3.bölüm

Şimdi sıra kaçmaya gelmişti

Abim babamin cesedini halıya sardı ve kimse fark etmeden arabaya yerleştirdik kalbimde çok büyük bir korku vardı şimdi ise gelecekte neler olacağıydı.....

Cesedi arabaya yerleştirdikten sonra eve kilometrelerce uzaklıkta olan bir denize gittik ve anneminde yardımıyla birlikte cesedi denize atıp derhal eve gittik abimin arabayı sürerken gerçekten derin nefes alışverişlerini duyabiliyordum ilk defa abimi bu kadar telaşlı görüyordum.

                          ...

Eve geldik annem ben ve abim karşı karşıya oturduk ve söze girdim

"Bu olaydan asla kimsenin haberi olamaz abiminde benimde geleceğimizi tehlikeye asla atamam"dedim ve anneme doğru dönüp ekledim"eğer biri babamı sorarsa intihar ettiğini söyleyeceksin anne"dedim

"Tamam" dedi annem

Ve abimde kafasıyla onayladı

Hepimizin içinde büyük bir telaş vardı ya yakalanırsak peki o zaman ne olacaktı biz ne yapacaktık gençliğimizi mahvetemezdik ne olursa olsun bu bir sır olarak kalacaktı

"bazı sırlar düşündüğünüzden daha karanlıktır

İşte buda bizim karanlık sırrımızdı ve hepte öyle kalacaktı hepimizin içinde bir korku bir telaş üçümüzde gerçekten ne yapacağımızı bilmiyorduk sadece çok şaşkınlık...

"Abi olay nasıl oldu neden böyle bir şeye kalkıştın?"diyerek kısılmış sesimle söze girdim ortamdaki sessizliği bozan ben olmuştum.

"Eve geldiğimde annemle kavga ediyorlardı eve biraz geç geldim ve bunun yüzünden evde kavga çıktı beni dövmeye kalkıştı kendimi savunmak zorundaydım"dedi.