Yanlışlar Ve Doğrular..

Bazen olmaz dedikleriniz olur.. Yapmaz o dediğiniz insanlar.. En büyük kazığı onlar atarlar.. Doğrusunu bildiğiniz yanlışlar.. Şu hayatta hiç bir şeye imkansız, olamaz, edemez demeyin.. İmkansız dedikleriniz oluverir..

Can, Güneş'in dediğiyle rahatsız olmamıştı, hatta hiçbirşey dememişti.. Bu yüzden rahatlamıştım. Ona karşı sadece bi can borcum vardı. Bide ona minnettardım. Aynı bir abi gibi yanımdan hiç ayrılmamıştı. Ama bu minnetim, ona aşık oldum anlamına da gelmiyordu. Aklımın bi ucunda hala Anıl varken, son dakikalara doğru Alperen'e dediği şey geldi aklıma..

Alperen: Olum kız kötü gibi, bi yanına git istersen son defa?

Anıl: Boşver geberirse gebersin, zaten neden senin ellerinden aldıysam. Salağın tekiydi. Bana ne dedi biliyor musun abi? Yazma bana kimseye güvenmiyorum. Sonra bi baktım, bi erkekle öpüşüyor! Ona aşık oldum abi aşık oldum. Senin eski sevgilin olabilir, ama sana kaç defa dedim aldatma diye. Sen nabtın? Kızı kullandın, hatta kullanmaya çalıştın! Bizim eve gelsin de halledeyim diye yalvardığın günleri biliyorum abi!

Hassiktir... Doğru mu duymuştum, yoksa bayılma eşiğindeyken yalan yanlış duyduklarım mıydı? Alperen ve Anıl kardeş olabilirler miydi? Ya da Alperen'in beni kullanması.. O konuda aşikardık. Sevgiliyken hadi eve gidelim diye tutturan oydu.. Tanrıya şükür asla gitmemiştim. İyi ki de gitmemişim..Onu da geçtim, ben hiç bir erkekle öpüşmemiştim ki! Kimseyle de çıkmamıştım... Bunları düşünürken dalmış gitmiş olacaktım ki Güneş'in seslenmesiyle yüzümü ona çevirdim.

Güneş: Dünyadan Gönüle! Sinyallerin gene koptu kızım ya

Gönül: Güneş, şimdi bu kız kafadan kırık mı diyebilirsin ama, benim Anıl'ı görmem lazım hemde acil

Güneş: NE!? Salak salak hareketler yapma. Ne demek Anıl'ın yanına gidiceksin? Niyeymiş? Bayılma sebebin o değil miydi?

Gönül: Tamam oydu, ama bayılmadan önce duyduklarımı hatırladım. Sormam gerekiyor, ciddi bi konu.

Sonra Can girdi araya.

Can: Bayılmanın sebebi hatta annenin ölüm sebebi o çocuk. Abilik taslamayım ama bence gitme.

Gönül: Gideceğim. Duyduklarımdan emin olmalıyım. İstiyorsanız sizde gelin, bir şey olursa yanımda olursunuz.

İkiside aynı anda: TABİKİ DE GELİYORUZ GÖNÜL!

Gönül: Tamam arkadaşlar sakin olun birazcık.. Ne bu sinirlilik?

Güneş: Neyse tamam yürü hadi hava kararmadan gidelim. Fazla durmayacağız ona göre

Gönül: Tamam ya..

Can, Güneş ve ben evden çıktık.. Telefonu elime aldım ve Anıl'ı aradım.. Biraz telefon çaldı, hatta açmayacak sandım ama açtı.. Sandığımdan daha sakin konuşuyordu.

Anıl: Efendim Gönül.

Gönül: Anıl.. Buluşmamız lazım. Sormam gerekenler var. Lütfen hayır deme zaten berbat haldeyim. Annemi yitirdim.

Anıl: NE! Anneni mi kaybettin?

Gönül: Orası uzun hikaye hadi gel çarşı parkında buluşalım. Tek gelirsen iyi olur, bende tekim

Anıl: Tamam geliyorum 5 dakikaya oradayım.

Telefonu kapattım. Anıl'a tek olduğumu söyledim çünkü doğru duyduysam abisini de getirmesini istemedim. Parka gelince Can ve Güneş'e döndüm.

Gönül: Siz gidin, takılın biraz. Ama lütfen çok uzaklaşmayın, görünmeyinde. Merak etmeyin beni de bir şey olmayacak..

İkiside kafasını tamam anlamında salladılar ve yürümeye başladılar. Konuşa konuşa gidiyorlardı. Aslında.. Güneş ve Can'dan fena ikili olurdu.. Yakışıyorlardı.. Her neyse bunları düşünmeyi bırakıp, Anıl'ı beklemeye koyuldum..

Bi 5 dakika sonra Anıl'ı gördüm.. Burada olduğumu belli etmeme gerek kalmadı, direk yanımda bitti. Ve bana bi anda sarıldı.

Anıl: En baş.. Özür dilerim. Sana çok çıkıştım ve belkide annen benim yüzümden öldü.. Özür dilerim.

Gönül: Şuan bunu konuşmayacağım Anıl. Ayriyetten bi özürle herşey düzelecekse, annem şuan buraya gelirdi. Her neyse, bayılmadan önce Alperen ile konuşmanızı duydum.

Anıl resmen aha şimdi bittim gibi bana bakıyordu ve dikkatlice beni dinliyordu.

Gönül: Kısa, az, öz bir şekilde soracağım. Alperen ile kardeş misiniz?

Anıl: Demek öğrendin.. Maalesef ki evet..

Gönül: Peki doğru duymuşum, sıradaki soru.. Beni birisiyle öpüşürken gördüğünü söylediğini duydum. Bu doğru mu?

Anıl: Evet bunu söyledim, çünkü gördüm. Bana kimseye güvenmiyorum derken başka erkekle gördüm seni.

Gönül: Ne zaman Anıl?

Anıl: 1 hafta önce.

Gönül: Ben bi hafta önce dışarı çıkmadım. Sadece annemle dışarı çıktım, o da son çıkışım oldu. Ben kimseyle de olmadım. Olsaydım seni direk engellerdim.

Anıl: Üstünde..

Dedikten sonra Anıl durdu.. Yanlış yaptığını anladı.. Başkasıyla karıştırmış olmalıydı..

Anıl: Gene özür dilerim.. O gün içmiştim.. Kafamda sen vardın. Benimle konuşmayı kestiğin gün.. O kızı sen gibi görmüş olmalıyım..

Gönül: Ben senin için neydim Anıl? Bi aşık mı, yoksa düşman mı?

Anıl: Sen benim yıllardır aşkımdın..

Gönül: Yıllar derken..?

Anıl derin bi nefes aldı ve anlatmaya başladı....

Anıl'ın gözünden.

14 Ocak 2023.

Gönül'ü okula giderken görmüştüm. En azından ismini öğrenmiştim. Çok güzel ve hanım hanımcık bi kızdı.. Ona fena aşıktım.. Ama çıkma teklifi edecek gücü kendimde bulamıyordum.. Sadece onu izlemekle geçiyordu zamanlarım...

24 Ocak 2023.

En sonunda abim Alperen'e Gönülden hoşlandığımı söyledim.. Fotoğrafını gösterdim.

Alperen: Güzel kızmış. Kaçıncı sınıf?

Anıl: Galiba lise 2. sınıf

Alperen: Güzel güzel...

Abimin tepkisi garibime gitmişti. Normalde alay etmesi gerekirdi. Gönül'ü beğenmiş gibi görünüyordu. Ve bu durum beni az da olsa rahatsız etti..

10 Nisan 2023.

Bugün Gönül'ün doğum günüydü. Ona açılmayı düşünüyordum. Zarif bi kolye ve çicek aldım.. Hep gittiği parka giderken, görmek istemediğim bir şeyi gördüm...

Abimi ve Gönül'ü...

Onlar resmen sarılıyorlardı.. 40 yerimden bıçaklandığımı hissettim. Kalbim sıkıştı, nefes alamadım. Belliydi aslında. Gönül'ü görünce ki halinden belliydi.. Gözlerim doldu yıkıldım resmen. Ve hemen geri eve gittim.

10 Mayıs 2023.

Abim ve Gönül'ün çok fena kavga ettiklerini duydum. Telefondan konuşsalarda, abim sessizleştiğinde Gönül'ün o sesini duyabiliyordum..

Alperen: Ben seni aldatmadım!

Gönül: Aldattın! Sırf ben senin evine gelmedim diye, senin isteklerini karşılamadım diye bunu bana yaptın! Gene olsa yine gelmem evine! Oyuncak mıyım ben? Senin zevklerin için kullanılıp atılacak bi oyuncak değilim ben Alperen kusura bakma! Sen kendine laiklerini bul! Anca orusbuları bulursun

Alperen: Benle düzgün konuş! Sende gelseydin! Ne yapacağımı nereden biliyorsun? Vahiy falan mı iniyor sana? Yoksa sen Tanrı falan mısın? Söylede tapayım!

Gönül: Şimdi yanımda olsaydın, çakardım iki tane görürdün Tanrıyıda tapmayıda! Öbür dünyayla tanışıp gelirdin! Ayrılıyorum senden, yazma bana hiçbir yerden! Lanet olası pislik!

Abim baya sinirliydi, ama haklıydı kız. Eve gelsin diye resmen yalvarmıştı. Karma diye buna denir. Aşık olduğum kıza göz dikersen böyle olur. Başka bi kızla yattığını da nerden duydu bilmiyorum ama iyi ki duymuş diye söylendim içimden...

...

GÖNÜL'ÜN GÖZÜNDEN

Şok olmuştum. Resmen Alperen bile bile benle olmuştu.. Ve gerçekten aldatma olayı da vardı. İyi ki ayrıldım diye söylendim içimden. Sonra Anıl'a döndüm.

Gönül: Söyleseydin, en azından seninle arkadaş olurdum.. Tanırdım seni.

Anıl: O cesareti kendimde bulamadım işte. Üzgünüm.

Gönül: Pekala Anıl, ben sorularımın cevaplarını bizzat aldım, anlattığın için sağ ol. Neredeyse gece oldu eve gideyim ben artık.

Anıl: Sana eşlik edeyim başına bir şey gelmesin.

Peki dercesine kafamı salladım ve yürümeye koyulduk..

Evimin önüne gelince durdum ve Anıl'a döndüm.

Gönül: Görüşürüz Anıl. İyi geceler.

Anıl: Görüşürüz Gönül. Sana da iyi geceler

Anıl'ın sarılmaya yeltendiğini gördüm ama kendimi geri çektim. Ne de olsa onca laf etmişti hemen yutup kabul edemezdim.. Sadece gülümseyip, eve girdim..

Can ve Güneş çoktan eve gelmişlerdi... Ama ikiside uyuyordu ama biri yerde biri koltukta.. Allahım acaba neler yaşanmıştı.. Yerde olan Can'ı yavaşca uyandırdım.

Gönül: Günaydınlar efendim günaydınlar. Yerde uyumuşsun kalk da başka yere yat. Üşürsün.

Can: Ha evet haklısın.. Oturma odasına gideyim ben..

Can'ı yerden kaldırıp oturma odasına götürünce, direk yattı ve gene uyku moduna aldı kendini... Üstünü örttüm kapıyı kapattım ve Güneş'in yanına gittim. Onunda üstünü örttüm ve odama geçtim..

Üstümdekileri çıkarttım, ve hemen duşa girmeye karar verdim. 10 dakika sonra banyodan çıktım ve kirlileri kirli sepetine attım. Üstüme temiz bir şeyler giydim, saçlarımı açık bıraktım. Kurutma makinesini açamazdım yoksa bizim uykucu tayfayı uyandırırdım. Sadece saçlarımı taradım sonrasında krem aldım.. Serum takılmış olan yere nazikçe sürdüm, hala acıyordu.. Ellerime krem sürdükten sonra saate baktım ve 23.30 olduğunu gördüm.. Biraz aksiyon dolu bi gün olduğu için yatağa yattım... Ve gene annem geldi aklıma.. Küçükken başı uçumda oturup hikaye okuduğu zamanlar geldi aklıma.. Hasta olduğumda yanıma gelip ilgilendiği zamanlar.. Düşünürken hem içim acıdı hemde hafifce gülümsedim.. Ve uyku beni etkisi altına aldı.. Sonrası karanlık...

BÖLÜM SONU...

KİTAPDA Bİ YERDE BİRAZ KÜFÜR VE ARGO VARDI KUSURUMA BAKMAYIN. KİTAP HAKKINDAKİ DÜŞÜNCELERİNİZİ YAZABİLİRSİNİZ

OY VERMEYİ UNUTMAYIN...