Yabancı bir ortama girdiğimizde ne yapacağımızı bilememenin şaşkınlığı üzerimdeydi. Çevremi detaylıca gözlemledim ve yapılanları içselleştirdim. Önce sıraya girip tepsilerini alıyorlar sonra ise yemeklerini. "Tamam, ben de öyle yapayım" dedim ve sıranın son kişisi oldum.

Arkasına geçtiğim kişi bana istemsizce bakınca "Merhaba" dedim. Umurunda olmadığım cevap vermemesinden belliydi. Tepsime bir tabak bulamaç gibi bir şey koyup masaları gözden geçirdim. Soru sormak ve cevaplar almak için yanıp tutuşuyordum ama ne tarafa gitmem gerektiğini bilmiyordum.

Tek başına oturan birinin yanına doğru gittim. Tehlikeli bir ormanda otlanırken aslanın saldırısına uğrayacak geyik ürkekliğinde yemeğini yiyordu. Ama tepsimi masaya koyar koymaz kalkıp gitti. Dışlanmak benim için yeni bir durum değildi sanırım. İçimin acıdığını hissettim.