Ahu Altınbaş'dan

Acı bir insanın yıllarca hissettiği tek şeyken nasıl bir anda başka şeyler hissetmeye başlayabilir ben Ahu ama bu sefer sadece Ahu değil benim bir ailem var,kardeşlerim var ve en önemlisi bir kahramanım var beni o karanlıktan çıkaran

Reha abilerin yanına yerleşeli bir kaç gün olmuştu Ayaz beni yanından ayırmıyordu diğer abilerim bana çok değer veriyordu gözümün içine bakıyorlardı bir şeyim mi var diye

Ama hala onlara alışamamıştım mesela Ayaz birden odama daldığın da ,Reha elini kaldırdığında ve diğer ikiz abilerim ani hareketler yaptığında korkuyordum evet şu bir kaç günde onlarında ikiz olduğunu öğrenmiştim

Onlara alışmaya çalışıyordum ama çoğu zaman bir yabancıymış gibi hissediyordum hiç buraya ait değilmiş gibi diğerleri alışmam ve yabancılık çekmemem için her şeyi yapıyordu ben kenara çekildikçe üzüldüklerini görebiliyordum ama yapabilecek bir şeyim de yoktu elimden geleni bu kadardı

"Ahu hadi yemeğe abiciğim" Reha abinin bağırdığını duyduğum da uzandığım yatağım yatağımdan kalkarak yavaş adımlarla odamdan çıktım merdivenlerin başında Ayaz beni gördüğünde kolunu omzuma attı "selam en sevdiğim ikizim"ona değişik değişik baktım

Bizim başka ikizimiz yoktu ki

"Ayaz"dedim sakince bana efendim der gibi bakınca konuşmaya başladım"bizim başka ikizimiz yok ki"Ayaz kahkaha atmaya başladığında ona şaşkınca bakıyordum

Yoksa başka ikizimiz demi vardı?

ona olan bakışlarımı fark etmiş olacak ki "tabiki de başka ikizimiz yok ben onu lafın gelişi söyledim tek ve en sevdiğim ikizim sensin Ahu"açıklaması içimi rahatlatırken beni bu kadar oynattığı için Ayaz'a kızdım ne diye dalga geçiyordu ki benimle

Kolunun altından sinirle çıkıp hızlı adımlarla yemek odasına girdiğimde Ayaz benim koşar gibi attığım on adıma rağmen iki adımda yanıma varmıştı biz ikiz değilmiydik bu çocukla niye benden bu kadar uzundu ki sinirle ayağımı yere vurup ters ters ona baktım

"Sen neden o kadar uzun sun ki?"Ayaz sırıtarak bana baktığında hala ters ters ona bakıyordum "ben anne karnında senin yemen gerekenleride yemişim ondan hem ben uzun değilim sen kısasın"

"Neden benim yemeklerimide yedin yemeseydin şimdi senin kadar uzun olabilirdim.Hayvan!"

Ayaz tekrar gülmeye başladığında Arkın'ın sesini duydum"ne kavgası yapıyosunuz bakalım"yüzümdeki sinirle ona döndüğümde şikayetçi bir çocuk gibi parmağımla Ayaz'ı işaret ederek konuşmaya başladım"bu hayvan anne karnında benim yemem gerekenleride yemiş ben ondan böyle kısa kalmışım"

Arkın söylediklerimi duyunca yarı alaylı yarı ciddi bir ifade ile"kim dedi bakim onu" dediğinde tekrar parmağımla Ayaz'ı işaret ederek konuştum"o dedi"Arkın homurdanarak Ayaz'a döndü

"Kardeşini kızdırma Ayaz siz şimdiden böyleyseniz ilerde nasıl olacaksınız acaba"Arkın ikimize mi kızdı birimize mi kızdı anlayamadan arkasını dönerek yemek salonuna girdi

Bizde tartışmaya son vererek yemek salonuna girdiğimizde herkes bizi gülen bir ifadeyle karşılamıştı bizde masanın iki sandalyesinde yerimizi aldığımızda herkes sohbet etmeye başlamıştı ne kadar onlara katılmak istesemde çekiniyordum

Yemek masasının üzerinde duran ellerim hafifçe titremey başladığında elimi masanın altına panikle saklayacakken elim yanımda duran bardağa çarptı ve bardak yere düştü

Bardağın parçalanışı herkesin dikkatini çektiğinde titriyordum bardağı kırdığım için çok kızacaklardı şimdi

"Özür dilerim"sayıklamaya başladığımda sayıklamalarım durmuyordu

Özür dilerim,özür dilerim,özür dilerim,

Geçmiş Ahu 14 Yaşında

Yemek masasındaydık karşımdaki canavar zevkle yemeğini yiyordu ben ise korkudan tir tir titrememe rağmen kızmasın diye bir kaç bir şey yemeye çalışıyordum

Ellerim titremeye devam ederken masada duran bardağı kavrayarak bir kaç yudum su içtim tam bardağı masaya geri koyacakken ellerimin titremesi yüzünden bardak yere düştü ve parçalarına ayrıldı gözlerim endişeyle büyüdü

kesin ceza verecekti!

Bilmştim ben daha fazla titremeye başladığımda gözlerimi parçalanmış bardaktan alamyordum

Canavar sakin bir şekilde yemeğinin son lokmalarını yedi ve ardından ayaklandı "bardak kırmışsın Ahu o bardağın fiyatından haberin var mı senden değerli o bardak "daha çok titremeye başladım neredeyse ayakta duramayacak kadar titriyordum

"Sana çok güzel bir ceza buldum Ahu hem sana iyilik yapmış olurum baksana ayakta duramayacak kadar titriyorsun "bir kaç saniye gözümün içine baktı ardından masayı ayağıyla hafifçe ittirdi ve cam kırıklarının olduğu yeri gösterererek "DİZ ÇÖK AHU"yüksek sesi titrememi olabilirmiş gibi dahada arttırdı gözlerim camlı zeminde dolaşırken"ama,ama,ama-" mırıldanışımın devamını getiremezken dilim lal olmuştu canavar gözlerini dikerek bana baktıktan sonra "itirazın mı var Ahu"

Başımı hızlı hızlı iki yana salladım ardında cam kırıklarıyla aramda bir iki santim bıraktım böyle durmak ne kadar zor olsada cam kırıklarının üzerinde diz çökmekten iyiydi

Canavar bir kaç saniye yüzüme baktı ardından başını onaylamazca salladı "öyle değil Ahu böyle"omuzlarımdan tutarak sertçe cam kırıklarının üzerine bastırdığında acılı çığlığım bütün evi inletti gözlerimdeki yaşlarla hıçkırarak ağlamaya başladığımda omzumu bırakmak yerine dahada bastırdı cam kırıkları tamamen dizime girerken o sahneden arda kalan tek şey

Dizlerimin acısıydı

Günümüz Ahu Altınbaş

"Ahu,Ahu abim iyimisin bir şey mi oldu "yavaş yavaş kendime gelirken Reha abinin sesini duydum üstelik daha ne olacaktı bardağı kırmıştım kim bilir ne kadardı o bardak hiç paramda yoktu ki benim

"Özür dilerim bardak kırdım kim bilir ne kadar değerlidir o bardak"Reha abi bana kaşlarını çatarak hafif bir kızgınlıkla baktı korkuyla gerilediğimde bakışından korktuğumu anlamış olacak ki bakışlarını yumuşattı

"Öyle şey olur mu Ahum senden değerli değil bir bardak ben bir yerine bir şey oldu diye endişelendim" sözleriyle gözlerim şaşkınlıkla büyüdü nasıl yani kızmamışmıydı

"Kızmadın mı yani?"

"Hiç kızarmıyım Ahum endişelendim sadece"

******

O olaydan sonra herkes odasına dağılmıştı bende gene köşeme çekilmiştim yatağımda uzanıyor ve sadece düşünüyordum

Kapımın tıklanmasıyla endime gelirken"gel"diye seslendim kapıya doğru bu sırada yatakta hafif dikelmiş sırtımı başlığa dayamıştım kapının açılmasıyla karşımda kocaman gülmseyen Reha'yı görünce bende ona kocaman gülümsedim

Yatağımın ucuna oturduğunda bir kaç saniye duraksadı"aslında ben buraya seninle bir konu konuşmaya geldim"

"Dinliyorum"bir kaç saniyelik kısa bakışmanın ardından

"Ahu tedavi görmek istermisin" tedavi derken elbette neyi kast ettiğinin farkındaydım pisikolojik bir destek almaktan bahsediyordu ne kadar bana anormal gelmesede normal insanlar için davranışlarımın bir sorun olduğunu biliyordum bazen abartı tepkiler verebiliyor titreme krizleri geçirebiliyordum

Sofrada olduğu gibi

"Olur"

**********

Reha konuşmamızdan bir saat bile geçmeden bana yarın için randevu bulduğunu söylemişti ve şimdi buradaydık

Özel Sayer Hastanesi

Randevu dan sadece Reha'nın haberi vardı piskoloğa başımıza gelenlerin bir kısmını anlattığını sadece kendi düşüncelerimden ve yaşamımdan konuşacağımızı söylemişti

Odaya girdiğimde bir kaç saniye gerilsemde karşımdaki kadın oldukça naif bir gülümsemeyle bana karşısındaki sandalyeye oturmamı işaret etmişti

"Merhaba Ahu"bana kocaman bir gülümsemeyle selam vermişti bende aynısını yapmaya çalışarak oldukça kısık bir sesle"merhaba"diye mırıldandım karşımdaki kadın çekingen tavrıma rağmen gülümsemesini koruyarak bana bakıyordu

"Yaşadıklarınızdan bahsettı abin sende bana uyum sürecinden biraz bahsetmek istermisin.Nasıl gidiyor mesele yeni hayatına adapte olabildinmi"

"Çok değil"

"Nasıl yani neden alışamıyorsun mesela bu normal hayata"

derin bir nefes verdim"Bazen tamamen yalnızmış gibi hissediyorum yabancıymmış gibi ve ya bu yaşadıklarımın bir anda uyanacağım bir rüya olmasından tekrar aynı kabusauyanmaktan"kadın beni başıyla onaylayarak önündeki deftere bir şeyler yazdı

"Peki sence neden öyle hissediyorsun Ahu abilerin ve ikizin seni çok seviyor hatta Ediz bey bile sana değer veriyor sen buraya gelmeden önce beni aradı ve hastanenin en iyi koşullarının sağlanmasını istedi"ne yani kahramanım beni mi sormuştu bana dğer mi veriyordu oysa beni bıraktığı günden sonra hiç konuşmamıştık

"Bilmiyorum"gerçekten neden onlara alışamadığımı anlayamıyordum alışmam için ellerinden gelen her şeyi yapıyolardı beni el üstünde tutuyolardı ve ben buna rağmen onlardan uzak duruyordum

"Çünkü denemiyorsun Ahu denemen lazım her şeyin kendi kendine hallolmasını bekleyemezsin biliyorum rüyatmış gibi geliyor ama denemen lazım mesela bir okula git arkadaşların olsun ikizinle dışarı çık yeni yerleri keşfet abin gille bilgisayar oyunu oyna bu zanaba kadar isteyipde yapamadığın ne varsa yap Ahu fırsat ayağına gelmiş işte"kadın duraksadı ve yüzüme bakmaya başladı ardından konuştu

"Bir hafta sonra seni karşımda deneyen biri olarak görmek istiyorum Ahu söz ver bana"bir kaç saniyelik suskunluğun ardından bende konuştum

"Söz deneyeceğim"

En çok da kendim ve ailem için hayallerim için başaracakt

ım mutlu olacak yeni yerler görecek yeni şeyler deniyecektim

Şimdi mutlu olma sırası bendeydi

Dördüncü bölüm sonu