Valeria'dan:

Endüstriye ait laboratuvar ve ark reaktörünün olduğu binaya geldiğimizde arabayı durdurdu Ajan Coulson. İkimiz de hızla arabadan indiğimiz de arkamızda duran iki araçtan da ajanlar inmeye başladı.

Binanın girişine yaklaşıp hala bende duran giriş kartını kapıyı okuttuğum da kapı açılmıştı. Ajanlar benim önüme geçip içer yürümeye başladığın da ben telefonumu çıkartıp Bay Stark'ı tekrar aradım.

"A16 demiştin dimi?"

"Evet, proje kağıtların da A16 yazıyordu."

"Aradığınız kişiye ulaşılamıyor lütfen daha sonra tekrar deneyiniz."

"Niye kapalı hala telefonu? Thomas Jarvis ile iletişime geç!"

Valeria merdivenleri inerken bu sefer de Peter'ı aradı. Bu zamana kadar malikaneye varmış olmalıydı. Ama Peter da telefona bakmayınca içinde ki endişe büyümeye başladı.

"Bir sorun var ikisinin de bakmaması normal değil."

"Valeria Jarvis ile iletişim kuramıyorum."

"Ama bu imkansıza yakın bir şey."

"Evet ama bir şekilde bağlantısı kesilmiş. Evde bulunan kameralara da erişmiyorum."

"Ajan Coulsun istediğiniz yeri bulduk."

"Onları sonra düşünürsün Valeria kapıyı aç da zırha bakalım."

Kapıya ilerleyip kartımı okuttuğu da kart red verdi. Tekrar deneyip de aynı şey olunca Coulson bana geri çekilmemi söyleyerek minik bir bombayı kapıya yerleştirdi.

Coulson ile bir kaç adım uzaklaşarak arkamızı kapıya döndük, bir kaç saniye içinde kapı ufak bir gürültü ile açıldı.

Yazar'dan:

Peter motorla hızla ilerlerken bir anda yola atıldığını gördüğü uzun ama ne olduğunu anlayamadığı parça daha o frene basamadan motorun tekerleklerine dolanmıştı.

Peter hızlı gittiği için bu hareket onun motordan fırlayıp yerde takla atmasına neden olmuştu. Bilinci kapanırken uzaklaşan başka bir motor gördüğün de tuzağa düştüğü anlayabildiği son şey olmuştu.

Bu sırada Obadiah malikaneye ulaşmış adamlarına da evin etrafını sarmalarını tembihleyerek ondan haber beklemelerini söylemişti.

Jarvis Tony'e Obadiah'ın geldiğini söylediğin de Tony oflayarak laboratuvardan çıktı. Obadiah'a çok kızgındı ama bunu ona belli ederse şüphe çekebilirdi.

Öfkesini bastırarak koltuğa oturdu ve Obadiah'ı dinlemeye başladı. Tam ona saçmaladığını söyleyecekken Obadiah onun tasarımı olan felçlendiren cihazı onun kafasına tutarak ark reaktörünü göğsünden söküp aldı.

Peter'a acımadan zarar verdiğini ve Valeria'da acımayacağını belirttikten sonra hızla evden çıktı Obadiah. Adamlarına evin işletim sistemlerini etkisiz hale getirmelerini tembihleyerek arabasına binerek laboratuvara doğru gitmeye başladı.

Valeria ve ajanlardan bir kaç dakika önce laboratuvara ulaştığı sırada yaklaşan araba seslerini duyduğu için hızla bölüm A16'ya girerek zırha reaktörü taktı ve çalıştırdı.

Peter ise anca anca kendine geliyordu. Zor da olsa oturduğun da beynine yavaş yavaş doluşan görüntüler ile olayları anlamaya çalıştı.

Ona kurulan tuzağa dahil olabilecek Valeria ve Tony aklına gelirken cebinde olduğunu hatırladığı telefonunu yokladı ama bulamadı. Etrafına baktığın da ilerisinde duran parçalanmış telefonu gördüğün de ağzının içinde bir küfür mırıldanarak yerinden kalktı.

Motor ona yardım etmeyeceğini söylerken etrafına baktı. Ücra bir yoldaydı ve saat geç olmuştu. Yapacağı şey herşeyini riske atıyordu ama yapmazsa riske atmış olduğu iki insan da onun için önemliydi. Etrafta olan demir ve ağaçlara baktığın da hafifçe gülümsedi.

Ne olursa olsun şartlar ondan yanaydı. Diz kapağının yan tarafında olan cebi yokladığın da orda olduğunu fark ettiği ağ kartuşlarını hızla bileğine yerleştirdi ve ağaçlardan destek alarak ağ atarak Tony Stark'ın evine doğru gitmeye başladı.

Tony ise geçen 15 dakikanın ardından yavaş yavaş kendine gelmeye başlamıştı. Zorla yerinden kalkarak evin içinde olan asansör ilerledi.

Jarvis'e sesleniyordu ama onun cevap vermeyişi onu da aradan çektiklerini anlamasına yetmişti. Zorla kendini laboratuvara attığın da gücünün tükendiğini hissediyordu Tony.

Cihazın etkisi neredeyse geçmişti ama 15 dakikadır vücudunda olmayan reaktörden dolayı şarapnel parçaları da kalbine ilerlemeye başlamıştı ve bu onu zor bir duruma sokuyordu.

Masasının bir köşesinde olduğunu bildiği Pepper'ın fanusa koydurttunuz eski reaktörü bulmak için zorla ilerlerken gördüğü masaya yaklaşmaya başladı Tony.

Tam ulaşmışken dengesini kaybederek masanın yanına düştüğün de canının acısından inledi. Ümidini iyice kaybederken duyduğu mekanik ses ile kafasını kaldırdığın da Dommy'in kıskaçları arasında ki fanusu gördü.

Bu onu bir nebze olsun gülümsetirken 'Aferin oğlum' diyerek fanusu kıskaçların arasından alıp yan tarafına doğru kalan tüm gücü ile yere vurdu.

Bu sırada eve gelen Peter alt kattan gelen kırılma sesi ile hızla aşağıya inmeye başladı. Yerde yüz üstü yatan Tony'i gördüğün de korku ile yanına yaklaştı. Omzundan tutup çevirdiğin de derin derin nefes alan Tony'i gördüğün de yaşadığı için sevindi.

Tony ise gözleri ile Peter'a hızlı bir tarama yaparak ondan destek alarak yerinden kalktı. Bilgisayarın başına geçip bir kaç kod girdikten bir kaç saniye sonra Jarvis'in sesi laboratuvarda yankılandı.

"Geri geldim Patron."

"Jarvis zırhı çıkart."

Valeria'dan:

Peter ve babasına ulaşamamak ne kadar içimde oluşmuş olan korkuyu tetiklese de laboratuarın içine girdik. Ajanlar önden ilerleyip dağılmaya başladığın da Coulson ile düz ilerledik.

Zincirlere bağlı olan zırhı gördüğüm de daha yakından bakmak için yanına yaklaştım. İçimden bir ses ters giden birşeyler olduğunu resmen bağırırken elim zırhın reaktör kısmında gezindi.

"Belgelerde gördüğüm zırh daha büyük duruyordu. Bir terslik var!"

Ben söylenirken Coulaon'un da yanımdan gittiğini anca fark etmiştim. Omuz silkip etrafıma bakmaya devam ederken boş sallanan zincirlerin sesini duyduğum da garipseyerek o tarafa ilerledim.

'Bu zincirler acaba neden boş? Durduk yere neden sallanıyorlar? Bu hiç normal değil!'

İçimden geçenlere engel olamayarak, içimde baskın olan merak duygusu ile zincirlere doğru ilerledim.

Tam elimi zincirlere uzatmışken benim hizamda olan mavi bir parlama gördüğüm de korku ile bir adım geri attım.

Oturduğunu anlamadığım şey bir anda ayağa kalkıp bana yaklaştığın da birkaç adım geri çekildim. Ekranda gördüğüm zırhın bu olduğunu anlarken Obadiah'ın herşeyi anlayıp benden önce davrandığını da anlamam çok geç olmamıştı.

Başıma gelebilecekleri tahmin edip hızla kaçmaya başladığım da zırh ta peşime düştü, etrafımı param parça ederek bana yaklaştığını gördüm.

Ben arkama bakmak için bile durmayarak hızla binadan çıktığım da çalan telefonu bağlı olduğu kulaklığımdan hızla açarak nefesimi tuttum. Yaşadığım şok ve korku ile nefes nefese kim olduğuna bakmadığım arayana kim olduğunu sormak aklıma gelen bir durum değildi.

"Nerdesin?"

"Bay Stark ben endüstriye ait labratuar binasındayım. Obadiah delirmiş ve zırh yapmış."

"Biliyorum Valeria hemen ordan uzaklaş ben yoldayım."

"Uzaklaşmaya çalışıyorum ama bizi kıstırdı. Laboratuvarda zırhı çalıştırdı ve tam olarak benim peşimde gibi görünüyor."

"Peter ve beni aradan çıkarttığını düşünüyor Valeria. Hedefi sensin ordan olabildiğince uzaklaş."

"Yanımda olan ajanlar onu oyalıyor çıkışa varmak üzereyim."

"Bende yaklaştım ufaklık. Korkma tamam mı. Krize fırsat verme."

"Korkmuyorum sadece bir an şok oldum bu zırh sizinkinden çok daha büyük. Hem reaktörü nerden buldu o?"

"Beni aradan çıkarttığına inanıyor Valeria."

"Sizin reaktörünüzü mü çaldı?"

Çıktığım binanın dışında duraksarken Obadiah'ın bu kadar ileri gitmemiş olmasını diledim. Zorla nefes almamın yanı sıra duyduklarım da nefes almamı zorlaştırıyordu.

"Evet, ama korkma Pepper eski reaktörü yok etmemişti onu taktım."

"O reaktör zırh için yeterli değil."

"Valeria durmanın sırası değil koş ve uzaklaş ben halledeceğim."

"Ama..."

Ben cümlemi bitiremeden yer sarsıldığın da arkamı döndüm. Asfalt parçalanırken Obadiah'ın zırhı ortaya çıkmaya başladı.

Sokak aydınlatmaları ile daha net görünen zırh çok ürkütücü duruyordu. Babamın zırhının zarefetinden fazla uzak olan bu zırh korku salmaya odaklanmış bir görüntüye sahipti.

"Sözde sevgilin ve Tony Stark artık yok. Seni elimden kim kurtaracak Valeria Brave?"