Telfon çalma sesiyle gözlerimi araladım,elim telefona yavaşça uzandı, üstünde 'bilinmeyen numara' yazıyordu ,diğer elim cevap vermek için uzandığında telefonu kapattı.Dün işletmeden mezun olmuştum ve sonunda rahat bir nefes çekiyordum.Yataktan kalktım ve üstümdeki siyah saten gecelikle mutfağa gittim.Kendim kahve hazırladıktan sorna masaya oturum birkaç yudum aldıktan sorna telefon tekrar çalmaya başladı bu sefer babamdı telefonu açtığımda "Alo,canım kızım,Alevim"dedi neşeli bir şekilde bende gülümsedim "Efendim babacığım" dedim.Babamla aramız çok iyidi.Annem öldükten sorna bana annemin yokluğunu hiç hissetirmemişti,bu gün yanıma gelecekti. "Ne zaman geliyorsun?"diye sordum. Okulda kimseyele arkadaş olamamıştım doğrusu bunu ben de istemiyordum.Sürekli babamla konuşup hasret giderirdik.Babamla vedalaşıp telefonu kapattım.Kahvemi bitidikten sorna odama gittim,elime raftan rastgele bir kitap aldım ve okumaya başladım.Küçüklüğümden beri kitap okuyordum,diğer çocuklar gibi oyun oynayamazdım annem asla izin vermezdi ama annemde haklıydı oturduğumuz mahallede bir sürü serseri vardı.Çocukluğum pencereden arkadaşlarımı izlemek, kitap okuyarak ve kuşlarla ilgilenerek geçerdi bütün kuşları severdim,odamın içinde pencereye yaslanıp kavga seslerini duymamak için kulağımı kapatır elektirik tellerin üzerindeki kuşları izlerdim,bazı kuşlara isim verirdim.Bir keresinde tekrar tellerin üzerine konan kuşları izlerken bir kuş geldi bu kuş diğerlerinden daha büyük ve siyahtı,o siyah kuş telin üzerine konduğunda diğer kuşlar ordan uzaklaşmıştı anneme siyah kuşun adını sorduğumda bana KARGA demişti ve ben kargayı sevmiştim.Babam bana inadına güvercin derdi,bana hep böyle seslenirdi.

Kitabı kapatıp evi temizlemeye başladım uzun zaman sorna babamı görecektim.Yemek hazırlamaya başladım,yemeği hazırladığımda babamı ardım "Alo baba nerde kaldın?" dedim."geliyorum kızım"dedi.Hemen ardından "çabuk gel"dedim.Dedikten sorna içime bir ürperti düştü.yemekleri masaya götürdüm yanlarına birer kadeh koyup yanına viski şişesini bıraktım.

Üstümde babamın gelişine özel yandan tutturulmuş ,askılı bir elbise vardı, ardından koltuğa oturup beklemeye başladım.Babam düşündüğümden daha gecikmişti elim sağ gözümün üstündeki yaraya kaydı.Çocukken annem ve babam kavga ederken annem siriden vazoyu üstüme atmıştı bir parçası gözüme gelmişti şans esri körlük yoktu.

Elime telefonumu aldım babamı aradım uzun süre çaldı ardından telfonu açtı ardından başka bir adam konuşmaya başladı "Merhabalar Kamil bey kaza yaptı şu an hastaneye gidiyoruz bilginize"dedi ve kapatı.Elimdeki telefon yere düştü umrumda değildi benim tek kimsem babamdı ona bir şey olursa ben ne yapardım.Bir süre donup kaldım.Bir süre sorna ayağı kalkıp arabanın anahtarımı anahtarlıktan alıp hızlı bir şekilde hastaneye gittim.Resepsiyona ilerledim."Pardon Kamil Altan nerde acaba?" kadın hemen bilgisayara bakım "üst katta 3.koridorun sonunda"dedi ve koşar adımlarla gittim. Doğru yerdeydim fakat kapıda bir kaç adam vardı hemen kapının yanına oturup bekledim,dört adam bir adamın etrafındaydılar ,ortadaki haricinde hepsi ayaktaydı ve hepsinin üstünde takım elbise vardı.Oturan adamın gözü üstündeydi gömleğinin bir kaç düğmesi açıktı kısa sakalları vardı .bir iki saat beklemenin ardından doktor çıkmıştı ,hemen ayaklanıp doktora baktı.Doktor kafasını eğip "Malesef kaybettik kafasından ağır bir darbe almış" dedi.O an kalbim dursun bir daha atmasın bir daha nefes almayayım istiyordum,boğazım düğümlemişti konuşamıyordum.Artık kimsem yoktu yalnızdım ayakta durabilmeli sağlayan adam gitmişti. Keşke çabuk ol demeseydim keşke dilim kopsa da demeseydim.Şimdi ne yapacaktım bilmiyorum . Karşımdaki bana bakan adam "Hasiktir" dedi.Ardından doktor bana bakarak "başınız sağ olsun"dedi,ben sadece kafamı sallayabildim.Aradan doktor ayrıldı ve hemşireler.karşımdaki adamların bir tanesi "şimdi ne yapacaz abi" dedi.Adam benim duyamadığım bir şekilde bir şeyler fısıldadı.Adam gitti ve yanında duran bir adamda.Ben hala şoktaydım hareket etmiyor yere bakıyor içten ağlıyordum,koridorda ben ve üç adam vardı.Aralarından en irisi kalın bir sesle "Hanım efendi bizimle gelmeniz gerekiyor"dedi o sıra kendime geldim herzamanki gibi herşeyi çabuk hazmederdim.Adama baktım ,kaşlarımı çatarak "Niye?"dedim adam nefes aldı ve "gelince anlarsınız" dedi.Korkmuyordum ve anlam veremeyerek "tamam" dedim.Adamın yanında ilerledim arkadan diğer ikiside geliyordu.Hastaneden çıkıp bir siyah minibüse soktu içeride az önce bana bakan adam vardı yanında az öncede yanında olan bir adam vardı.Sakallı adam elini bana doğru uzattı "Merhaba ben Bekir.Direk konuya gircem baban bizden yıllar önce borç aldı ve bu borcu hiç bir zamam ödemedi,şu an sen onun kızı olarak ödeyeceksin" dedi.Duruşumu düzeltim ve sanki az önce tek dayanağım,babam ölmemiş gibi "kanıt" dedim.Yanındaki adam bana bir tablet verdi tableti elime aldım bir video vardı büyük bir ofiste masada oturan Bekir vardı karşısında babam borç para alması için yalvarıyordu ardından Bekir bir çek yırtıp vermişti.Gözlerim açıldı ve nefes alıp Bekirin yanındaki adama tableti verip "ne kadar?" diye sordum Bakir'in yanındaki adam sırıttı ve fısıldaşasıya "faiziy'le beraber 100 milyar" dedi . Ben bu parayı ömrümde toplayamazdım ve sakince yan daki adama baktım siyah saçları koyu kahve gözleri ve dik çenesi vardı.Bir daha sesli nefes vererek "başka çare yokmu?"diye sordum.Bakir yüzündeki katılığı bozmayarak "tabiki var.BIZE ÇALIŞMAN"dedi.onlara çalışamazdım çünkü bana bir şey yapabilirdi "ya ikisinide yapmayıp borcu ödemezsem?"dedim.Siyah saçlı adam bileğini gösterdi ve bileğini kapatan ceket çekerek dövmesini açığa çıkarda ve ÖLÜM yazıyordu ve " Yarın atacağım konuma gel "dedi.Ben sadece sustum ve kafamla onayladım ,suratım asık bir şekilde minibüsten çıktım kend arabama doğru ilerledim,arabama binip hızlı bir şekil de eve sürdüm

                                  🥊