Tam bulamaca kaşığımı daldırmıştım ki kızlı erkekli bir grup, etrafımı sardı. İçimden "Yine mi akran zorbalığı?" dedim ve gözlerimi devirdim. İşin garip yanı çocuklar bana bulaşmıyor sadece gözlerini dikmiş bakıyorlardı.

"Neler oluyor?" dedim.

Kimse cevap vermedi. Sırasıyla yüzlerini taradım ve başımı önüme eğdim. Kaşığımı yemeğime tekrar daldırmıştım ki tepsimi önümden ittim.

"Birisi nerede olduğumuzu söyleyebilir mi?" diye bağırdım.

Kızlardan biri kulağıma doğru eğildi ve "Senin beyninin içindeyiz" dedi. Şok olmuş bir şekilde ayağa kalktım ve tepsimi yere attım. Sesi duyan herkes bana doğru dönüp bakmıştı ve ortamda sessizlik olmuştu. Sonra herkes bir ağızdan bağırmaya başladı.

"Burası senin beynin. Burası senin beynin."