Öncelikle herkese merhabalar 👋

​​​Umarım sizin o güzel kalbinize dokunabiilir... Eğer hikaye hakkında görüşlerinizi belistirseniz mutlu olurum.

iyi okumalar.🤍

Hızlanması ile tepeden bağlanmış uzun sarı saçları sallanmaya başladı, akşam ezanı okunmadan eve varmalıydı yoksa annesi çok kızacaktı.

''Görüşürüz İclal.'' arkasından bağıran arkadaşı Nile cevap veremeden koşmaya devam etti. Ayakkabılarının açılan iplerine basmamaya gayret ederek Lojmana ilerliyordu ki kalabalık fazlasıyla dikkatini çekti.

Adımları yavaşladığında nefesini toparlamaya çalıştı, uzaktan gelen bir feryat ile alışık olduğu o durum aklında canlandı. Yine bir şehit haberi gelmişti, korku bedenini sardı. ''İclal...'' uzaktan gelen tanıdık ses ile kafasını arkasına çevirdi.

Gök gözlü çocuk yaklaşıyordu ona, en sevdiği arkadaşı. ''Kim şehit olmuş Gök gözlü?'' dedi merakla, Gökmen kolunu Lal kızının omzuna attı. İkisinin de gözleri karşılarında ki kalabalıktaydı.

''Hadi gidelim.'' diyerek İclali çekiştirmeye çalıştı gök gözlü çocuk. ''Nereye Gökmen? Hatırlamıyormusun babalarımız bize görev vermişti. Şehit olan babanın evladını biz teselli edecektik.'' diyerek Gök gözlü çocuğa baktı.

Gökmen boğazında ki yumruyu ne ypasa geçiremiyordu, ''bu tarafta o çocuk.'' diyerek lojmanın tersine ilerledi, İclal kararsızlıkla bir lojmanlara bir de gök gözlü çocuğa baktı, kararını vererek Gökmenin arkasından ilerledi.

''Ama o taraf karanlık kulübeye gidiyor, orayı bizden başka kimse bilmiyordu.'' diyerek bağcıklarını iteleyerek adımlar attı. Gök gözlü cevap vermedi, babalarının onlara yaptığı kulübeye doğru yürümeye devam ettiler.

''Emin misin Gök gözlü burada olduğuna?'' dedi İclal etrafı izleyerek, ''gel Lal kızı.'' diyerek ağacın yaprakları arasında kalmış tahta tabana tırmanmaya başladı.

Arkasından tırmanan Lal kızı ile tahtaya oturarak ayaklarını aşağı sarkıttılar.

''Hani Gök gözlü nerede?'' diyerek uzakta ki kalabalığa döndü. Ağaç yüksek ve oldukça sağlamdı, lojmanlar gözüküyordu.

Gökmen titrek bir nefes verdi. Lal kızının kalp ritmi hızlandı, ''Gökme-'' düşündüğü şey başına mı gelmişti yoksa?

Dudaklarını birbirine bastırdı, nefes alış verişi hızlandı, sol gözünden bir damla yaş aktı. Gökmen yanında ki kıza yaklaştı ve elini omzuna koydu.

''Özür dilerim senden.'' dedi kısılan sesi ile Gök gözlü. İclal her üzüldüğünde titrer ve kafasını öne eğerdi. Gökmen İclal'in titrediğini fark ettiğinde sıkıca küçük elleri lal kızının elini tuttu.

''Bağır İclal, ağla ama tutma içinde.'' küçücük bedeni içinde büyük bir kalbi vardı Gök gözlü çocuğun. ''Babam söz vermişti.'' dedi kesilen nefesi ile lal kızı.

''Ama onun canını yaktılar.'' diyerek göz yaşlarını sessizce akıttı, titreyen bedenine engel olamıyordu.

Gözlerini yanında ki gök gözlü çocuğa çevirdi, ''Gökmen babam bir daha uyanmayacak değil mi?'' Gökmen konuşamadı sadece kafasını iki yana salladı.

Omzuna yaslanan İclal ile kolunu sıvazladı...