Sonra saçma bir şey önerdiğimi fark ederek aklıma gelen fikirle hızla komidinden telefonumu kaptım.

"Nur buranın orası olup olmadığını geçen rastladığım sosyal tesisin ne kadar yakın olduğuna bakarak anlayabiliriz." dedim.Hemen telefondan o uğursuz navigasyona son bir kez güvenerek sosyal tesisin adını arattım.

Işık Sosyal Tesisleri

(Media'da var, o kadar uğraştık. Odkdodkdk bir vote bırakırsınız artıksss odkdlslsk)

Buraya tam olarak bir saat uzaklıktaydı. Bende kaçarken buradan oraya yaklaşık bir saatte yürümüştüm. Aynı yerdeydik. Başından beri haklıydım ama haklı olmamayı dilerdim.Keşke iç sesime güvenseydim.

Nur'a telefon ekranını göstererek "Haklıymışım."dedim. O da neyi kast ettiğimi anlayınca telefon ekranından yansıyan ışığın el verdiği kadarıyla gözlerindeki korkuyu görmüştüm.

İkimiz de aynı anda doğrulduğumuzda "Hemen buradan gidelim." dedim. Tam o sırada asfaltı ağlatan bir araba sesi duyuldu. Bunu bir erkeğin sesi takip etti. Tekrar bir dejavu hissi beni vurdu ve geçen gece de olayların bu sefer farklı bir evin üst katında erkek çığlıkları ve silah sesleriyle başladığını hatırladım. Her şey o kadar sessizdi ki en ufak bir ses bile yankılanıyordu. Hemen gizlice pencereden dışarıya baktığımızda kaldığımız evin ilerisinde arkası dönük bir şekilde iki adamın yerde bayılmış birisini önlerindeki arabaya taşıdığını gördük. Arabanın penceremize bakan kapısının açılmasıyla içerisinden simsiyah giyinmiş bir adam çıktı. Dikkatlice baktığımda taşlar yerine oturdu. Her ne kadar o tefeci manyak beni görmediyse de ben onun yüzünü iliklerime kadar hatırlıyordum. Bu o adamdı.Yavaş adımlarla diğer iki adamın yanına gittiğinde önündeki manzaraya ilgisizce baktı.

Neler söylediği arkaları dönük olduğundan ayırt edilmese de duruşundan bile ne kadar tehditkâr olduğu anlaşılıyordu. Sanki zaman bir anda durmuştu, ortam buz kesmiş ve her şey bu ana odaklanmıştı. Ben korkudan nefesimi bile tutarken Nur bir anda telefonunu çıkarınca ona napıyorsun sen diye fısıltıyla çıkıştım.

" Avukatım ben, öylece bu suçun önümde gerçekleşmesine göz yumamam. Bu magandalara ders vermek için elimde bir kanıt olması gerekiyor."

"Aynen ölürsek de cenazemizde kullanırız. Dur şuradan bir selfie de çekinelim de hatıra kalsın." diyerek dalga geçtim.

Nur bu durumda bile arkadaşım olduğunu belli ederek dudağını büzüp bagajdaki adamla birlikte altımızı da kamera açısına alıp

fotoğraf çekermiş gibi yapıp kocaman gülümseyerek bana baktı. Benim ona ters ters baktığımı görünce

"Şaka yapıyorum sadece, selfie çekecek kadar da durumun farkında olmayan bir salak değilim ben." diyip önüne dönmesiyle telefondan gelen kör edici bir ışık ikimizin de cenaze merasiminin okunmasını sağlamıştı.

Gerizekalı Nur kendinin o kadar salak olmadığı konusulu savunmasını yaparken eli deklanşöre kaymış ve flaşı patlatmış ve son anımızın fotoğrafını çekmişti.

Hemen pencereden fark edip etmediklerini kontrolü etmek için karşımızdakilere baktığımızda arkaları dönük olan üçlü muhtemelen yansıyan ışıkla aynı anda refleksle arkasını döndü. Onların dönmesiyle hızla ikimizde pencerenin altında eğilerek görüş açısından çıkıp kendimizi yere attık. Görülmediğimizi umarak birbirimize baktık.

" Ben bu senaryoyu bildiğimi söylemiştim. Arkadaki pencereden atlamaya var mısın yoksa bizi yahni yapmak için bagaja atmalarını mı beklersin?"

" Ben beklemeyi sevmem ,biraz havadar ortamlara gidelim."

"Güzel tercih, uçarken hava çok güzel oluyor." diye fısıldadım.

Emekler pozisyonda arka odaya gittik. Burası dizayn açısından Nur'un odasıyla aynı olsa da karşı cepheye baktığı için bize kendimizi olayların ortasında bulmadan gidebilecegimiz bir çıkış kapısı - ya da penceresi- sunuyordu.Tam yavaşça pencereyi açtığımız esnada arabanın motor çalıştırılma ve asfalt yolda dönme sesini duyduk. Emin olmak için aynı konumda biraz daha bekledikten sonra ayaklandık.

"Neyse ,sanırım kurtulduk ama içinde kaldıysa bu tecrübeyi yaşaman için hala atlayabiliriz. İçine girdiğimiz durumlar göz önüne alınırsa ihtiyacımız olacak."

" Uçmayı sonraya bırakalım, artık uyuyup sabah ilk iş buradan tüyelim. Allah'tan bahçe kapısını kilitlemiştik de burada birinin olduğunu anlamadılar.

"Nur sana bir şey soracağım. Burası özel mülk sonuçta. Burada birden çok insanın evi var. Nasıl bu kadar rahat bir şekilde üst üste böyle şeyler yapabiliyorlar?"

"Bunu inan ben de anlamadım. Kıyafetlerinden ve arabadan anladığım kadarıyla bunlar öylesine insanlara benzemiyordu. Ben bu işe girdiğimden beri babamdan dolayı böyle insanlar çok gördum. Korkacak bir şeyleri olmadığı için bu kadar rahatlar. Ama yine de ben bunu soruşturacağım."

"Çektiğin fotoğrafa bir bakalım mı? Belki orada işimize yarayan bir şeyler bulabiliriz."

Nur hemen fotoğrafı açtı. Bu durumda olan biz olmasaydık şuan yerlere yatarak gülerdik. Çünkü o kadar saçma ve komikti ki. Önümüzdeki resimde gözüken ortam şuydu: yarı dönük halde bana bakan bir Nur, ona ters ters bakışlar atan bir ben, arkamızda pencereden görülen açık bagajdan bağlı bacakları sarkan baygın mı ölmüş mü belli olmayan bir adam, onun bacağını içeri sokmaya çalışan şükürler olsun ki arkası dönük olan başka bir adam, ve sanki adam kaçırmaya değil gece yürüyüşüne çıkmış gibi orman manzarasıyla mest olan ikili dangalakla biz kocaman bir aileydik.

" Nur, ben arabadan çıkan kişiyle, kaçırılan adamı bagaja sokmaya çalışan ikiliyi anımsadım. Geçen günki beni pencereden tutan kişi arabadan inen siyahlı kişiydi. Muhtemelen diğer bagaja koyan da benim üstüne düştüğüm adamdı. Diğerininse yüzünü göremedik."

Fotoğrafı detaylıca inceleyince ikimiz de plakanın belli belirsiz gözüktüğünü fark ettik. Sadece sondaki sayı gözükmüyordu. Önümüzde 10 seçenek vardı. Yani bulabilirdik. Biran önce artık bugünü bitirmek için uyumaya karar verdik. Saçma bir önlem olsa da kapının önüne ağır bir şeyler getirip kendimizi daha iyi hissetmeye çalıştık. 7 kere Ayetel Kursi okuyup Nur'la yan yana uyuma kararımızı aynen devam ettirip sarılarak kendimizi uykunun kollarına teslim ettik.

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Selam aşkolar, bugün de kaos dozumuzu aylar sonra tamamladığımıza göre size iyi okumalar diliyoruz. Kendinize iyi bakınnnn! 🤍🤍🤍

Normalde Işık Sosyal Tesisleri kısmında photoshop ile benzer bir yer yaratmıştık ama Media yükleme kısmı yok maalesef ya da ben göremedim

O yüzden siz varmış gibi hayal eder misiniz okurken 🥲🥲