Sabah uyandığımda saat öğlene geliyordu. Tanrım, neden bu kadar çok uyumuştum? Belki de dün gece düşünmekten uyuyamadığım içindir. Hala Anıl güvenilir biri mi değil mi onu düşünüp duruyordum. Ama artık fark ettim ki düşünmemeliyim bu günümü de zehir etmek istemedim. O yüzden bir an önce kalkıp en baş annemin yanına gittim. Annem ortalıkta yoktu. Belki kahvaltılık bir şeyler almaya gitmiştir diye pek önemsemedim bu yüzden banyoya gitmeye karar verdim. Dağınık saçlarımı toparladım. Sonrasında yüzümü yıkadım. Soğuk su uyanmamı sağlamıştı. Sonrasında kapı açıldı.

Figen: Tatlım günaydın ne zaman uyandın?

Gönül: 5 dakika bile olmadı anne. Neredeydin?

Figen: Bize kahvaltılık bir şeyler aldım hem de en sevdiğinden!

Annemin ne aldığına bakmak için poşeti aldım. Ah cidden de en sevdiğimdi! Karaköy'ü çok seviyordum. Size garip gelebilir ama tadı bana güzel geliyordu.

Gönül: Sağ ol anne teşekkür ederim!

Figen: Rica ederim kızım hadi geç bakalım kahvaltımızı yapalım.

Ve mutfağa gitmeye koyulduk. Hala geceliklerim ile duruyordum ama bunu dert etmedim. Güzel bir şekilde anne kız kahvaltı yaptık. Sonrasında annem bir anda Anıl'ı sordu.

Figen: Anıl yazdı mı bir daha sana?

Gönül: Hayır anne yazmadı ne oldu ki?

Figen: Sadece merak ettim.

Gönül: Anladım anne. Ellerine sağlık ve tekrar teşekkür ederim. Odama çıkıyorum ben geceliklerimi çıkarayım başka bir şey giyeyim.

Figen: Tamamdır kızım afiyet olsun. İstersen bugün anne kız dışarı çıkalım. Hava güzel.

Gönül: Olur. Hemen hazırlanayım anne.

Figen: Tamam hazırlan bakalım. Hazır olunca gel.

Hemen odama geçtim geceliklerimi çıkarıp güzel bir elbise giydim. Hava sıcaklığı güzeldi. Zaten haziran ayındaydık. Saçlarımı tarayıp hafif bir makyaj yaptım. Sonrasında gene bir parfüm sıktım. Bu kez elime gelen o hediye olan parfüm değildi. O yüzden anılara dalmama gerek kalmadı. Hemencecik hazırlanmıştım, Bu yüzden bir telefona bakmaya karar verdim. Anıl'dan ses soluk yoktu. Sanırım en son biraz fazla çıkışmıştım. Ama ne yapabilirdim daha onu tanımıyordum bile. Hemen güvenmek aptalca olurdu..

Sonrasında odamdan çıkıp, zaman kaybetmeden annemin yanına gittim.. Umarım yolda Alperen veya Anıl'ı görmem diye içimden geçirdim. Lakin Alperen'i görürsek annem bayağı çıkışacaktı. Çünkü hala Alperen'e sinirliydi. Aslında ben de öyleydim. Sonrasında annemin doğum günü aklıma gelmişti.. Dışarı çıkmamızda fırsattı. Pasta alıp bi kafe de doğum günü kutlayabilirdik..

Figen: Kıızım hazırsan hadi çıkalım...

SIZCE KITAP NASIL GIDIYOR? Haftaya sınavlarım başlayacağı için fazla yazamıyorum. Kusuruma bakmayın. Ara tatilde bol bol yazacağım. Şu anlık lütfen böyle idare edin beni. Düşündüğünden daha fazla görüntülenme ve oy aldım. Hepinize teşekkür ederim.. Kitabına şunu ekle diyeceğiniz bir şey varsa lütfen bunu belirtin severek eklerim..