Aşağıdaki yıldızımızı parlatirsaniz çok çok sevineceğim 🌼🌼🌼 °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

Deniz beyden döndükten sonra biraz cardakta oturdum.O sıra kapım çaldı.Deniz bey mi acaba diye düşündüm.

- Hocam siz misiniz?

-Evet benim hocam dedi,Yusuf.

Kapıyı actim.Yusuf sen miydin?

-Kimi bekliyordun Deniz bey'i mi ?

- Ondan başka gelen olmaz diye düşünmüştüm.

-Niye bizim gelmemiz yasak mı?

-Degil tabi ki Yusuf niye gelmiştin acelen yoksa buyur içeriye

-Acelem falan yok sana bakmaya geldim, dedi ve hissettiğim bir sinirle içeriye girdi.

-Kahve alır mısın?

-Olabilir.

Kahveleri getirdigim de cardakta içtik.Hic konuşmadık ben etrafa bakındım.Onun gözleri benim üzerimdeydi beni inceliyordu.Yukariya terasa çıktık.

-Hasret!

-Efendom Yusuf

-Gene evi cenmete döndürmüşsün.

- Evet, öyle özlişim ki.

-Dün geldim dedin hepsini ne ara yaptın sen.

-Dün akşam üzeri geldim evi tek hallettim ama bahçeyi Deniz bey uğramıştı onla hallettik.

-Deniz bey ! Doğru ya.Nasil tanıştınız siz.

-Ben marketten dönerken poşetlerim koptu oda nana yardım etti.

-Deniz bey de bu mahallede oturuyordu sanırım değil mi?

Karşıya baktım tebessüm ettim Deniz beyin orda olduğunu bilmek bana güvende olduğumu hissettiriyor nedense.

Yusuf baktığım yöne bakınca:

-Yok artık ciddi misin sen? Karşıda mi oturuyor.

-Evet karşı binada oturuyormuş.

-Hımm seni ondan bıraktı öğlen,dedi sorarcasina.

- Evet ,dedim.

-Artık birlikte mi gelip gideceksiniz.

- Ne münasebet kimseye yük olmam kendim gidip geleceğim.Zaten yakında bir araba almayı planlıyorum.

Belli belirsiz gülümsedi Yusuf.

-Aaa ne güzel.Ehliyet aldın mı.

-Gecen yaz almıştım.Birgun isime yarayacağını biliyordum.Arastiriyorum şuan hafta sonu ilçeye gideceğim bakalım var bir iki tane.

-Gorüsmeyeli arabalardan da mı anlar oldunuz Hasret hanım,dedi tebessümle.

-Hayir aksine hiç anlamam, ekspertize sokacagim sanayiye falan götürcem bakalım inşallah bir sıkıntısı çıkmaz

-Hafta sonu ben musaitim istersen beraber gidelim.

Biraz düşündüm:

-Sana zahmet ol....

-Lütfen Hasret ne zahmeti.Cok sevinirim.

-Peki ,dedim.

Kalkıp yanıma oturdu gözlerimin içine baktı ellerimi tuttu ve aniden sarıldı. Şaşırdım kalakaldim.

- Seni çok özledim Hasret dedi derin bir nefes alarak.

Daha da sıkı sarıldı.Bende sarıldım bende onu özlemiştim. Ama hicbisey eskisi gibi değildi kokusu? Kokusunu bile değiştirmişti Biraz öylece durduk. Burnunu çektiğini fark ettim ayrıldım. Yüzünü tuttum.

- Yusuf ne oldu neden ağlıyorsun.

-Bilmiyorum Hasret yılların özlemi biran duygusallaştim.

-Ahh Yusuf bu huyun hiç degismemis benim duygusal arkadaşım,dediğimde gözyaşlarını silip.

-Ben hiç degişmedim ki,dedi.

Tebessüm ettim:

-Cok degismissin Yusuf,kokun bile değişmiş, bana olan bakışların onlar bile değişmiş,sarılman bile değişmiş.

- Büyüdük belki ondandır Hasret.

-Belki de ,keşke hiç büyümeseydik.Cocuk kalsaydik dedim

-Keske gitmeseydin belki hiç degismezdim,dedi.

Basimi eğdim.

-Ben gitmeden sen değişmiştin öfkene esir olmustun çoktan. Kalsam da öfken dinmeyecekti ki.

-Sen gittiğin için öfkeliydim Hasret Sebep söylemeden gittiğin için öfkeliydim. Kendimi kandırılmış hissettim.

-Ne olursa olsun bana saygı duyman gerekmez miydi? Bir sebebi vardır yoksa Hasret sözünden dönmez diye düşünmen gerekmez miydi. Beni hiç mi tanımadın Yusuf. Ama bana saygı duymak yerine bana hakaret etmeyi seçtin aşağıdadın. Yıllardır unutamadım o hakaretlerini.Hele ki başka bir kadının yanında hakarete uğramak çok daha acıydı.

Daha fazla devam edemedim gözlerimden yaşlar dökülmeye başladı.

-Hasret ben öfkeme yenik düştüm o an düşünemedim sonra pisma......

Elimi kaldırdım.

- Sus Yusuf lütfen pişman olmak için çok geç bu konuyu bile acmamam gerekirdi ama bı an duygusal boşluğuma geldi.Affet. Gözyaşlarımi elimin tersiyle sildim.

-Kapatalim bu konuyu yıllar geçti tekrar kanatmaya gerek yok.Eee neler yapıyorsun sende hayaline kavuştun öğretmen oldun hemde köyümüze .Seni görünce sasirdim ama nasıl gurur duydum bilemezsin.

Yusuf biseyler konuşmak isterce baktı ama ben konuyu değiştirince devam edemedi sanırım.

- Hasret konu değiştirme lütfen......Ben ona olumsuz anlamda baş sallayınca devam etti.

-Peki şimdilik kapatalım.Aynen öyle mutluyum ki ama atanmış olmaktan çok seninde buraya atanmış olman beni çok mutlu etti.Biliyorsun çocukluk hayalimizdi.

- Aynen çocukluk hayalimizdi.

İkimizde nemli gözlerle omuz omuza oturup karşıya ve gökyüzüne bakmaya başladık.O sirada Deniz beyin balkonun ışığını açtığını gördük.Ama hemen kapandı.Dikkatimizi oraya çekmeye yetmişti.

-Deniz beyle komşu olmanızda acayip

-Neden acayip olsun ki gayet normal bence

-Sevindin yani

-Açikcasi sevindim.Tanidik birileri güven veriyo insana.

-Güven veriyo? Ne ara güvendin elin adamına.

-Yusuf okul müdürümüz Deniz bey farkındaysan ve herkes onu çok seviyo. Elbet kimse kusursuz değildir ama bana karşı bir yanlışı olacagini düşünmüyorum.

-Hele bir olsun,dedi burnundan soluyarak.

-Yusuf saçmalama ne bu öfke o bizim amirimiz unutma lütfen niye durduk yere yanlışı olsun adamın.

-O adamı yanına çok sokma Hasret ki yanlışı olmasın.

Nasıl sinirlendim. O benim hayatıma nasıl karışabilir di ki.

- Kimle arkadaş olup olmayacağımı sana sormayacagim Yusuf. Lütfen üslubuna dikkat et ve karşımızdaki insanın amirimiz olduğunu unutma. Sen ne ara böyle hırçın bir insan oldun ya sasirtiyorsun beni. Biz senle doğru düzgün sohbet edemeyecek miyiz hiç?

-Sen gittiğinden beri böyleyim oldu mu Hasret ve kimle arkadas olacağına da karisirim. Denizden uzak dur.

-Beni deli ediyorsun Yusuf şuan uzak falan durmuyorum o benim amirim ve komşum o kadar ikisini de değiştiremem ki değiştirmekte istemiyorum gerisi de seni alakadar etmez.

Yusuf iyice deliye dönmüştü.Ne oluyor bu adama niye sevmiyor Deniz bey'i anlamadım ki.

- Değiştirmek istemezsin demek iyi ne güzel.

-Degistiremem adamı okuldan mi atayım evinden mi ben kimim ki.

-Ya bırak Hasret laf oyunu yapma bana.

-Yusuf iyice kızıyorum artık.Nerde benim naif arkadaşım sen kimsin seni taniyamiyorum.

-Yok gitti o begenmediniz herhalde Hasret hanım ama elimizde bu Yusuf var alırsan.

-Almam Yusuf,ben bu Yusuf'u almam almayı bırak arkadaş bile kalmam.

Hızla içeriye girdim iyice saçma bir hal almisti sohbet. Yusufta arkamdan sinirle eve girdi.Sonra hızla aşağıya indi bahçe kapısının sesini duydum gitmişti.