27.

Günooo biliyorum çok uzun zamandır yazamıyorum. Ama devam. Bu bölüm biraz üzebilir dikkat. Ama diğer bölüm biraz sizi güldürecek. Süprizim var. Ve değerli okurlarım bana kitabın devamı için ilhamm verebilirsiniz.

İyi gecelerr

Soru: 

Rüya, Sabite neden Emir dedi?

*Üçüncü şahıs*

Hastane koridorlarında dolanıyordu. Salih çıldıracak gibiydi. Nasıl yanlız gitmesine izin vermişti. Kendine affetmeyecekti. Ona zarar vermişlerdi ama o yoktu. Her noktasına kadar suçlu hissediyordu.

Kenarda oturan Defne dona kalmıştı. Son halini görünce sanki yine susmuştu yaşadıklarına. Ağlıyordu. Küçükken yaptığı yaramazlıkları onun üzerine attığı için çok pişmandı. Halil yoktu. Rüyayı kaçıran adamın Hazar'ın icabına bakıyordu. Ama Sabit vardı. Olabildiğince tepkisiz kalmaya çalışıyordu. Kolundaki yaraya hala bakan olmamıştı. Doğrusu bunu kendi istemişti. Acıyı özlemişti.

Saatler geçti. Kimseden çıt çıkmıyordu. Hemşireler çıktığında Defne kafasını kaldırdı. Ayağa kalktı. Doktoru görünce ona gitti. Defne sormadan Doktor anlattı "Hastanın kaburgasında ezilme var. Beyninde büyük hasar almış. Transient global amnezi görünmesi %78." Salih sözünü kesti "Yani". Doktor devam etti "Geçici hafıza kayıbı görülebilir. Dediğim gibi büyük darbe almış. Hatırlaması 3-4 seneyi bulabilir. Tabi bu sadece olasılık "

Salihin o an beynindem bir kurşun geçti. Unutacaktı. Herşeyi unutacaktı. Onu unutacaktı. Ve hepsini suçlusu oydu. Herşey artık bir rüyaydı. Hayaldi. Salihin gördüğü en güzel rüyaydı.

Defne ne yapacağını bilemedi. Kafasını yiyecek gibiydi. Şaşkın ve pişmandı. Sabit Halili aradı. Anlattı. Ve o an. Hazar son nefesini verdi. Halilil bunu artık peşinde onu öldürmek isteyenlere rağmen yaptı. Artık Halilin hayatı tehlikedeydi. Çünkü Halil Rüyayı ölen kızı yerine koydu.

***

Rüya gözlerine açtı. Garip hissediyordu. Hastanede olmasını anlaması kısa sürmedi. Kafasını pencereye çevirdi. Tanıdık bir yüz gördü ablası Defne olduğunu anladı. Biriyle konuşuyordu. Rüya kim olduğu bilemedi. Kumral uzun boylu biriydi. Onlara baktı Rüya. Konuştuklarını duyamıyordu.

Kumral çocuk başını kaldırdı ve belki son kez ona baktı. Defne doktora haber vermek için gitti. Çocuk bir süre daha baktıktan sonra gitti. Rüya anlamadı. Doktor geldi. Bir kaç tetkikten sonra Rüyaya "Ne olduğunu hatırlıyormusun?"

"Hayır ne olduki bana"

"Peki nasıl hissediyorsun"

"Garip hissediyorum. Sanki bir şeyler eksik gibi"dedi Rüya. Doktor başını salladı. "Yarından sonra çıkabilirsin" dedi ve odadan ayrıldı. Rüyanın sadece canı acıyordu. Ama baş ağrısı geçmişti.

Defne kapıyı açmadan önce asık suratını gülümsemeye bıraktı. Kapıyı açtıgında Rüya ona baktı sonra kafasını çevirdi. Konuşmak istemiyor gibiydi. Defne koltuğa oturdu. Hafıza kaybı geçirdiğini söyledi. Kalanını kendisi hatırlaması daha doğru olurdu.

***

2 gün geçti. Rüya bugün taburcu oluyordu. Odada Rüya dışında Sabit ve Defne vardı. Rüya ayağa kalkarken dengesini bozmamaya çalıştı. Defne tam çantaya yönelirken Rüya çantayı aldı. Sabit'e bakıp "Emir abi sen taşırmısın" Dedi. Defne anlamadı Sabite neden Emir dediğini. Sabit çantayı aldı. Ve arabaya gittiler.

***