14. Bölüm

14.

Nasuha
nsh.kose

***

Selammmm. Öncelikle yorumler için teşşekkür ederim. Ama ben o bölümü yazarken ağladım. Sebep kitaba çok bağlanmam. Cidden biraz fazla bağlandim sanırı. Mandalina takviyesi yaptim.iyiyim yaşıyorum. Ve Seviliyorsunuzzzzzzzzz.

 

***

Bir ay geçmişti hala açamamıştı o gözlerini. Bir hafta boyunca okula gitmemiştim. Ezgi ve Ezelin zorlamasıyla okula devam ediyordum. Derslerim berbattı. En arka sırada sadece sessizce ağlıyordum. Bu gün ziyaret edicektim.

 

Sürekli yaptığim ziyaretlerden birisiydi. Salihin bu hali benim ailemden daha çok üzmüştü. En azından onların yanında hep ölüydüm. Ama Salih yanımdayken yaşıyordum. Oda beni bırakırsa ne yapacağımı bilemezdim. Zaten vicudumda pek yaşıyormuş gibi görünmüyordu.

Ders bitmişti. Yürümedim. Otobüse binip hastaneye gittim. Kapısını tıklatıp içer girdim. Sanki onun Gir diyen sesini duymayı bekler gibi. Yatıyordu. Vicuduna bağlı serum ve makineler vardı. Yatağının kenerına oturdum. Hep yaptığım gibi "Lütfen...Lütfen uyan."diye fısıldadım. Yanağından öptüm her yanına geldiğim gibi. "Lütfen. Beni öldürme" diye fısıldadım bu sefer. Telefonumdan şarkıyı açıp yanında uzandım.

Şarkı:

Dinledim. Ağladım. Salihe daha çok sarıldım. Boğazıma yumru yerleşti. Kokusu hala gitmemişti. Bu pis hastene kokusuna benzemiyordu. Deniz huzur kokuyordu.

Kalp atışlarını dinledim.Yalvarım yine usanmadan bıkmadan yalvardım. Elini okşadım. Belki uyanır diye gıdıkladım bile. Ama uyanmadı tepki bile vermedi. Ayağı kalktıp sanki karşımda o varmış gibi dans ettim müzikle.

Çantamdan bir çikolata paketi çıkardım. Onun sevdiği çikolataydı. Bunu daha önce ellriyle yedirirdi. Yanındaki Komodine bıraktım. Yanağından tekrar öptüm. Çikolatanın yanına fotoğrafımı bıraktım. "Uyandığında yanında ben olmazsam bu fotoğrafıma bak" dedim bu sefer.

Gözlerimden akan gözyaşlarına engel olamadım. Doktor gelince hemen ayağı kalkıp . Odadan çıktım. Kapıyı kapar kapamaz göz yaşlarım yine süzüldü. Kenara oturdum. Ağladım bir süre. Kapı açıldı. Doktor çıktı.

Ona baktım. Yüzünde bir gülümseme vardı. Sevinçle hemşireye "Hasta uyandı"dedi. Başı bana döndü "Geçmiş olsun kızım" dedi. Umursamayarak içeri daldım. Evet uyanmıştı o güzel gözleri bana bakıyordu. Başı ağrıdığından anlını kıvırmıştı. "Rüya" dedi. Öldüm. Bittim. Eridim. Düştüm.

***

Agagagaggagag. Duygusallıktan ben bile yazamadım. Ayyyyyyyy. Yemin ediyorum. Bu sefer madalinanın suyu fışkırmadı. Bu bir mucize. Seviliyorsunuzzzzzzzzz.

Bölüm : 09.12.2024 17:00 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...