Sabah güzeller güzeli bir manzaraya açtım gözümü. Yanımda Burak beni hayran hayran izliyordu. Benden önce uyanmıştı. Kulaklarımda dalga sesleri, yanımda sevgilim hayatımın anlamı, karşımda masmavi deniz. Ben hayattan başka ne isteyebilirim ki...

"Günaydın birtanem." dedi Burak.

"Günaydın sevgilim hadi kalkalım dışarı çıkıp kumsalda kahvaltı yapalım." dedim mutlulukla.

"tamam sevgilim." dedi Burak.

Evet, tatile İzmir'e geldik. Burakla zaman zaman kavga etsekte her zaman yanımda oldu ve mutluyuz.

Kahvaltılıkları beraber hazırladık. Burak son hazırlıkları yaparken bende giyinmeye başladım beyaz askılı bir elbise altına tatlı beyaz terliklerim ve yüzümdeki gülümsemeyle odadan çıktım.

Burak hazırdı evden çıktık ve kapının hemen önündeki kumsalda kahvaltımızı yapmak için denize en fazla on adımlık bir yere eşyalarımızı koyduk.

Bu saatten sonra hiç birşey benim mutluluğumu bozamazdı.

Kahvaltımızı yaptıktan sonra eve geçtik eşyalarımızı bıraktık deniz eşyalarımızı aldık mayolarımızı giydik. Denize doğru yürüdük bir saat boyunca denizde eğlendik. Sonradan güneşlenmek için denizden çıkıp kumsalda havlularımızın üstüne uzandık burada ikimizden başka kimse yoktu sadece bize özeldi...

"yeterince güneşlendik hadi gel eve gidelim." dedim.

"tamam birtanem sen eve geç duş al ben eşyalarımızı toplayıp geliyorum." dedi Burak bana çok yardımcı oluyordu bana pek iş yaptırmazdı bu zamana kadar ama ben yapmaya çalışıyordum.

Eve girdim. Duş aldım sonra oturma odasına geçip kitap okumaya başladım. Burakta duştan çıkmıştı.

Yanıma geldi ve beraber kitap okuduk bu aralar pek kimseyle konuşmuyordum.

Son bir haftadır sadece Burakla konuşuyordum kendimizi dış dünyaya kapatmış sadece beraber oluyorduk.

Bir süre sonra kitap okumayı bırakmış beraber sohbet etmeye başlamıştık.

"ben evlenmeye karar verdim seninle" dedi gülerek Burak.

"bende seninle evlenmem, babam izin vermez." dedim dalga geçerek.

"baban mı ne alaka?" diye sordu esprimi anlamayan Burak gerçek sanmıştı. Yüzü düşmüştü.

"şaka şaka." dedim gülerek.

"evlencen dimi benimle." dedi umutla.

"düşünmem lazım." dedim kahkalarımın arasında şimdi ise beraber gülüyorduk.

Saatlerce sohbet ettik güldük.

Akşam yemeği yedikten sonra en sevdiğim diziyi izlemeye başladık. Ondan sonra uyumaya gittik.

"seni çok seviyorum ama lütfen beni affet" dedi Burak. Durup dururken neden öyle demişti.

"neden?" diye sordum. Sonra ağlamaya başladı Burak ne oluyordu buna. Sonra birden bire kayboldu küçük bir ışığa dönüştü artık kendi bağırışlarımı duyuyordum.

"Naz, naz!" diye bir ses duydum. Rüyaymış gördüğüm şeyler...

​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​​​

​​​​