsin sevmemelisin.

Arabadan inerken içimden tek bir şey diledim"Allah'ım lütfen benim düşündüğüm şeyler olmasın kalbim bu kadar hızlı atmasın" Bundan sonra tek bir şey yapmalıyım yapabilir miyim onu da bilmiyorum ama tek bildiğim bir şey var o da kalbime söz geçirebilmekti.

Evet canlarım sözümü tuttum cumartesi günü attım.

Bölüm nasıldı diğer bölüm yazar anlatımı olucak.

Bundan sonra bölümler haftada bir gelicek o da pazar günü

YArın da bir bölüm atmaya çalışacağım.

Biraz hızlı mı gidiyoruz bana fikir verebilirsiniz

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum lütfen

Hepinizi çok seviyorum kitabıma destek olduğunuz için çok teşekkür ederim ❤️ 🤍🖤