Aşağıdaki yıldızımızı parlatirsaniz çok çok sevineceğim 🌼🌼🌼 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Hasret bu manzaraya daha fazla dayanamayıp hemen odayı terk etti .Yusuf Hasret'in çıktığını görünce Yasemin'i öpmeyi bıraktı. O da böyle bir şey yapmak istemezdi ama sinirlendiği için bilinçsizce yapmıştı. Yasemin sevinçten adeta uçuyordu. Yusuf hüzünle baktı Hasret'in çıktığı kapıya.

Hasret muhtarliktan dışarıya çıkınca etrafına bakındı Yeşiltepe'de doğru koştu.Delice ağladı ağladı.Gozyaslarina sahip olmayabasladiginda kalktı. Muhtarı buldu.

-Kizim nerdesin ben gelene kadar gitmişsin.

-Kendimi biraz kötü hissettim hava almaya çıkmıştım Mehmet amca.

- Kızım bugün geç kaldık yarın sabah bı isim var halledip götüreyim seni olur mu?

-Olur Mehmet amca.Ben sabah muhtarliga gelirim 10-11 gibi olur mu?

-Olur kızım. Evi de kapattiydin gel bizde kal istersen.

-Yok sağol Mehmet amca kalırım evde.Haydi selametle.

Hasret muhtara selam verip bakkala yürüdü akşam yemeye biseyler almak adına. Bakkala geldiğinde Kemal hocayı gördü.

-Aa nasılsın Hasret duydum da biraz rahatsızlanmissin kızım.

-İyiyim şimdi hocam tansiyonum falan düşmüştü sanırım

-Muhtar yarın götürürüm demişti planiniz değişmedi sanırım.

-Evet hocam sabah gidecegiz geç oldu artık.

-Eee ne yapiyorsun akşam yemegine bize katılır misin?

-Yok hocam ben evime gideyim sağolun.

-Olur mu kızım hiç evi kapatmıştım zaten gel bizle kal bizde muhtarlığın misafirhanesinde kalacağız zaten.

-Gercekten gerek yok hocam sağolun.

-İtiraz istemiyorum Hasret düş önüme bakayım.

Hasret israrlarinin sonuç vermeyeceğini görünce Kemal hocanın yanında yürümeye başladı .

Köy konağına (misafirhane) geldiklerinde Hasret tereddüt etti. Yasemin ile karsilasmak istemiyordu.Ama kapıda beliren Nurgül hanım koşarak Hasret'e sarıldı.

-Ahh kuzum hoşgeldin.

-Hosbuldum Nurgül teyze.

-Gel hadi bahçeye geçelim.... Hayatım bugün soframız bereketli olacak içerde bir misafirimiz daha var.

Bahçeye geldiğinde Hasret donakaldı. Yusuf ve yengesi buradaydı. Kaçmak istedi ama Kemal hoca kaslarıyla otur deyince kaçamadı. Kemal hoca da Emine hanımı pek sevmezdiama misafir işte. Emine hanım Hasret'e alayla baktı.

-Hoşgeldin Hasret. Ne o selam sabahta mı yok artık. O kadar yedirdik icirdik bu mu hak ettiğimiz.

-Estagfirullah yenge olur mu öyle şey. Biraz dalginim kusura bakma.

-İyi bakalım .Eee gidiyormuşsun. Hani burda kalacaktın.

Hasret hayretle baktı Emine hanıma nasıl yüzsüz bir kadindi bu.Hasret tam cevap verecekti ki Yusuf cevapları:

-Yok anne o hep gidecekmiş mis zaten kalmak gibi bir niyeti yokmuş ki .

-Allah Allah ben onu kalacak sanıyodum ama neyse daha iyi olmuş.

Kemal Bey'in "buyrun" demesiyle yemeğe başlandı. Kemal hoca ara ara sorular sorarak ortamın neşesini getirmeye çalışıyordu ama ne mümkün. Nurgül hanım girdi bu sefer konuya:

-Eeee 3 tane öğretmen adayı var şuan masamızda ne güzel.Yasemin'im sınıf öğretmenligi istiyo.Sizler ne dusunuyosunuz çocuklar.

-Sınıf öğretmenliği...

-Sınıf öğretmenliği...

Hasret ile Yusuf aynı anda cevap vermişti. Birbirlerine bakıp gözlerini ayırdılar hemen.

Ne güzel hem arkadaş hem meslektaş olacaksınız.

-Hasret anende öğretmendi değil mi?

-Evet Nurgül teyze. Annem de öğretmendi bende onun yolundan gitmek istiyorum .Annem son nefesine kadar öğretmenlik yapmış. Bende son nefesime kadar mesleğime aşık kalacağım.

-Ne güzel yavrum.Rabbim gönlünüze göre versin inşallah.

Yemekler yenildi Nurgül hanım sofrayı kaldırırken gençler hep bir elden yardım etti.Hasret hemen bulaşıkları yanaştı. Nurgül hanım her ne kadar izin vermek istemese de Hasret o ortamdan kaçmak istiyordu. Bulaşıkları yıkarken sağ omzunda bir nefes hissetti. Hızla arkasını döndü Yusuf la gözgöze geldi.Yusuf kapalı olan gözlerini yenice acmisti.Nemliydi sanki.

-Ne vardı Yusuf?

-..mmmmm Şey Kemal hoca ya temiz bardak götüreyim istedim.

-Soldaki dolapta varalabilirsin.Elindeki bulaşıkları ver istersen.

-Ha onlar mi al tabi.

-Hayatimmmmm.....Ahh burda mıydın bende seni ariyorum.Deyip yanağına bir öpücük kondurdu.

Hasret hemen arkasını döndü işine devam etti. Hasret'in bu vurdumduymaz tavrı Yusuf'u deli ediyordu. Tüm gece boyunca Hasret Kemal hoca ve Nurgül hanımla ilgilenmiş Yusuf ile Yasemin'in olduğu tarafa bakmamaya çalışmıştı. Yasemin ise tüm gece Hasret'in gözüne soktu Yusuf'u tabii babasigile çaktırmadan.

Bir ara Kemal hocayla Nurgül hanım dışarıya gittiler siz takılın gençler deyip. Hasret onları kamelyada bırakarak uzakta ki ağaca sırtini yaslamış gökyüzünü izliyor sessiz sessiz ağlıyordu. Yasemin ile Yusuf'un kahkahaları kulaklarına geliyordu. Yusuf mutlu olsun başka bişey istemezdi Hasret.

Birden kahkahalar kesildi. O tarafa bakmadı Hasret. Birisi arkasından boğazını temizledi.Arkasini döndü Hasret. Yusuf'tu gelen. Sildi gözyaşlarını.

-Oturabilir miyim Hasret.

Konuşmadan yeri gösterdi Hasret. Yusuf ta ağaca sırtini yarım şekilde yasladı omzu Hasret'e değiyordu.

-İyi misin Hasret? Neden ağlıyorsun,dedi. Sesin çok hüzünlüydü.

-Bilmiyorum iyiyim galiba Yusuf.

-Hasret....

-hmmm...Efendim Yusuf!

- Mutlu musun okulun için.

-Evet mutluyum hayallerime kavuştum. Hemde derece ile. Konuyu dağıtmaya çalıştı Hasret.

-Sevindim mutlu ol.

-Sende Yusuf.

Sessizce oturdular.Yasemin gelip Yusuf'u orda görünce sinirlendi.

- Aşkım napiyosun sıkıldın mi ben gelene kadar.

Yusuf'un konuşacak hali yoktu.

-Ben gideyim artik,dedi.

-Hasret sabah erken gidecekmissin hoşçakal umarım mutlu olursun.Yusuf arkasını döndü gidiyordu.

Hasret ayağa kalktı Yusuf'a yetişti hemen omzundan onu kendine çevirdi. Yusuf şaşırdı. Aniden sarıldı Hasret Yusuf dondu kaldı. Sonra oda sarıldı gözlerini kapattı.

-Hakkini helal et Yusuf şimdi universiteye gidebiliyosam hepsi senin sayende.Yillarca bana dost oldun yoldaş oldun biliyorum içindeki öfke dönmeyecek ama kötü ayrılmayalım. Hep hatirimizda bizi özleyecek kuzenimiz olduğu olsun.

Yusuf ağlamamak için kendini zor tutuyordu.Bir taraftan Hasret'in saçlarını hafif hafif okşuyor bir taraftan kokusunu içine çekiyordu:

-Hasret sende helal et.

Yasemin'in boğazını temizlemesiyle Hasret Yusuf'tan ayrıldı. Yasemin'e yöneldi. Ona da sarıldı.

-Sabah erkenden bı isim var gorusemeyiz vedalaşlım. Seninde emeğin çok üstümde.

- Helal olsun Hasret Bizim de üstümüzde senin hakkın çok sen olmasan biz böyle mutlu olamazsın Yusuf'la teşekkür ederiz dedi.

Baş sallayıp içeriye geçti Hasret. Tüm gece boyunca uyuyamadi.Sabah erkenden Kemal hoca Nurgül hanım la vedalaşıp yola çıktı.Sabah ki işi mezarliga gitmekti. Annesiyle ve babasıyla vedalasmadan gidiyordu az daha.Biraz da o yüzden mutlu oldu dün gitmediklerine.

Duasını bitirdiği sırada arkasında Yusuf'u gördü.

-Sen nasıl buldun beni?

-Annenlr babanla vedaslamadan gitmeyeceğini biliyordum Hasret.

Hasret başını eğdi.Mezarliktan çıkıp yürümeye başladılar.

-Dun gece mutlu ol dedi ya....Ben mutlu değilim....Söyleseydin birlikte Mersin'e gitsek olmaz mıydı illa kaçmak zorunda mıydın.

-Kimseden kacmiyorum Yusuf

-O zaman niye bu gizem Hasret söylesene. Saçma sapan şeyler yapmama sebep oluyorsun. İçim huzursuz söyle işte ne var.

-Birincisi yaptıklarının her zaman arkasinda dur. İkincisi için rahat olsun hicbirsey yok herşey olması gerektiği gibi . Takılma sen bunlara mutlu olmaya bak. Hatalar yapmış olsa da Yasemin melek gibi kız birbirinizin değerini bilin kardeşim.

-Hasret ben .....

-Şsşsşhhh... Boswer Yusuf..

Yusuf yaptıklarına rağmen Hasret'i vazgecirebilirim belki diye son yolu da denedi ama gene olmamıştı.Yusuf Hasret'i durdurdu. Elini tuttu gözlerine baktı.

-Gitmesen!!!

-Ben bu şansı bir daha yakalayamam Yusuf.

-Ama ben seni özlerim.

-Bende seni özlerim Yusuf ama zamanla alışacağız.Belki yıllar sonra tekrar karşılaşırız.

-Ne demek yillar sonra. Tatiller de izinler de gelemeyecek misin bu ne biçim laf.

-Cok gelme taraftari değilim Yusuf ben oraya gidip yeni bir hayat kuracağım ve öğretmen olmadan da buraya gelmeyi düşünmüyorum.

Yusuf gene sinirlenmişti.Hizla Hasret'in ellerini bıraktı.

-Peki Hasret asla gelme tamam mi aslaa.Ama benim düğünüme gelirsin herhlade dedi.

Hasret sasirsada buruk bir tebessümle:

-Davetiyem gelirse tabi ki gelirim dedi.

Yusuf sinirden iyice deliye dönmüştü. O sırada muhtar geldi. Yusuf arkasına baktığında Yasemin'i gördü gitti elini tuttu. Hasret onlara bakıp el salladı onlard abasiyla selmai aldı Yusuf kafasını gökyüzüne çevirdi aglamak istemiyordu.Ama bu gökyüzü bile Hasret'i hatırlatıyordu.Onun masmavi gözlerini...

Hasret muhtarla arabaya bindi ve yola çıktılar. Araba ilerledikçe Hasret'in sessiz çığlıkları artıyor.Yusuf'un ici açıyordu...