HAYAL KIRIKLIĞI...

Bir önceki bölüm..

Kafe zaten dışardaydı, o yüzden herkes buradan görünüyordu. Ve lanet olası şom ağızımı açtığım için onu gördüm.. Ama yanındaki kişinin varlığı beni sırtımdan bıçaklamıştı..

Bazı anlar vardır, unutmak istemezsiniz. Bazı anlar vardır unutmak isteseniz de unutmazsınız.

İnsanları gün gelince unutursunuz. Sesini, kokusunu, yüzünü herşeyini unutursunuz. Ama yaptıklarını, yaşanmışlıkları unutmak isteseniz de unutamazsınız..

...

Alperen'i gördüm. Sonrasında ise yanında onu görünce yıkıldım. Anıl'ı... Beni elinden kurtaran oydu ama şuan baya samimi görünüyorlardı. Bildiğin gülüp eğleniyorlardı. Anıl'ı geçtim, yanlarında 2 kızda vardı. Sanırım 4'lü date yapmışlardı. E neden o zaman Anıl beni kurtarmıştı, ya da neden bana yazıp duruyordu? Annemi dinleseydim keşke diyip geçirdim. Neyseki bağlanmamıştım ya da içimde bir şey hissetmemiştim.

Annem bunu farketmiş olacak ki bi anda benim adımı seslendi.

Figen: Gönül nereye daldın gittin gene?

Annem biraz sesli ismimi söyleyince Anıl ile gözgöze geldik. Ve bi anda telaşlandığını gördüm. Ama çoktan her şeyi görmüştüm.

Gönül: Anne bekle geleceğim hemen.

Anıl'In gittiğini görünce arkasına takıldım.

Gönül: Anıl dur, duracaksın çünkü bana hesap vereceksin!

Anıl: Ne hesabı verecekmişim?

Gönül: Beni Alperen'in ellerinden sen aldın, ama bakıyorum da yanında güle oynaya duruyorsun. Bide bana yazıp durdun, yanındaki kızlar? Sana güvenseydim neler olacaktı ancak Tanrı bilir!

Anıl: Gel bana aşık mı ol dedim Gönül? Olmadıysan ne güzel! Ben sadece insanlık görevimi yaptım. Sen benim hiçbirşeyimsin sana hesap vermeyeceğim. Çek git buradan elimden kaza çıkmasın

Gönül: Benimle nasıl böyle konuşursun? Asıl sen git ahlak yoksunu! Onun ellerinden sen aldın beni sen. Nasıl bi döneklik bu? Yazıklar olsun, seninle geçirdiğim saniyelere..

VE ZAMAN DURDU. YILDIZLAR SÖNDÜ. GÖKYÜZÜ ADIMIZI SİLER GİBİ ADETA KARARDI. HAVA SOĞUDU, SANKİ GÖKYÜZÜ BİZE KIZAR GİBİ GÖK GÜRLEDİ. VE SANKİ İÇİMDEKİ ÇOCUĞUN SESİNİ DUYMUŞ GİBİ YAĞMUR YAĞMAYA BAŞLADI..

Anıl'ın çekip gitmesiyle içimdeki çocuk çığlık attı. İçim ürperdi. İlk defa bu kadar üzgün ve boş hissediyordum. Olduğum yere çöküp ağlamaya başladım. Göz yaşlarıma yağmurda eşlik etti. Aşık değildim, ama kırgındım. Ona karşı borçlu hissederken şimdi ona karşı boş duygular besliyordum. Sadece kin ve nefret sardı etrafımı. Ve en son başımın döndüğünü ve yanıma kumral bi çocuğun koştuğunu gördüm. Sonrası karanlık. Aynı hava gibi.. Aynı Anıl ile aramda yaşanan o lanet an gibi karanlıktı..

...

Gözlerimi açtığımda, yanımda annemi gördüm. Ve yatakta doğruldum. Olduğum yerin hastane odası olunca, bayıldım sanırım dedim.

Figen: Kızım iyi misin, çok korkuttun. Seni arayıp durdum, telefonlarımı açmadın. Seni bi çocuk bulmuş. Telefonunu açmış, beni aradı. Cidden yüreğime indirdin kızım. Seni bu kadar üzecek noldu?

Gönül: Anıl anne. Anıl. Beni Alperen'in ellerinden o aldı. Ama onun yanındaydı! Hemde yanında bi kızla! Tamam aşık olmadım, ama ona karşı borçlu hissettim hep! Onun kalbini kırmamak için yazıştım, o ise resmen benimle oynadı? Benimle dalga geçti biliyor musun? Bayılmadan son bi kelime duydum.. ''Olum kız kötü gibi, bi yanına git istersen son defa.'' Bunu Alperen dedi biliyor musun anne? O bile bunu dedi. Peki Anıl ne dedi? ''Boşver geberirse gebersin, zaten neden senin ellerinden aldıysam. Salağın tekiydi.'' Bana bunları diyecek kadar kalpsizdi. Sonra birisini gördüm. Kumral bi çocuk. Sonrası karanlık anne. Ben kime güveneceğim? Çok yoruldum anne çok yoruldum terk edilmekten, alay edilmesinden! Bıktım anne gerçekten bıktım, dayanamıyorum!

Figen: Kızım, güzelim bak bana. Ben senin yanındayım. Seni asla bırakmayacağım. Söz veriyorum sana. Anne hep yanında olacak.

Sonra ise bi anda dumanlar sardı etrafı..

Gönül: Anne.. Anne. ANNE!?

Ve gözlerimi açtım... Ama bu kez hayal değildi, feryatlardan anladım bunu. Baktım sağıma soluma annem yoktu. Tek o vardı, kumral çocuk. Ve endişeli duruyordu.

Kumral çocuk: Sakin ol tamam mı? Annen şuan burada değil.

ANNEN ŞUAN BURADA DEĞİL.

ANNEN ŞUAN BURADA DEĞİL.

ANNEN ŞUAN BURADA DEĞİL

ANNEN ŞUAN BURADA DEĞİL.

BÖLÜM SONU.

HİKAYEYİ BAYA DEĞİŞTİRMEYİ DÜŞÜNÜYORUM. SİZCE ANNESİNE NOLDU? İYİ OKUMALAR <33