34. Bölüm

Yazar’dan:

Geldiğini fark etmedikleri Valeria konuştuğun da ikisi de irkilmişti. Kafalarını çevirip baktıklarında kızgın bir Valeria görmeyi ikisi de beklemiyordu. Ama sorun şuydu ki Valeria Peter’dan çok Tony’e bakıyordu.

”Tatlım konuşabiliriz!”

”Neyi konuşabiliriz? Odama gecenin bir yarısı girdikten sonra çıkarken Jarvis’e resmimizi çektirmeni mi?”

Valeria konuşurken bir yandan da masaya yaklaşıyordu. Tony’in beyni kaçması için bas bas bağırırken, Peter’ın zihninde olan çınlama tehlikenin ne kadar yakın olduğunu ona belli ediyordu.

”Yoksa, bunu kullanarak Peter’ı utandırmaya çalışmanı mı? Hemde benim ne tepki vereceğimi tahmin edebiliyorken yaptın bunu öyle mi?”

”Sadece ufak bir şakaydı tatlım. Bu kadar gerilmemelisin.”

”Gerilmeyeyim öyle mi? Bekle de sana ne kadar gerildiğimi göstereyim!”

Valeria Tony’e doğru atıldığın da Tony son anda sandalyeden kalkarak Valeria’nın elinden sıyrılmış oldu.

Hızla ondan uzaklaştığın da Valeria sinirle güldü. Malikanenin içinde bir koşturma peydah olurken ikisi de evin içinde hızla koşmaya başladılar.

İlk pes eden Tony olduğun da nefes nefese koltuğa yığıldı.

”Teslim oluyorum. Bana istediğini yapabilirsin tatlım çünkü ben daha fazla kaçamayacağım.”

”Ben istediğimi aldım zaten, Thomas kaydettin mi?”

”Evet Valeria.”

”Güzel, kaydı iyi bir yerde sakla, gerektiği zaman kullanacağız.”

”Tatlım ne kaydettiniz?”

”Çok da önemli değil, koskoca Iron Man’ın kendinden fazlasıyla küçük bir kızdan nasıl korkup kaçtığını çektik.”

”Ne?”

”Çığlıkları da kaydoldu dimi Thomas?”

”Evet, en yüksek ses kalitesi kullanılarak kayıt edildi.”

”Tatlım onu silmen lazım.”

”Sadece bir şaka! Bu kadar gerilmene gerek yok!”

Valeria arkasını dönerek masaya doğru ilerlemeye başladığın da Peter kenarda gülüşünü bastırmaya çalışıyordu.

“Sakın Parker, sakın gülme!”

”Iron Man’ı bilmem ama Tony Stark için çok sarsıcı bir kayıt olduğuna eminim.”

”O kadar mı kötü?”

”Yoo, ben izlerken çok eğlendim.”

”Eminim zırh seni kovalarken bende çok eğlenirim Parker.”

”Onu etkisiz hale getirebileceğime eminim.”

Peter bilmişse sırıttığın da Tony tek kaşını kaldırarak ona baktı. Meydan okuma hoşuna gitmişti.

”Jarvis’i hafife alma.”

”Sonuçta o bir yapay zeka, ben ise gerçek zekayım.”

”Bay Parker, beni hafife almanız kırıcı oldu. Ben sonucu hesapladım ama birebir yaşamanızı da isterim.”

Zırh bir anda Peter’ın arkasında belirdiğin de Peter anlık olarak korksa da hızla kendini toparladı ve koşmaya başladı.

Valeria’ya yakalanmamak için malikanenin dışına çıktığın da Jarvis’de zırhın öldürmeyecek silahlarını kullanmaya başlamıştı.

Tony büyük bir gülümseme ile ağaçların arasına giren Peter ve zırha bakarken ikisinin de azminden memnundu. İkisi de oğlu gibiydi. Cesaretleri ve kendilerine olan öz güvenleri onu hep etkilemeyi başarıyordu.

“Bu keyfinizin nedeni nedir Bay Stark?”

”Hoşgeldin doktor. Kusura bakma Jarvis biraz meşgul, geldiğinden haberim olmadı?”

”Sorun değil, Valeria nerede?”

Tony, Strange’e yaklaştığın da aralarında ki mesafe bir hayli azalmıştı.

”Konuşmanızı dinleme konusunda hala ısrarcıyım.”

”Bende dinlememen gerektiği konusunda ısrarcıyım Stark.”

İkisinin arasında garip bir gerilim oluşurken ikisi de oluşan elektriği de farkediyordu ama kabullenemiyorlardı.

Bakışmanın uzadığını ilk fark eden Strange olduğun da bir kaç adım geri çekildi. Tony onun çekilmesi ile yaptığı yanlışı fark ederek hafifçe öksürdü.

”Valeria masadaydı en son eğer orada yoksa antreman alanındadır.”

”Tamam… Teşekkürler.”

Strange ortadan kaybolduğun da Tony midesinin boş olmasını umursamadan camın yan tarafında olan içki masasından eline gelen ilk içkiyi alarak bir bardağa koydu ve tek seferde içti.

“Ne oluyor bana böyle?”

Valeria’dan:

Yorucu bir koşturmanın ardından güzel bir kahvaltı etmiş ve sonra da antreman alanına geçmiştim.

Koşu ne kadar spor olsada sadece koşmamın bana bir faydası olmayacağını bilerek kum torbasının başına geçerek yumruklamaya başladım.

Soluksuz kalarak torbaya saldırmamın ne kadar sürdüğünü bilmiyordum ama kapının sesini duymam ile yumruklamayı keserek kapıya döndüm.

Strange’i gördüğüm de kenarda olan havlu ile terimi silerek bandajlarımı çıkartmaya başladım.

”Hoşgeldiniz Doktor Strange.”

”Hoşbuldum Valeria. Görüyorum ki baya formundasın?”

”Elimden geldiğinde formda kalmaya çalışıyorum.”

”Sıradan bir kız için fazla tempolu çalışıyorsun, dikkat et sakatlanma!”

”Kimse sıradan değildir, sıradan olduğunu söyleyen bariz yalan söylüyordur.”

Strange bana gülümsediğin de bende ona gülümsedim ve elim ile kenarda olan koltukları işaret ettim.

Koltuğun karşısında olan tezgaha geçerek ona ne içeceğini sorduğum da varsa kahve alabileceğini söylediğin de makineyi çalıştırdım. Ben bardakları hazırlayana kadar kahve olduğu için bardakları doldurarak bende koltuğa oturdum ve onu dinlemeye başladım.

”Kahve için teşekkür ederim ama daha hızlı yapabileceğimi biliyorsun dimi?”

”Sadece o mu?”

Bardakta olan kahveyi hızla bitirerek bardağı ona doğru uzattığım da gülümsemesi büyüdü.

”Bence biteni yenileye bilirsiniz?”

”Dersine çalışmışsın?”

”Detaycı bir insanım diyebiliriz.”

Bardağımda olan kahve dolduğun da arkama yaslandım.

”Evet sizi dinliyorum.”

”Valeria ben lafı dolandırmayı sevmem sana en iyi seçenekler ile gelmek isterdim ama söyleyeceklerimin seni çok tatmin edeceğini sanmıyorum.”

”Siz anlatın ona sonra karar verelim olur mu?”

”Pekala, Valeria ulaşabildiğim tüm kaynaklara baktım. Ustalar ile de konuştum. Önümüzde sadece iki seçenek var.”

”Tamam en azından tek seçenek değil.”

”İkinci seçeneğin de çok değerlendirilebilecek gibi olduğunu sanmıyorum Valeria.”

”Seçenekler ne Doktor Strange?”

”1. Seçeneğimiz, gücü kabul etmen. Kabul etmen ve onu öğrenip, alışarak yaşaman”

”Elediğimiz seçenek bu galiba?”

”2. Seçenek ise gücü reddetmen ama bunun sonuçları olucak.”

”Ne gibi sonuçlar?”

”Güç reddilmenin karşılığında hayatında senin için kıymetli olan bir şeyi alıcak.”

”O kıymetli şey eşya dimi?”

”Hayır Valeria, insan.”

”İki seçeneğin sonucu da aynı yere çıkıyor Doktor Strange.”

”En kıymetlin söyleyemesen de Tony dimi?”

”Evet bunu dile getirmek çok zor ama bu hayatta benim için en kıymetli şey, o.”

“Bak Tony bana birşeyler anlattı ve çözüm için fikir istedi…”

Strange’nin söylediği ile ona baktığımda şaşkınkım. Babam ve fikir istemek mi? Bu hayatta inanabileceğim birşey değildi. Başkası bana böyle birşey söylese inanmaz güler geçerdim ama Strange o kadar ciddi bakıyordu ki inanmamak da elimde değildi.

”Biliyorum inanması zor, ben direkt yaşamış olmama rağmen hala inanamıyorum ama gerçek bu. Ego yığını olan Tony Stark benden fikir istedi ve bunun nedeni sensin Valeria. Gerçek bir baba - kız bağınız olur mu bilmiyorum yada kaçırdığınız yılları telafi edebilir misiniz emin değilim. Ama ona bir şans vermeni tavsiye ederim çünkü emin ol çok çabalıyor. Sende bu çabaya karşılık duygularını içinde tutmak yerine ona da belli edebilirsin.”

”Dediğiniz kolay birşey değil Doktor Strange, kırgınlıklarım o kadar fazla ki herşeyi yok sayıp gidip boynuna sarılamam.”

”Boynuna sarılma sende o zaman hemen, onun yerine sana uzattığı elini tut. Bak zor bir sürece giriceksin. Hem gücü kabul etmen hem de Tony için olan duyguların ile boğuşman seni çok zorlayacaktır. En azından elini tutarsan o da yanında olur ve içinde ki savaşı sonlandırmış olursun.”

Oturduğumuz yerden kalkarak antreman odasından ayrıldık ve üst kata çıkmaya başladık.

”Bu dediklerinizi düşüneceğim Doktor Strange ama anlamadığım ben bu güçleri nasıl öğrenip idare edeceğim?”

“Ben sana yardım edeceğim o konuda merak etme. Bugün dinlen yarın erken saatte seni almaya geleceğim ve uygun bir yerde çalışmaya başlayacağız.”

”Tamam teşekkür ederim, herşey için.”

”Önemli değil. Valeria ne zaman istersen benimle konuşabilirsin. Eminim babanın aksine fikir istemek senin için daha kolaydır.”

Doktor Strange’nin yan gözle baktığı yere baktığım da koltukta oturan babama baktığını farkettim. Yüzünde oluşan yarım gülüş bilerek bu sözü ona duyurduğunu ve bu durumla eğlendiğini belli eden cinstendi. Biz kapıya yaklaşmışken babam yerinden kalkarak bizim yanımıza gelmeye başladı.