Uzun bir yaz gecesi, umulmayan beklentiler ve farkına varılan gerçekler. Bu dünyaya sadece üç hazine bırakacağım; Geçmişim, geleceğim ve şimdi içinde hayatı dolu dolu yaşadığım zamanım. Tir tir titriyorum gecenin soğuğunda. İçimde onlarca çığlık koparken ben sadece susuyorum, gözlerimde ki bulanıklık giderek artarken artık önümü görmem daha da zorlaşıyordu. Gözlerim bir anlığına kolumdaki bilekliğe kaydı, içimde birşeyler hareketlendi kanatlanıp uçmaya başladı. Ne ben uzanıp tutabildim ne de o gitmemek icin direndi, öylece onun kaçıp, korkup gidişini izledim. Zaten elimden ne gelebilirdi ki?

Ceketime biraz daha sarıldım, artık rizgar saçlarımı birbirine karıştırıyordu. Bir damla yaş süzüldü. Belki de olması gereken buydu; bilemezdim, bilemezdik. Hayatın ne zaman ne getireceği belli mi oluyordu? Ansızın bir de bakmışsın ölümün eşiğindeyken yaşam sana yeni bir hayat vâd etmiş ve eşsiz bir hayata adım atmışsın.