Yazar'dan:

Valeria hızla yerinden doğrulmaya çalıştığın da gözleri sadece Peter'e arıyordu. Kendine ne olduğunu tam olarak bilmese de son hatırladığı şey Hector'un odaya girdiği ve Peter ile karşı kaşıya kaldıklarıydı. Valeria'nın şuan tek bir korkusu vardı o da Peter'ın zarar görmesiydi.

Peter ismini sayıklayıp çırpınan Valeria'nın yanında duran doktoru bir hışımla geçerek bir eliyle elini tuttu. Diğer elini ise Valeria'nın çenesine koyarak ona bakmasını sağladı.

"Burdayım, korkma geçti bak ben burdayım."

Valeria önce boş boş bakmış olsa da sonra hızlıca Peter'e sarılarak derin bir nefes aldı. Ona sarılırken kapanan gözleri kokusunu hissetmesiyle yumruk yaptığı ellerini gevşetmesi rahatladığının habercisi olmuştu Tony için.

Aradan geçen saniyelerden sonra Valeria oldukları yeri anlamak için gözlerini açtığın da ona bakan gözleri gördü.

Babası endişe ile dayısı ise tasriv etmeyen gözlerle bakıyordu ona. Tanımadığı sarışın adam ise olayları anlamaya çalıştığı aşikardı.

"Değerleri tamamen düzelmiş durum da gene de bu gece burda olsun Bay Stark ters bir durum olursa müdahale edebilelim."

"Pekala, teşekkürler."

Doktora baş selamı veren babası geri ona baktığın da Valeria bakışlarını kaçırdı. Çünkü Valeria endişenin arasında olan hayal kırıklığını görmüştü babasının gözlerinde.

Bu da herşeyi öğrendiğinin açık çeki oluyordu. Valeria yüzleşmek istemiyordu çünkü ne diyeceğini bilemiyordu. Kendince haklıydı ama onlarda haklıydı.

Ajan Fruy yalandan öksürdüğün de Valeria Peter'ın boynuna doladığı kollarını gevşeterek geri çekildi. Uyarı netti, Fruy bu yakınlıktan rahatsız olmuştu.

"Baya iyi görünüyorsun, baksana gücün yerinde çocuğu boğmandan korktum(!)"

Fruy'in kinaye ile sorduğu soru düşüncesinin ne kadar doğru olduğunu gün yüzüne çıkartırken Valeria hafifçe gülümsedi.

"Kötü görünmek yada güçsüz olmak gibi bir lüksün olmadı bu yaşıma kadar sende biliyorsun bunu dayı!"

Fruy aldığı cevap ile gözlerini devirdiğin de Valeria tanımadığı sarışın adama çevirdi bakışlarını. Tony ise gelicek soruyu bilircesine ondan önce davranarak konuşmaya başladı.

"Genç olduğun için tanımaman normal ama illa ki duymuşsundur. Kendisi Steve Rogers namı değer Kaptan Amerika. Büyükbabanın gözdesi."

Valeria'nın ismi duyunca gözleri parlamıştı ama sonda ki büyük baba kinayesi ile gene yanılmadığını anladı. Oysa şuan fazlasıyla yanılmak istiyordu.

Steve ise anlamdıramadığı durum üstüne ortada dönen kinaye ve altında yatan gizem kafasını imkanı varmışcasına daha da çok karıştırmıştı. Nasıl olsa öğreneceğini düşünerek oturan Valeria'ya yaklaştı.

"Memnun oldum Valeria?"

"Brave"

"Stark"

Tony ve Valeria aynı anda konuştuktan sonra birbirlerine baktılar. Gözlerini ilk kaçıran Valeria olmuştu.

"Müstakbel Stark, yakında hakkı olan soy adı alıcaktır."

"Valeria'nın bir soyadına ihtiyacı yok Stark. Hiç olmadı. Annesi gibi sende ona bir soyadı dayatmaya çalışma."

"Sen karışma korsan zaten yeterince gerginim, çok konuşursan zararlı çıkarsın."

"Fikrimi soran yok ama bence biz biraz dışarı çıkalım böylece Bay Stark ve Valeria da biraz konuşabilirler."

"Dediğin gibi çocuk sana birşey soran yok!"

Fury öfkeyle söylendiğin de Valeria olduğu yerde küçülüp görünmemek istiyordu. Bu kargaşanın nedeni kendisiydi ve nerden müdahale etmeye kalksa konu elinde kalıcakmış gibi hissediyordu.

"Peter ile böyle konuşamazsın korsan kılıklı!"

Tony öfke ile tısladığın da Steve Fury ve Tony'in arasında durdu. İkilinin arasında her an alevlenebilecek olan ateşi görebiliyordu. Ve neden ne olursa olsun şuan bunun yeri olmadığını da biliyordu.

Tony Fury'e doğru yürümeye başladığın da Fruy de geri durmayarak onun üstüne gelmeye başladı. Ortada kalan Steve duruşunu dikleştirdiğin de iki adamın da gözlerinde saf nefret vardı.

"Valeria'nın bu zaman kadar ortada olmayan babası ile konuşacak birşeyi yok."

"Bırak ona kızım karar versin. Onun hayatı için karar verme hatasına ben bir kere düştüm daha ne kendim düşerim ne de başkasının bu hatayı yapmasına izin veririm."

"Hata mı? Küçücük bebeği kapından kovup senelerce umursamamak hata mı Stark?"

"Bu konu Valeria ve benim çözeceğim birşey daha fazla müdahale etme!"

"Valeria ve sen öyle mi? Sen yokken bu çocuğun yanında ben vardım Tony. Ve bil diye söylüyorum yokluğun ona hiç de kibar davranmadı!"

"Yeter!"

Steve dayanamayarak bağırdığın da Tony de Fruy de bir anlık duraksadılar.

"Valeria, Valeria diyorsunuz ama birbirinize olan öfkenizden onun durumunu unutuyorsunuz. Onun dinlenmesi lazım ama siz sadece onu geriyorsunuz farkında mısınız? İkiniz de çocuk gibi davranmayı kesin! Kavga etmek istiyorsanız da bunu başka yerde yapın."

Tony tam Steve'e karışmaması gerektiğini söyleyecekken parmağına dolanan kendikinden daha küçük olan parmakları hissettiğin de bakışlarını eline çevirdi.

"Tamam konuşalım, ama yeter daha fazla kavga etmeyin."

Tony önce Valeria'nın gözlerine sonra da elini tutan eline baktığın da Valeria yanlış yaptığını düşünerek elini ondan çekmeye kalktı ama Tony yapacağı hamleyi tahmin ederek buna izin vermedi.

"Valeria'yı duydunuz bizi yanlız bırakın!"

Herkez odadan çıktığın da tek tereddüt gösteren Fruy olmuştu ama o da çok beklemeden çıkmak zorunda kaldı.

Valeria elini tekrar çekmeye kalktığın da Tony ona engel olmadı, elleriyle oynamaya başladığın da Tony yatağın yanına bir sandalye çekerek Valeria'ya bakmaya başladı. Onun birşey diyemeyeceğini anladığın da ise önce kendinin konuşmasının daha iyi olduğuna karar verdi.

"Benim sana anlatacağım herşeyi biliyorsun zaten Valeria. Ben Hector'dan, Peter'dan ve o korsan kılıklıdan birşeyler duydum ve dinledim. Ama senin gözünden olanları da dinlemek istiyorum."

"Ben..."

"Konuşmaya hazır hissetmezsen beklerim, istersen yarın da konuşabiliriz."

"Hayır hayır... Bu konu ne kadar uzarsa benim konuşmam o kadar zorlaşacak. Madem her şeyi bilmek istiyorsun o zaman benden dinlemelisin..."

Valeria derin bir nefes alarak kafasında bir kaç cümle toparlamak için gözlerini kapatarak odaklandı.

Bunları anlatacak olmak tahmininden de zor gelmeye başladığın da düşünmek yerine ağzına geleni anlatmaya karar verdi.

•
•
•

Tony ve Valeria saatlerce o odada konuştular. Bazen gülseler de konuşmanın bazı yerlerin de Valeria göz yaşlarını tutamamıştı.

Tony duyduklarını hazmetmek için savaş verirken Valeria'nın dolu gözlerine bakmaktan kaçınıyordu.

Çünkü bakarsa kendinin de aynı duruma düşeceğini biliyordu. Valeria anlatırken çok zorlansa da sona geldiğin de derin bir nefes aldı.

Yaşadıklarını böyle detaylıca konuşmak hem onu o anlara geri götürmüş hem de yükünün azaldığını hissetmesine neden olmuştu.

"O adamı geberticem!"

Tony öfke ile ayağa kalktığın da Valeria hareketlenen babasını tutmak için hamle yaptı ama daha yataktan kalkmamış olduğu için sendelediğin de Tony onu tuttu.

"Çok sakarsın, bir gün bu sakarlığından seni koruyamayacağım!"

"Ben bu zamana kadar kendimi korudum, yine korurum merak etme. Peki senin anlatmadığınız birşeyler var mıydı?"

Tony de için de tuttuğu duygularını tüm şeffaflığı ile anlatmaya başladığın da Valeria dikkatle onu dinlemeye başladı.

İkili geçen süreyi bilmeden birbirlerine kendilerini ve yaşadıklarını anlatırken Peter camın gerisinden onları izliyordu.

İkisinin didişmeden konuşması onu da mutlu ederken onu fark eden Valeria olmuştu. Babasına durumu söylediğin de Tony de arkasını dönerek cama baktı ve Peter'a gelmesi için işaret yaptı.

Peter de onlara dahil olduktan sonra bir süre daha konuştular. Ama Jarvis Valeria'nın artık dinlenmesi gerektiğini söylediğin de Tony ne kadar ısrar etmiş olsa da Peter ikisinin de rahatça düşünebilmesi için biraz uzaklaşmalarının gerektiğini söyleyerek Tony'i odasına yollayıp kendi de onun oturduğu yere oturdu.

Valeria'nın yastıklarını düzeltip onu rahat uyuyacağı bir pozisyona geçmesine yardım ederek geri yerine oturduğun da Valeria da ilaçların ve atlattığı stresin etkisiyle mayışmaya başlamıştı.

"Saçlarımla oynar mısın?"

"Sen sormadın ben duymadım."

Peter gülümsediğin de Valeria'da ona gülümsemişti. Gözlerine iyice ağırlık çökerken son gördüğü ona tebessüm ile bakan ve saçlarıyla oynayan bir adet Peter Parker'dı.