kimsin? ( çok güzelsin )

not:ilk kitabımm beğenirsiniz umarım:)

İnsan baştan başlayabilir mi hayata tam vazgeçtim bitti derken...

Ben Simay,Simay Korkmaz ailesinin öldü diye bıraktığı,ama ölmeyen her şeye, her kese rağmen okuyup doktor olan o kız şimdi yeni bi hayata adım atıyorum bu gün bu hastanedeki ilk günümü kutluyoruz Ankara'da özel bir hastanede doktorum akşama benim için bir organizasyon yapılmış ve ben bugün evi yerleştirmek için izinliyim daha kimseyle tanışamadım pekde merak etmiyorum aslında hepsiyle akşam tanışırım.

Taşındığım yer site içinde güvenilir bir yer arabamdan indim ve elimdeki kutu ile binanın olduğu yere gittim kapının önünde yaşlı bir teyze vardı oda bu binada büyük ihtimalle diyerek slm verdim oda aynı şekilde bana slm verdi ve "binamıza hoşgeldin kızım"dedi." hoşbuldum teyzecim " diyerek karşılık verip asansöre doğru gittim kendi katıma çıkıp elimdeki kutuyla eve girmeyi başarmıştım hemen evi düzenleyip akşamki partiye gitmem gerekiyordu olduğu yeri biliyorum hastanenin karşısındaki kafede olucak her gelene yaparlarmış böyle kutlamalar hoşuma gitmedi değil:)

Çalan kapı sesiyle makyajıma ara vererek kapıyı açmaya gittim gelenin kim olduğuna baktığımda 30 yaşlarında bir adamdı kapıyı açtım" merhaba ben binanın sorumlusu Arif sözkesen" diyerek elini uzattı ben de" Merhaba ben de Simay Korkmaz " dedim ve elini sıktım ardından bana binada bir problem olursa onu saat kaç olursa olsun arayacağımı söyledi ve numarasını verip gitti. içeri geçip kalan makyajımı tamamladım biraz telefonla uğraşıp çıktım kapıyı kilitlerken arabanın anahtarını unuttuğumu fark ettim. Gidip anahtarı buldum ve aceleyle çıktım o sırada karşı komşum olan bir adamda çıkmıştı ve kapıyı kilitliyordu.uzun boylu esmer ve yeşil gözlü o an bana döndü onu izlediğimi fark etti sanırım .napcam şimdi?bir şey demeyerek Asansörün düğmesine bastım ve beraber bindik Allah'tan asansör genişti de öbür uca gitmiştim çıkarken eliyle benim önce çıkmamı gösterdi"teşekkürler"dedim ve çıktım acaba kimdi nasıl biriydi merak ettim birden.ve şuan tam arkamdaydı . Adımlarımı hızlandırarak binadan çıktım o sırada bana seslenen birini duydum "Simay" Bunu o söylemişti ama ismimi nerden biliyor ki hemen yanına gittim ve " İsmimi nerden biliyorsunuz? " Dedim cidden nerden biliyordu elini uzattı "Ben Kerim Aladağ hastanemize ve binamıza hoşgeldin senin bölümünün zümresiyim" o an şok oldum şansa bak ya komşu çıktık birde " Bende simay Korkmaz biliyorsunuz zaten"dedim ve gülümseyip elini sıktım"size beraber gidelim dıcektım sonuçta aynı yere gidiyoruz .ne dersiniz? "ne desem diye düşündüm ve birden "çok iiyi olur rahatsızlık vermiceksem" Diyip güldüm "Ne rahatsızlığı benim için onur"dedi ve göz kırpıp arabayı gösterdi. O an içim gitti göz kırpmasına arabaya bindik ve yola koyulduk

simay'ın kombini

sessizliği bozan o oldu " Sessiz birine benziyorsun" dedi "aslında öyle değilim de bugün çok yoruldum taşınmak yerleşmek falan yordu" Cidden de öyleyim pek halim yok" Çok güzelsin " ne dedi o şimdi aaa " teşekkür ederim" diyip geçiştirdim utanmıştım. bu sefer ben bozdum sessizliği " Ne zamandır bu hastanede siniz? " b​​​​irinci yılım" Dedi " "ne güzel ailenizle mı yaşıyorsunuz"niye böyle sor duysam ayy napcam ben banane ya . Kısaca"hayır ailem yurtdışında" dedi. " "senin ailen dedi" " "Ben ailemi hiç tanımadım bilmiyorum" dedim gelmiştik kapıyı açıp inecekken belimi saran kemerle geri oturdum bunu nasıl unutmuşum ya tam elimi koyacakkem kerim de elini koydu hiç bişi yapmadı eli kaldı öyle sonra kemeri açarak "Pardon " diyip indi arabadan bende ardından indim arabadan. kerim önden girmişti mekana sanırım dikkat çekmek istememişti bakalım bu gece neler olcaktı?

Her şey gayet güzel gidiyordu iiyi insanlarla tanışmıştım Azra diye bir kızla tanıştım az önce çok samimi geldi hastaneden,bölümünden ve Kerim'den biraz bahsetti,bende güzelce onu dinledim. Sohbeti bölmeden Lavaboya gitmek için ayağa kalktım. Beril "nereye" Diye sordu lavaboyu gösterdim başıyla tamam dedi.saçımı fln düzeltip lavobodan çıktım. Tekrardan gelip yerime oturdum davet yavaş yavaş bitiyordu Kerim'i hiç görmemiştim geldiğimizden beri.onunla geldiğim için onunla gidicektim sanırım biraz onu düşünmeye başladım. Şimdiden onun hakkında çok soru oluşmuştu kafamda bölümümün zümresi olarak bana öğreteceği çok şey olmalıydı

Telefona gelen bildirim sesiyle telefonuma baktım yabancı bi numaradan mesaj gelmişti mesajı açtığımda;

bilinmeyen numara:ortamı çok sevdiniz sanırım Simay hanım eve gitmek için aşağıda bekliyorum( kerim )

ben: kusura bakmayın kerim bey hemen geliyorum:)

Bu adam. Benim numaramı nasıl bulmuştu ya dosyada numaram yazmıyordu aklıma takıldı ama şuan onunla uğraşamicak kadar yorgunum. Arabaya bindik ve sabahki olay geldi aklıma utandım biraz yine ama neyse" sizi gece boyunca görmedim kerim bey" niye sordum ki ben bu soruyu "acil bi işim çıktığı için davetin yarısından sonra gitmek zorunda kaldım" Dedi ve devam etti. " Gerek yok"anlamamıştım "neye gerek yok" bey demene gerek yok diyorum "dedi neden böyle bir şey istiyordu ki neyse demem bende " Tamam demem Kerim derim sizde kısaca Simay diyebilirsiniz"dedim ve başımı cama koydum biraz içki içmiştim ama sarhoş değildim fakat çok yorgundum gözlerimi kapattım.

Kerim'in sesiyle yavaşça araladım gözlerimi "Simay uyan hadi geldik" Diyordu ne dediğini idrak ederek kıpırdandım ve yavaşça kalktım boynum tutulmuştu "ay boynum" Dedim "yürüyebilceksin demi" dedi kafamı olumlu anlamda salladım ve inip beraber binaya doğru yürüdük asansörde biraz başım döndü düşcektim ve kerime tutundum o da belimi tuttu sonra" Yürümen kısa sürdü" diyip göz kırptı yine göz kırpması hoşuma gitmişti yine ikinci göz kırpışıydı bana evime girerken " Yarın izinlisin " diyen kerime döndüm " Neden izinliyim "." Ben öyle istiyorum " dedi bi an onun zümre başkanı olduğu aklıma geldi ve sustum " İyi geceler" diyerek kapıyı örttüm yarınki izin bana çok iiyi gelcekti gerçekten bi an bunun için teşekkür edesim geldi ama sonuçta ben istememiştim ki. Üstümü değiştirip hemen yatağa girdim gözlerimi kapattım

sabah uyandığımda ölü gibiydim eşya taşımaktan kollarım ağrıyordu uyanıp elimi yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirdim evde kahvaltı hazırlamak için hiç birşey yoktu bende dışarda yapıcaktım mecbur arabanın ve evin anahtarını alıp çıktım evden Kerim büyük ihtimal hastanedeydi. Binadan çıktım ve arabamın olduğu yere gittim arabaya binerek evime yakın bir restorana geldim kısa bir kahvaltı yaparak hesabı ödeyip çıktım şimdi de evim için alışverişe gitcektim. Arabanın aynasından saçımı düzelttim ve markete doğru sürdüm

Alışverişimi bitirip eve gelmiştim. günü nasıl bitirceğimi düşünüyordum aklıma Azra geldi dün numarasını almıştım mesaj attım

Ben:Azra müsaitmisin buluşalım mı?

gerçekten sevmiştim Azrayı iiyi kızdı çok geçmeden mesaj geldi

Azra🤍:müsaitim tatlım ben evdeyım bana gelsene

ben: bilmem ki şimdi hastanede yorulmuşsundur sen bana gel istersen

Azra🤍: tatlım yorgun değilim bu gün eve erken geldim zaten konum atıyorum gel hemen

ben: tamam ozaman canım 1 saate ordayım.

mesajı atıp hazırlanmaya başladım güzel bi kombin yaptıktan sonra hafif makyaj yaptım ve evi kontrol edip evden çıktım

Simay'ın kombini

yol üstünde durup tatlı ve içecek almıştım. Azra'nın evine geldiğim de 8 kaytlı bir apartmandı çevresi gayet güzeldi bu evde Beril ile birlikte kalıyordu söylediği kadarıyla ikiside çok iiyiydi ikiside uzun zamandır bu hastanede çalışıyormuş dün bahsetmişlerdi. 6.kata geldiğimde indim ve beni kapıda bekleyen kızlara merhaba diyip içeri geçtim. Evin dizaynı gayet güzeldi.eşyaların çoğu siyah tonlarındaydı. Gelip camın önündeki koltuğa oturdum. "eviniz çok güzelmiş" dedim. Beril"teşekkür ederiz tekrar hoşgeldin evimize"dedi bende "hoşbuldum canım" Dedim kızlar bir sürü şey hazırlamışlardı en sonda benim getirdiğim tatlıyı getirdiler ve yiyerek sohbet etmeye başladık .

kızlar bana bir sürü şey anlatmıştı böylece onlarla daha fazla kaynaşmıştım. Bana ailemi sormuşlardı ben de kerime verdiğim cevabın aynısını diyerek geçiştirmiştim ailem beni küçükken babamın borçları karşılığı beni bir emlakçıya vermişlerdi tabi ben kaçıp kaybolmuştum ve o emlakçı beni bulduğunda 8 yaşındaydım bi çatışmada vurulmuştum elim sırtımdaki ize gitti. beni öyle öldü diye bırakmışlardı ama ben kurtulmuştum beni kim neden kurtardı hala bilmiyorum ama yaşıyorum beni kurtaran kişi kim?bir çok kez araştırmıştım ama bi sonuç bulamamıştım maalesef.Aklımı kurcalayan geçmişle eve geldim o sırada Kerim'i gördüm o da arabadan iniyordu bana başıyla selam verdi bende ona selam verdim.binaya beraber girmiştik yine asansörü o çağırdı ve asansörün gelmesini bekledik birden başım dönmeye başladı Kerim'e tutundum Kerim " İyimisin? " dedi kafamı hayır anlamında salladım Kerim beni kucağına aldı kollarımı boynuna doladım ve göğsüne kapattım yüzümü kokusu çok güzeldi bana birden ne olmuştu " nereye gidiyoruz" dedim Kerime "hastaneye" dedi gözlerim yavaşça kapandıı

gözlerimi açtığımda çoktan sabah olmuştu hastane odasındaydım.ben buraya nasıl gelmiştim? Aklım karıştı ve hatırlamaya çalıştım en son Azra'lardaydım eve gidiyordum Kerim'i görmüştüm binada asansör bekliyorduk. sonrası yok .içeri elinde dosya ile Kerim girdi doktor önlüğü yakışmıştı onu her gün böyle görücektim alışsam iyi olcaktı"nasılsın Simay dedi" Cevap vermeden suya uzanıp şu içtim" Daha iyiyim bana noldu" dedim " Önemli bir şeyin yok biraz tansiyonun düşmüştü ve içtiğin ağrı kesici ilaç reaksiyon olarak bilincini kapattı sadece" ​​​ilk defa içmiştim dünki ilacı yanımda olmadığı için cafeden alıp çantama atmıştım öyle" Teşekkür ederim " Dedim aklıma beni buraya onun getirdiği geldi " Rica ederim" Diyip göz kırptı ve şimdi çıkabilirsin diyip odadan çıktı hemen toparlandım ve dünki kıyafetlerimi üstüme giyip odadan çıktım bura benim çalıştığım hastaneydi daha önce çok detaylı gezememiştim şimdi eve gitmeyip burda kalıcaktım odamın yerini biliyorum gelip düzeltmiştim daha önce hemen odama girdim ve önlüğümü alıp giydim asıl ilk günüm bugündü masadaki bilgisayarı açıp randevulara baktım bendeki hastaları başkasına göndermişlerdi ama ben bunları iptal edip hastaları kendime aldım bölümüm beyin cerrahisiydi ben bi cerrahtım. 1 saat sonra bi randevu vardı ozamana kadar eve gidip gelebilirdim ama bi dakka benim arabam yok beni kerim getirmişti o yüzden gidemezdim o ne zaman giderse o zaman onunla gidecektim oflayıp odadan çıktım hastaneyi gezicektim ve başhekimin yanına gidip imzalamam gereken şeyleri imzalicaktım.

Hastanedeki bütün işlerim bitmişti ve bende terasa çıkmıştım bi yandan manzarayı seyredip diğer yandan kahvemi içiyordum manzara çok güzeldi ben buraya İstanbul'dan gelmiştim ve kalıcıydım sanırım şimdiden bu hastaneyi ve Ankara'yı sevmiştim bunları düşünürken arkamdan bi öksürük sesi duydum arkama dönüp baktığımda kerim'i gördüm "merhaba" Dedi "merhaba" Dedim yanıma geldi ve manzarayı izlemeye başladı benim gibi bende ona uyup manzarayı izledim öylece.ona döndüğümde onun beni izlediğini gördüm ne benimi izliyordu " üşümüşsün" dedi burnuma bakarak " biraz üşüdüm sanırım " dedim ve önüme döndüm ama o hala beni izliyordu bir süre kaldık öyle sessizliği Kerim'in çalan telefonu bozdu ekranda kıymetlim yazısını görünce sevgilisi olduğunu anladım ve yanlış anlaşılırız diye başımla slm verip ordan ayrıldım telefonu açıp " efendim annem"dediğini duydum ve yanlış anladığımı anladım ama bu onun sevgilisi olmadığı anlamına gelmiyor du hem banane ya olsun olmasın dedim ve Azraların yanına gittim moladaydı onlarda sohbet ediyorlardı benide çağırdılar bende gittim " Geçmiş olsun "dedi kızlar sırayla " teşekkür ederim " Dedim kısaca Azra " Tatlım şimdi daha iyisin umarım" dedi " Evet şimdi daha iyi ı'm canım birden oldu İşte ne olduysa kafeden aldığım ağrı kesici yüzünden oldu o da" Dedim kızlardan biri "kerim beyle çok yakışıyorsunuz sevgili misiniz" Dedi o an şok oldum çünkü değildik niye böyle düşündüler " hayır değiliz öyle şeyler söylemeyin size öyle düşündüren nedir?'​​​​​​'diğer kız da çıkıp " dün sizi kerim beyin kucağında görünce biz sevgilisi sandık kusura bakmayın" Dedi dün beni o getirdiği için böyle düşünmeleri normal diyip baştan savdum kızlarla vedalaşıp odama geçtim bilgisayarı açıp Kerim'i araştırmaya başladım o benim hakkımda çok şey biliyordu ama ben onun hakkında adı mesleği ve yaşadığı yer dışında hiç bir şey bilmiyordum.

pek bir şey bulamamıştım ama 25 yaşında ve İstanbul' lu olduğunu öğrenmiştim pek fotoğrafıda yoktu ama onu görünce göz kırpmaları aklıma geliyordu etkilenmiştim sanırım saate baktığımda geç olmuştu ne zaman gitceğimizi bilmiyordum kerime sormam lazımdı odadan çıktım ve Kerim'in odasının kapısını çaldım ses gelmeyince içeri girdim kerim oda da yoktu odayı gezmeye başladım siyah beyaz karışımı bir odaydı benim ki gibi masanın üstünde benim SC vardı bunu napıyordu o ya benden ne istiyordu dosyamı elime aldım ve okumaya başladım benim hakkımda her şey yazıyordu ama ailem hakkında hiç bir bilgi yoktu kimse bulamazdı çünkü. Odayı incelemeye devam ettim masanın üstünde Kerim'in annesi diye tahmin ettiğim kişiyle çekinmiş olduğu fotoğrafı vardı bi davette çekinmişe benziyordu elime alıp incelemeye başladım o sırada kapı açıldı ve kerim geldi elimdeki fotoğrafı düşürmekten son anda dönmüştüm masaya bıtaktım fotoğrafı " annen mi? " diyerek fotoğrafı gösterdim evet analmında başını salladı ben bana odasına neden izinsiz girdiğimi sormasını beklerken o " gidelim mi" Dedi "olur gidelim" Dedim ve odadan çıkıp kendi odama gıttım önlüğümü çıkarıp eşyalarımı aldım ve odadan çıktım Kerim'in odası koridorun sonundaydı ben ise onun yanındaydım oda çıkmıştı odadan bana doğru geldi ve bende önden yürümem gerektiğini anladım. Arabaya bindik ve yola koyulduk Kerim radyoda çalan şarkının sesini hafif açtı ve mırıldanmaya başladı bi dakka bu benim en sevdiğim şarkılardan "göremezler seni yazdım kalbime" seni kısmını bastırarak söylemişti Kerim'den etkilenmemek eldemi ya her şeyi güzel bu adamın daha yeni tanıdım ama sanki o beni daha önceden de tanıyor gibi davranıyordu aklma takılan soruyla şarkı bitmişti bende fırsat bilip " Beni ne zamandır tanıyorsun sen sanki daha önceden tanışmış gibiyiz" dedim. Gözlerini bana çevirip " Evet " Dedi nasıl ama önceden tanışmamız imkansızdı ben Kerim'i daha önce hiç görmemiştim"nasıl ama nerden tanımıyoruz" dedim alacağım cevabı merak ederek " Ailen " dedi ailem mi şimdi onlar ne alakaydı benim hiç görmediğim ailemle Kerim'in ne alakası vardı" tanımadığım ailemle senin ne alakan var hiç bir şey anlamadım"dedim Kerim arabayı bi restoranın önünde durdurdu ve indi beklemeden bende indim çok merak etmiştim. Bi Masaya geçtik ve hemen sipariş verdik. Yemekler geldi yedik ve çay söyledi kerim" artık anlatıcakmısın " Dedim. Merak ediyordum" baban mehmet Korkmaz " ne benim babam mı adı mehmetmiymiş kerim nerden biliyor bunları bölmeden devam etmesini istedim" Benim babamım katili senin babandı, annen ceren korkmaz dedi öldü ama baban hala yaşıyor hapiste müebbet yedi" başım ağrımaya başlamıştı " peki ama beni nerden tanıyorsun' tanıyorsun dedim kafam çok karışmıştı " İstanbul'daki hastanede 1 yıl görev yapmıştım seni ordan tanıyorum ve şansa tayinin buraya çıkınca burda da karşılaştık üstelik komşu olduk" dedi ben onu daha önce görmediğime emindim ama o beni görmüştü "bunların hepsi tesadüf mü " Dedim. Başını bilmiyorum dercesine salladı gözlerim dolmuştu ah hayır ağlicaktım lavaboya gitceğimi söyleyip kalktım lavaboya varınca göz yaşlarım düştü gözümden hiç tanımadığım ailemi tanımıştım bugün ceren annemin ismi ne güzelmiş nasıl biriydi acaba beni hiç mi sevmemişti babam mehmet ona içimde bi kin var onu hiç sevmiyorum ölür inşallah diye geçti içimden. lavabodan çıktığımda Kerîm hesabı ödemiş beni. Bekliyordu ona dönüp "benden nefret ediyorsun değil mi , babanın katilinin kızıyım ben sonuçta" dedim birden ağzımdan çıkmıştı bu kelimeler ama gelcek cevabıda merak ediyordum bana yaklaşarak kulağıma eğildi ve " hayır tam tersine seni çok seviyorum asla öyle düşünme " dedi ve çekildi sanki kokumu içine çekmişti tam anlayamadım ama nefes alış verişlerini duydum o ne demişti bana beni çok sevdiğini demi ben öyle donup kalmıştım aklıma gelenlerle. ne yani Kerîm bana aşık mı?

Eve gelmiştim sonunda araba boyunca hiç konuşmamıştık bol bol düşünmüştüm kerimin dediklerini ama hala bi anlam veremiyordum kafam çok karışıktı.üstümü değiştirip yatağa uzandım ve şimdi de aklıma kerim'in'çok seviyorum' diyişi geldi bana aşık mıydı nasıl anlıcaktım ben. üstelik şimdi nolcaktı benim daha önce 2 den fazla ilişkim olmamıştı ki onlarda lisedeydi ben hiç aşık olmadım ki ya da oldum da ben bilmiyorum. Kendimi kerimle ilgili hayeller kurarken buldum ve saçma saçma düşünmeyip gözlerimi kapattım.

NASIL OLDU SİZCE YORUM VE OY VERİN PLEASEE :)