Bölümler kısa çünkü çerezlik bir hikaye yazıyorum, üzerine çok düşünüp planlar yaptığım bir kurgu değil, açıkçası öyle olsa böyle az etkileşim kalbimi kırardı :D
Keyifli okumalar elimden geldiğince her gün bölüm atıyorum ve atmaya devam edeceğim.

Ve unutulan o gece bir şekilde hatırlanacak merak etmeyin <3 (Bölümü okuduktan sonra bu satırın nedeninin anlayacaksınız :D )

Sierra

Kulaklarımda dolanan fısıltılarla gözlerimi odanın içine araladım. Uyuya kaldığım yatakta toparlandığımda bakışlarım üzerimdeki yorgana döndü. Ardından açık teras kapılarından içeriye esen rüzgarın tenime çarpması ile ürperdiğimde çıplak olduğumu fark ediyordum.

"Ne oluyor..." hızla yorganı tekrar üzerime çektiğimde korkuyla bakışlarımı odanın içinde gezdirdim. Kulağımda dolanan fısıltılarla İdea'nın Terastan içeriye ulaşan konuşmasını duydum.

"Sadece üç gün, ardından dünyaya geri gidecek."

Söylediği şeyle bakışlarım yeniden çıplak bedenime döndü, İdea'nın söyledikleri ve benim yatağın içindeki bu halim beni tek bir sonuca götürürken bana dünyadayken söylediği şeyi anımsadım.

'İstersem haberin bile olmaz, sen sadece kabul ettiğini söyle .' Demişti.

Biz sevişmiştik ve ben hatırlamıyorum öylemi...
Afallamış bir şekilde öylece kalakalıyordum. Teras kapılarından içeriye dönen İdea ile göz göze geliyorduk.

İçimde yükselen ağlama duygusunun sebebi ne bilmesemde böyle özel bir anın benim haberimin bile olmadan yaşanmış olması kalbimi kırmıştı.

"Hamile miyim?" Aralanan dudaklarımla titreyen çenemi durduramıyordum.

İdea ise yatağın ucunda durmuş donukça bakan gözlerini üzerimde gezdiriyordu.

"Babama kabul ettiğini söyledin. Daha fazla vakit kaybedemezdim. Otoritem sorgulanıyor..." kollarını gövdesinde birleştirdiğinde , dolan gözlerimle yorganı boynumun altına kadar çektim.

"Neden hatırlamıyorum..." yanaklarımdan akan bir damla yaşla burnumu sertçe içime çektim.

" İnan bana bu çok daha güvenli. Üstelik hafızana yer etmesinin anlamı yok, üç gün sonra hepsini geride bırakacaksın..." bakışlarını kaçırdığında gövdesindeki elleri usulca açtı ve bedenini arkaya döndü.

"Bana sorman gerekirdi..." ağlamam dursun ve öfkem anlaşılsın istesem de nedenini anlayamıyordum. Neden onunla sevişirken kendimde olmayı istiyordum bilmiyorum...

"Sen bir insansın Sierra, bu dünyadayken bile canın fazlasıyla yanardı. Ayrıca söyledim sana, mecburen kabul ettiğin bir birliktelikle ilgili hiç bir ayrıntı bilmemek seni mutlu etmeli." İlerideki masanın yanında durduğunda Sandalyeyi yavaşça çekti ve oturdu.

"O kadar salaksın ki! " gözlerimden akan yaşları hızla silip yatağın içine geri gömüldüm. Yorganı kafama kadar çektiğimde ağlamalarımı durdurmak için kendimi sıkıyordum.

Sanıyorum ki bu kasılma strese sebep oldu ki midemin bulantısı ile hızla kalktım yataktan. Baş ucumda duran saten sabahlığı üzerime geçirip odanın içine doğru ilerlediğimde istemsizce bir öğürtü daha geliyordu ağzıma.

"Ööğğ.."

"Banyo solundaki kapıdan geçince." Bakışları önünde ki kitapta gezinirken, iri kolu ilerideki banyo kapısını gösteriyordu.

Daha fazla oyalanmadan o tarafa doğru koştum ve midemdekileri çıkarmamak için avuç içimi ağzına yasladım.

Fakat içeriye girdiğim anda taştan lavabonun içine tüm öz suyumu çıkartıyordum.

Öyle ki bu kusma beynimi zonklatıyor ve gözlerimi sulandırıyordu.

Avuç içimi tezgahın iki yanına yasladım ve kendimi rahat bırakmaya çalıştım. Öyle yada böyle çıkacaktı madem boğazımı yakmasına mani olmaya çalışıyordum.

Sırtımda hissettiğim iri el ile sıkıca kapanan gözlerim banyonun içine açıldı. Avuç içinin sıcağı ince sabahlığı delip geçerken ben şaşkınlıkla Yanımda duran İdea 'ya bakıyordum.

Az önce benimle ilgilenmeyen ruhsuz pisliğin teki gibi davranıyordu ama şimdi burada mı?

"Sorun yok, bebek zorluk çıkarıyor..." yüzünde sıcak bir gülümseme oluştuğunda elini usulca karnıma doğru uzattı. Alnını ise yavaşça şakaklarıma dayadı. Ardından mırıldanmaya başladı..

"Acele etme, henüz vakit var ufaklık..." kapalı gözleri ile bıraktığı fısıltı karnımdaki bebeğeydi.

"Duyabiliyor musun? " şaşkınlıkla aralanan dudaklarımla başını yavaşça geri çekti ve alnını yüzümden uzaklaştırdı.

"Evet. Duyabiliyorum." Yeniden aynı soğuk ifadeye bürünürken beni yaptığı duygu geçişleri ile şaşkına uğratıyordu.

"İdea , ne oluyor..." kusmam durmuş, karnımdaki minik canavar bana biraz vakit tanımış gibiydi.

Bende bulduğum bu boşluğu hesap sormaya ayırmak istediğime karar verdim.

"Bir şey mi oluyor?" Hızla arkasını dönüp beni duymazdan geldiğinde oyalanmadan peşine takıldım ve yeniden odanın içine döndük.

"Uyandığından beri Benimle hiç konuşmadın, buda yetmiyormuş gibi habersizce dokunabileceğine karar verdin, şimdi ise senin bebeğini karnımda taşıyorum ama sen bana sanki kargo şirketiymişim de kağıda teslim aldım imzasını atmayı bekleyen bir tahammülsüzlükle bakıyorsun. Bebeği doğur ve kapa çeneni der gibi..."

"Ben mi?" Dedi ve Adımlarını odanın ortasında durdurup bedenini yavaşça bana döndü.

"Evet sen! Bana nasıl habersiz sahip olabilirsin!" Ellerim öfke ile belime dayandığında yeniden bağırdım. "Bir kere bu haksızlık! Nereden bakarsan bak saçmalık! Taciz be bu! Bir kadın uykudayken ona öylece dokunamazsın!"

"Uykuda değildin Sierra, kendindeydin. Fakat hatırlamaman için bir büyü kullandım."

"N-ne..."

"Bunu sen istedin.."

"B-ben mi?" Kaşlarım çatılırken bana şaka mı yapıyor diye düşünmeden edemiyordum.

"Hayır şaka değil. Bana bu geceyi unutmak istiyorum dedin. Bende isteğini yerine getirdim."

"O kadar mı kötüydü..." şaşkınlıkla aralanan dudaklarım İdeadan alaylı bir göz devirme aldı.

"Kötü olduğu için değil, utandığın için... hatırlarsan kendini rahat hissetmeyecektin, en azından bana böyle söyledin, bende seni kutsal odada uyuya kaldığında buraya kadar taşıdım, ve dün gece aramızda yaşananları sakladığın anılarına bir perde çektim."

"Hay ben böyle işin... " aklımdan ne geçiyordu acaba! Bir insan ilk kez biriyle seviştiği geceyi unutmak ister mi ya!

"Söyledim ya, utandın..."

"Kafamın içinden çık! " öfkeyle fısıldadığımda beni duymazdan gelerek yatağa doğru ilerledi ve yavaşça uzandı.

"Fikrimi soracak olursan eğer, bence harikaydın..." sesindeki ciddiyetle ağırca yutkundum...

"G-gerçekten mi..."

"Tüm ifritler ve Periler, inan bana hepsini denedim, fakat sen..." üzerine çektiği yorganla sessizliğe gömülürken sözlerini yarıda kesti.

'Ben ne...'

Düşüncelerimle ilgisini çekmek isterken , zihnimin içinde sesini duydum.

'Seni asla unutmayacağım. Senin aksine ben dün geceyi asla unutmayacağım.' Dedi