Babam ölmüştü ve bunu ben hala kabullenemiyordum.Annemin ölümünde bu kadar üzülmemiştim.Ve şu an babam yok ,bende tek başıma dik durmaya çalışıyordum. Babam şu an morg un içinde donarken , ben ise şu an sıcacık yorganın içinde kitap okuyorum.

Sabah yaptığım maç yüzünden çok yorgundum.Elimdeki kitabın bir sayfasını daha çevirdim,kapı tıklama sesi geldi.Duruşumu düzeltip "Girebilirsin" dedim.Duygun kafasını uzattı bende gülümsedim ve kitabı kapatıp komidinin üzerine koydum .

Duygun sarı saçlarını düzeltip yanıma oturdu "Yorgunmusun"dedi. Saçlarımı kulağımın arkasına alıp "Yorgun değilim ,sadece düşünüyordum" dedim.Duygun bana saf bir gülümsemeyle baktı ve "Hadi gel bir işimiz var" dedi.Kafamla onaylayıp
içeri geçtik.

Baran ve Eren yanyana oturmuştu bir şey fısıldaşıyordu.Ben ve Beria aynı koltuktaydık Beria belgeleri hazırlıyor bende göz ucuyla bakıyordum Baran ve Erenin fısıldamaları dinmişti. Hepimiz Barana bakıyorduk.

Baran masaya bir konumun fotoğrafıydı ve bize bakıp "yarın akşam burda büyük bir uyuşturucu alışverişi olacak ve bizde orda olacagız"dedi .Beria'ya bakıp "Sen asistanım olacaksın işaret verdiğimde o şerefsizi öldüreceksin" dedi.Beria kafasıyla onayladı.

Baran ,Duyguna döndü ve "Sem dışarıda duracaksın işaret verdiğimde evin dışındakileri vuracaksın ve benim ikinci işaretimle içeri gireceksin. "dedi. Duygun net bir şekilde "Kolay iş"dedi ve Barana dönüp "Duygun la beraber olacaksın evin dışında fazla adam var" dedi.Eren "O iş bende"dedi.Baran en sonunda bana baktı "sen bizim yanımızda duracaksın ve toplantıdaki diğer adamları vuracaksın"dedi.Bende kafamla doğruladım.

Sabah berabere kalmamıza rağmen bana öfkeli değildi tersine artık az da olsa ciddiye alıyordu.Aramızdan ilk kalkan Eren oldu ardından Duygunla Beria gitti. Baranla ben kalmıştık tam ben kalkacağımda "Bugün...Maçta iyidin"dedi.

O na bakarak "Sağ ol"dedim ve gülümsedin "Sende çok iyidin" dedim.Ve kafasını salladı.Odama doğru yürümeye başladım odanın kapısını açtığımda yatağın üzerinde iki silah ve bir siyah takım duruyordu.Kıyafeti kenara koydum silahlarıda komidinin çekmecesine bıraktım ve yanına ayrı bir şekilde kendi silahımıda koydum.

                               🥊

Sabah uyandığımda eşyalarımı yerleştirdim ve ardınan kapı tıklama sesi geldi mutlu bir ses tonuyla "girebilirsin" dedim.Bu sefer Beria gelmişti gardropun kapağını kapatıp Beria ile beraber yatağa oturduk.Beria ellerimi tutup "Nasılsın?"diye sordu endişeli bir sesle.Bende gülümseyip "İyiyim,asıl sen iyimisin?"diye sordum aniden.

Kafasını kaşıyıp bana baktı "Aslında akşam kötü bir şey olacağından korkuyorum içimde bir ürperti var, diğerleri beni tınmazlar o yüzden senin yanına geldim."Omuzunu tutup daha içten gülümsedim ve "Kimseye bir şey olmuyacak ve işler tam istediğimiz gibi gidecek, doğrusu bende biraz endişeleniyorum ama böyle giderse daha kötü olur"dedim.

Oda bana gülümsedi , biraz sohbet ettik ardandan bana baktı ve " annen ve baban nasıl öldü ?"dedi.Bende düz bir sesle " Doğrusu annem ben küçükken evden ayrıldı ve baban bir kaç gün önce kaza geçirdi orada hayatını kaybetti."dedim.Beria yere bakarken " Benim babam annemin karnındayken bizi bıraktı ben babamı hiç görmedim, annemde beni doğurduktan sorna akıl sağlığını kaybetti"dedi.Gözünden bir kaç damla yaş aktı hemen duruşunu düzeltip göz yaşlarını sildi ve "Hadi mutfakta bir şeyler hazırlayalım" dedi.

Mutfağa girdik sorna Beria nın aklıma pasta yapma fikri geldi ve çok güzel bir krema kaplı pasta yaptık, üstüne çikolatadan Vebalar yazdık.Pastayı dolaba soğuması için koyduk ve odalarımıza gittik.Dün yatağımın üstünde olan siyah pantolon ,saten gömlek,üstüne siyah bir ceket giydim.

Yanıma siyah çantamı aldım, iki silahı belime yerleştirdim ve artık hazırdım saçlarımı düzeltip odadan çıktım.Ayağımdaki siyah topukludan geldiğimi anladılar.Duygunun üstünde siyah pantolon ve ceket içinde düz bir beyaz gömlek vardı.

Erene baktığımda tam bi güvenlik gibi giyinmişti.Beria beyaz gömlek altıda bacağını saran bir etek giymişti ama kırmızı ruju daha çekici yapıyordu.Baran simsiyahtı ,siyah pantolon,ceket ve gömlek giymişti,gömleğin bir kaç düğmesi açıktı.Duygun neşeli bir şekilde "Hadi gidelim"dedi.

Bu sefer siyah bir Audi ile çıkmıştık yola.Ormanın ortasında bir villaya gelmiştik.Baran,Beria ve ben kapıya doğru ilerledik,Baran kapı daki adama bir şey fısıldadı ve içeri geçtik.

Bir odaya girmiştik ,odada uzun bir masa vardı masanınnyanlarında birkaç adam vardı ve biraz kadın vardı. Baran ve ben masaya oturduk.Beria arkamız daydı.

Bizden sorna birkaç kişi daha geldi ve en sonunda bir adam masanın başına oturdu ve kalın sesiyle "Ben Hakan Çelik."dedi ve duruşunu değiştirip bir adama kaş göz yaptı adam koşar adımlarla odadan çıktı,geldiğinde elinde bir çanta vardı adam çantadan bir uyuşturucu çıkarıp Hakana verdi.Hakan bize bakarak "bu piyasadaki en iyi mal ve daha etkili" dedi.

Herkes yavaş yavaş almaya başladı. Hakan belge imzalamak için kafasını eğdi o sıra Baranın işaretiyle Beria Hakanın kafasına vurdu ardından bende belimdeki silahla Diğer adamları vuruyordum. Mermilerin içinde zehir vardı yani bu onların bünyesine bağlıydı. Baran da benimle vurmaya başladı.Dışarıdan silah sesleri Eren ve Duygundan geliyordu. Bir süre sorna Eren ve Duygun yanımıza geldi ve Eren "Biz geldik çay kahve yokmu" dedi.

Baran ve ben ayağı kalktık ,hep beraber koridorda ilerliyorduk koridor sonunda bir oda vardı.Odanın içi tamamen uyuşturucu doluydu Eren ve Baran hepsini arabanın garajına yüklüyorlardı.

Ben ,Beria ve Duygun arabanın ön tarafındaydık.Ben Beria ya "bak kötü birşey olmadı"dedim.Beria gülümsüyordu.Duygun bana bakarak "bu iş fazlasından kolay oldu" dedi şüpheli bir sesle.

Duyguna hak veriyordum.Eren ve Baran yanımıza geldiler.Baran "Hepsi yüklendi" dedi. Tam arabaya doğru ilerlerken arka taraftan bir ses geldi "Şimdi sizi geberteceğim" dedi birisi. Arka tarafa baktığım de vurulmuş bir güvenlik silah doğruluyordu.Adam ateş ettiği anda göğsüme bir ağırlık oluştu. Adam beni vurmuştu atrık ayaklata kalamıyordum.Yere ser bir şekilde düştüm bu daha çok acımasını sağladı.

Artık acıya dayanamıyordum etrafta sesler vardı ama duyamıyordum , gözlerim yavaşça kapanıyordu.Gözümü tekrar açtığımda göğüsüm daha çok acıyordu, araba da olduğumuzu anladım dizlerine yattığım kişiye baktığımda Baranı gördüm ve gözlerim tekrar kapandı. Hiç bir şey görmüyor ,duymuyordum ama acıyı hissedebiliyordum , çok acıyordu.Gözlerimi tekrar açtığımda sedyenin üzerinde ilerliyordum.Ve tekrar gözlerim kapandı.Ve artık göremiyordum ilk baskınım kötü geçiyordu.

                                 🥊