Yalnız ve sahipsiz kalmak... Bana yaptıkları çok ağırdı babamın. Beni sevdiğini zannetmiştim yalanmış. Hayat bazenleri olmayacak yerden vurar bilir misiniz. Herkese güvenmemek gerekir o kişi babanız bile olsa. Siz siz olun asla kimseye güvenmeyin...

Kafamın içinde bir sürü senaryo ne yapacağım hakkında gram fikrim yok bu adam manyaktı ve bana herşeyi yapabilirdi. Evlenmem gerekiyordu...

"güzelim ben geldim."dedi manyak adam. Güzelim mi? Bu neyin kafasındaydı acaba? Hiç birşey olmamış gibi elinde bir pizza vardı sipariş vermişti büyük ihtimalle.

"neden konuşmuyorsun" diye sordu. Konuşmasam birşey yapar mıydı? O kadar ileri gider miydi?

"s-senin Allah belanı versin" dedim mırıldanarak sesim kısılmıştı.

"tamam yeter bu kadar ben gidiyorum." dedi ve odadan çıktı.

Bir planım vardı. Kaçmak...

Kendimi bir iki saat sonra Ela'nın evinde buldum.

Evet, evden kaçmıştım evimiz tek katlı olduğu için odamdaki dolabımın içindeki birkaç şey yardımıyla pencereyi açmıştım zorlanmadan. Bence bir uzaktı bu. Her neyse pek ilgilenmiyorum.

Ela ile oturup herşeyi konuştuk ilk başta polisi arıyacaktı ama engel oldum. Saat 12.50 olunca uyumaya gittik.

Sabah uyandığımda odaya göz attım Ela işe gitmişti demek ki. Kendime kahvaltı hazırlayıp oturma odasına geçtim.

Ela benim çok yakın arkadaşım olduğu için ben onun evinde çok kalmışlığım vardı onun için hiç yabancılık çekmezdim.

Bir kaç saat oturduktan sonra telefonumda gezinmeye başlamıştım. Burak en az bin defa aramıştı ama her seferinde meşgule alıyordum.

Akşam olmuştu Ela ile yemek yemiş oturuyorduk.

"Naz kafa dağıtmak için bir kafeye gidelim mi bize yakın bir kafe var." dedi ilk başta Burak beni bulur diye gitmek istemedim ama birkaç dakika sonra kendimi Ela'nın kıyafetlerinden bana uyabilecek bir kıyafet arıyorduk.

Bir tayt üstüne mor bir tişört giymiştim abartılı olmasını istemiyordum.

Ela hazırlandıktan sonra kafeye gidiş yolunu tuttuk başım bir beladaydı ve ben kafeye gidiyordum!

Oturduk, dertleştik. Ela kalkmadan lavaboya gideceğini söyleyip kalktı bende toparlanıyordum ve birden kafenin kapısı sertçe açıldı.

Arkama baktığımda birde ne göreyim Burak oradaydı...

Beni görmeden saklanarak lavaboya gittim. Ela beni gördüğünde şaşırdı ilk önce geldiğini söylediğimde baya korkmuştu. İçeriden bağırıyordu manyak.

Uzun zamandır atamıyorum ama okullar açıldığı için daha çok kısa ve hergün atacağım.