GÜNEŞTEN DEVAM

__________________________

Ben hamileydim ama ne tepki vereceğimi bile bilmiyordum onu daha doğurup doğurmayacagim bile belli değildi evet bebeği aldırma düşüncesi aklımdan geçiyordu onuda bu zorlu hayata sürüklemek istemiyorum

Zaten bebeğim doğup büyüdüğü zaman demiycekmi benim babam nerde ?diye işte bunları düşünmeden edemiyordum

Ve ben bu sorularla her saat her dakika her saniye boğuşuyorum ve ben bundan çok sıkıldım

Şuan hamileliğimi öğreneli iki gün geçmişti emre dışarı çıkmıştı ve bende koltuğa yatmış evde televizyon izliyordum

Daha sonra kapı çaldı kalkıp kapiyi açtım karşımda yine sinirli bir kerem vardı kapiyi kapatmaya çalıştım ama ayağıyla buna engel oldu ve içeri girdi

"Ne yapıyorsun sen ?derhal terk et bu evi"

"A Güneş tek bir soru sorup gidicem"

"Neymiş?"

"Bebeğin babası kim?"

"Kerem benimle dalga mı geçiyorsun? Bebeğin babası tabikide sensin"

"O zaman kalk hastaneye dna testine gidiyoruz"

Şuan gerçekten kalbimden bir parça koptuğunu hissediyordum bana inanmıyordu ve benden dna testine istiyordu

"Tamam bekle burda üstümü giyinip geliyorum"

"Dedim onaylayinca yukarı üstümü değiştirmeye çıktım"

...

Şuan hastaneye gelmiştik dna testine için ikinci kata çıkmamız istendi bizde keremle beraber 2. Kata çıkıp doktorun odasının önüne beklemeye başladık

....

Odaya iki kişi iki kişi alıyorlardı yani iki tane dna bakmak için yer vardı

Sıra bize gelince içeri girdik ve dna örnekleri izi falan verdik daha sonra ben keremle çıkıp ordan ayrıldık sonuçlar yarın çıkacakmış

GİZEMLI KISIDEN DEVAM

___________________________

Keremin boşanması için elimden gelen herseyi yapıyordum

Önce fotoshop yaparak keremi kandirdim şimdide dna testlerinin sonuçlarıyla oynayacaktım

Kerem bebeğin babası olmadığını öğrendiğinde onu bosuyacakti asıl vurucu nokta bu olacaktı boşandıktan sonra omu yikacaktim once gerçekleri açıklayacağım kerem osıreda ýıkılacaktı şirket işleri savsaklıyacaktı bende şirketi batıracaktım

Benim kim olduğumu soruyor olabilirsin ben boranın eski bir dostu şimdiyse düşmanıyım

GÜNEŞTEN DEVAM

__________________________

bir gün geçmişti borayla beraber hastaneye gidiyorduk acaba bebeğin babası olduğunu öğrendiğinde ne yapacaktı

...

Şuan doktor bize zarfı uzatmış ve odadan çıkmıştı zarf şuan boradaydi

Kerem yavaşça zarfı açtı ve kağıdı okumaya başladı gözlerinde neden öfke vardı?

"Hayırlı olsun geberin babası ben değilmişim"

"Ne! sen ciddimisin?"

"Al kendin bak"

Gercektende öyle yazıyordu ama ben bebeğin babasının kerem olduğuna emindim

"Biri bizimle gerçekten büyük bir oyun oynuyor kerem inanma bunlara"

"Bitti en yakın sürede boşanma davasında acicam artık bitti"

Bir gün gerçekleri öğrendiğinde çok pişman olacaksın ama ben seni affetmiycem"

"Umarım"

Dedi ve hızla odadan çıktı

Biri bizimle çok büyük bir oyun oynuyordu ve kerem bunu göremeyecek kadar kördü

...

Şuan eve gelmiştim tekrardan iki gün daha burda kalacak sonrada annemlerin eve gelecektim

Gerçekten neye üzüleceğimi şaşırmıştım ama tek sevindiğim şey boşanmamız madem bana güvenmiyor ona kendimi kanıtlamamada gerek yok

1 HAFTA SONRA GÜNEŞTEN (MAHKEMEDE)

___________________________________________________

Şuan mahkeme salonuna doğru gidiyorduk abim bana baya iyi bir avukat hazırlamıştı hatta avukat benim eskiden yakın olduğum bir arkadaştı adına Selin

Kerem için çok güzel bir hediye de vardı ondan gizli bir şekilde tekrar dna testi yaptırmıştım ve dediğim gibi kerem bebeği babası çıkmıştı bunu sırf hakimd sunmak için yapmıştım ama bunu keremin bilmesine gerek yoktu

.....

Şuan salondaydik hakim boşanma nedenimizi kereme sordu

"Hakim bey karım beni aldatıyor Şuan hamile ve çocuk benden deil"

O sırada selinden ses yükseldi

"Sayın hakimim itiraz ediyorum bu kağıtta daha dün yapılmış bir dna testi var ve sonuç pozitif yani kerem bey yalan söylüyor biz şiddetli geçimsizlikþen boşanmak istiyoruz"

Kerem şok olmuş bir şekilde benim gözlerime bakıyordu onunkilerde pismanlik varken benimkilerde ise öfke nefret bütün kötü duygular vardı

....

Boşanmıştık ve şuan Salondan cikiyorduk

"Çok teşekkürler selin"

"Ne demek güneş eski bir dost yardımı"

Dedi kendimi tutamayarak ona sarıldım oda bana karşılık verdi

Tam o sırada kerem önümüzden geçti bana bir bakış atıp çıktı bebeğin babası olduğunu biliyor ama yinede hala emreyle beraber olduğumu düşünüyor

O sırada karnıma değişik bir sızı hissettim minik bir inliti çıkt dudaklarımdan selin hemen benden ayrılıp

"Noldu güneş?"

"Karnımda değişik bir sızı var"

"Gel seni hastaneye gotureyim"

İtiraz etmeden kafamla onu onayladım

...

Şuan hastaneye gelmiştik benim minik sızım daha çok ani gelen ağrılara dönmüştü selin benimle hastaneye gelmişti

Doktorun kapısını çaldık

"Gir"

"Buyun şikayetiniz nedir?"

"Benim karnımda yarim saatir hiç geçmeye kramplar giriyor"

"Tamam kaç aylık hamilesiniz"

"1aylık"

"Tamam sen sedyeye uzan selim hanım sana yardımcı olsun"

"Tamam doktor hanım ben yardim ederim ona"

Dedi ona bakakaldım ama yinede agrim olduğu için yardım etmesine izin verdim

...

Doktor ultrasondan bakarken ekrana baya dikkatli bakıyordu en sonunda dayanamayan selim pldu

"Doktor hanım birseymi var ?"

"Evet büyük bir düşük riski var yani en küçük sarsılmaz bile bebeğinizi kaybetmenize neden olabilir"

Diyince şok olmuş gözlerle doktora bakmaya başladım doktor tekrar konuşmaya başladı

"Güneş hanımın çok iyi bakmanız lazım 4. aya kadar çok iyi bakılması lazım dediğim gibi en küçük sarsinti bile çocuğunuzun dusgune hatta daha kötüsü ikisini kaybetmenize bile "neden olabilir

Gözlerimden yaşlar süzülürken başladı bu yaşlar benim için değil doğmamış çocuğum içindi daha o doğmadan onun canı tehlikeye girdiği içindi

Daha sonra doktor birkaç şeyden daha bahsetti ben onların hiçbirini dinlemedim dinleyemedim

Daha sonra selinle birlikte Hastaneden çıktık ve arabaya bindik

"Selin sahile sürermisin lütfen?"

"Hayır güneş evde dinlenmek gerek"

İ"yi tamam o zaman bende taksiye biner giderim başıma bir şey gelirse ruhun bile duymaz"

"Ahh inatçı kız Tamam "dedi ve sürmeye başladı

...

Sahile geldimizde kendimi direk arabadan attım sanki araba üstüme üstüme gelmeye başlamıştı bir bank bulup oturdum yanımda hareketlilik hissedince selinin geldiğini anladım kendimi daha fazla tutamadan içim dışıma çıkana kadar ağlamaya vadladim

....

2.30 saat geçmişti ve ben hiç durmaksızın ağlamıştım ama artık takatim kalmamıştı göz pınarları kirumusu selin şuan beni eve bırakıyordu evdekilerin bu olaylardan hiçbir haberi yoktu

...

Şuan eve gelmiştim derin bir nefes aldım tam arabadan inmeden once

"Teşekkür ederim selin seninde vaktini boşa harcadım"

"Teşekküre gerek yok ayrıca vaktimide boşa harcamadım "deyince ona bir gülümseme gönderip arabadan indim oda ben arabadan inerken inmez arabayı çalıştırdı ve burdan uzaklaştı tam eve girerken onun sesini duydum

"Güneş dur lütfen dinle beni"

"Senin neyini dinleyim ben kerem bana nasıl inanmadiginimi ?"

Bana doğru bir adım attı

"Yaklaşma dedim"

Kerem bir adım daha atınca kendim arkaya doğru bir adım atacaktım ki ayağım kaydı ve yere düştüm kafamı sert betona çarpmıştım

"GÜNEŞ DAYAN GUZELIM SIMDI SENI HASTANEYE YETISTIRICEM"

benim düşündüğüm tek şey bebeğimdi en küçük sarsılmaz düşebilir demişti peki şimdi oma birsey olacakmiydi daha fazla gözlerimi açık tutamadım duyduğum son ses abimin sesiydi

"ULAN ŞEREFSİZ NE YAPTIN LAN KARDEŞIME "

daha sonra gözlerimi derin bir karanlığa gömdüm

________________________________________________________________________________________

nasılsınız okurlarım ?

Arkadaşlar sövmeyin olurmu ?

Neysebb

Öptümbayss💎