Gözümü açtığımda oldukça büyük bir depodaydım. Bi dakika ağzım bağlıydı. Sandalyeye oturtulmuş elim ve ayaklarım bağlıydı.

Kim neden beni buraya getirmişti. Etrafta kimsecikler yoktu. Burdan kurtulmaya çalıştım. Ama herifler her yerimi bağlamıştı.

Biraz bekledim birisi falan gelir mi diye ama kimse gelmedi. Beni kaçırmıştılar ve babamın düşmanları.

Bana neler yapabileceklerini düşünürken bir adam kapıyı açtı ve içeri girdi. Yaşlı 50 yaşlarında bir adamdı.

"küçük hanım uyanmış iyi dinlendin mi prenses."dedi adam dalga geçiyordu benimle. Hemde benimle.

"yaşlı başlı adamsın git evinde otur karının yanında gözlükle gazete oku benimle ne işin olur senin."dedim sinirliydim çünkü.

"küçük hanım biraz sinirlendi sanırım, neyse seninle işim yok babanla işim var."dedi adam biliyordum babamın düşmanı olduğunu. Ardından adam yüzüme bile bakmadan gitti.

Bende gözlerimi zor açık tutuyordum sanırım akşam olmuştu. Uyumaya çalıştım bu rahatsız yerde çünkü gözlerimi açık tutamıyorum.

Etrafta garip sesler geliyordu. Bağırış sesleri... Bu adamlar kimdi böyle başıma neler gelicek ti gram fikrim yoktu çok uyumamıştım gece olabilirdi şuanda etrafımı dikkatle dinledim. Çocuk sesleri geliyordu. Bu adamlar organ mafyasıydı...

Düşüncelerimin arasında deponun kapısı açıldı. Birkaç kız çocuğunu attılar depoya ve hemen kapıyı kilitlediler.

Beni unutmuşlardı bu çocuklar beni bağlandığım yerden kurtarabilirlerdi. Çocuklar ağlıyordu beni farketmemişlerdi.

"hey baksanıza." dedim ve çocukların bütün dikkatleri bana döndü.

"ab- abla sen neden buradasın?"dedi aralarından bir kız.

" hemen beni gelin açın burdan kaçmalıyız bunlar bize zarar verir."dedim çocukları korkutmak istemedim ama bunun farkındaydılar.

Çocuklar çekine çekine yanıma gelip beni açtılar zaten 2 kişilerdi buradan çıkmamız pek zor olmayacaklardı. Ayağa kalktım heryerüm uyuşmuştu.

Bu adamların benden ne istediklerini anlamamıştım ama çok zor olmayacaktı Bi burdan çıkayım.

Baktım etrafa, bir sopa vardı. Birkaç boya kutusu ve fırçalar.

Sopayı elime alıp pencere aramaya çalıştım. Çocuklardan birisi bana dönüp;

"abla onlar şuan başka bir yere gittiler ses gitmez onlara." dedi işime yarıyacaktı bu fırsat. Depoda bir oda vardı odanın kapısının önüne geçip kapıya sopayla çok sert ve bütün sinirimle vurdum. Birincisinde açılmadı ama üçüncü vuruşumda açıldı.

İçeri girdim ve tam kapının karşısında bir pencere gördüm depo olduğu için pencereden atlıyabilirdik hemen pencereye çocukları geri çekerek vurdum.

Ve kırıldı cam hemen çocukları pencereden çıkardım ve ardından ben indim.

Burası bizim mahallenin üç sokak altıydı. Yolu biliyordum! Hemen eve doğru yol aldım. Koşuyorduk çocuklarla...