Bir şeyi unutmak için çabalarız değil mi? Bazen yapamayacağımızı bildiğimiz halde deli gibi çabalarız belki işe yarar diye uzaklaşırız herşeyden herkesten. Yakarız o fotoğrafları, eşyaları en son insanları. O günlere dönmeyi deli gibi arzularız ama bir yandan buna müsade etmeyiz aptallık gibi görünür yapamayız olmaz ama bu çukurdan da kurtulmak için her yolu deneriz.

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

"Şu siktiğim proje nerde?" Genç umutsuzca kaybettiği projeyi arıyordu ve okula geç kalıyordu. O projeyi bulmak zorundaydı. Her yeri arasa da sakin olmadığı sürece bulamayacaktı. Bir yandan biten ilaç kutusuna bakıyordu. Tam da lazım olduğu zamanda bitmişti ilaçları.

"Bu kadar aptal olma Yeon, sakin bulacaksın şu lanet olası projeyi, derin nefes al bununla başa çıkabilirim." Genç bir sinir hastasıydı. İnsanların bize bıraktığı hediyeler vardır bu hastalık da ona çok sevdiği insan tarafından hediye edilmişti.

Gidip evin her köşesini dağıtma vakti geldi. Dur ne? Mutfak masası mı? Sikicem başından beri burda mıymış? "Lanet olsun lanet olsun topukla Yeon"

"Telefonum nerde? Çantam? Besteler? Bu kadar aptal olmak zorunda mıyım?" Her şeyi halledip evden çıktı. Gençin arkadaşı şimdiden aramıştı bile.

Genç ve arkadaşı çok yakın arkadaşlardı ve aynı Üniversitede okuyorlardı. 1 yaş küçüktü arkadaşı. O çok anlayışlı, zeki ve yakışıklıydı.

"Junju Tanrı aşkına nerdesin sen? Seni bekliyorum. Bir kez erken gelemez misin?""

Projeyi masada bırakmışım odada onu aradım." "Sana söylemiştim."

Evet dün gece projeyi konuşmuşlardı ve ona 'onu orada unutma sonra sabah unutacaksın.' demişti ve dinlememişti.

"Biliyorum biliyorum biliyorum ve geldim"

Klasik bir manzara ile karşılaştı. Hoca yine yok başkan ve yardımcısı yani genç çocuk birbirine bakıyor, Kai'de onlara bakıyordu.

"Merhaba Taehyun biliyorum yine geciktim."

"Sorun yok başkan yardımcısı."

Ve bu Taehyun kendisi ile yakın değiliz ama severim onu. İyi biri, oldukça merhametli ve bir o kadar zeki hiç düşük notu yok itiraf etmek gerekirse tüm okul onu kıskanır hep ilk 3'de. Geçen sene okul başkanı bile oldu. Bu sene de olacaktı ama derslerine odaklanmam gerek diyerek hocaları reddetti. O bir dahi.

"Selam bücür." Bana kızmayın ama Kai bir bücür. "Sensin bücür bir kere anladık büyüksün." "Sus çocuk ve al proje sende kalsın"

Günler böyle işte güzel bir hayatım var yani sanırım öyle kendimi kandırma konusunda gayet başarılıyım. Sanırım sadece bu konuda iyiyim. Fazla parlak bir hayatım yok sadece iyi rol yapıyorum. Okula gel, gülümse, dersi dinle, herkesle aranı iyi tut. Hiçbir şey öyle değil ama keşke öyle olsa.

"Hey Junju yine mi düşüncelere kapıldın? Sana sesleniyorum." Evet paranoyak biriyim sürekli düşüncelere dalarım bazen o kadar düşünürüm ki kafamda kaybolurum. Kimseyi duymam bazen. "Ha şey aaaa yok birşey ya, efendim." "Kantine ordan provaya gidecektik ya hani hadi gel"

Okulun müzik grubuyuz genelde yazar ve beste yaparım ben, Kai söyler, Jay gitar çalar, arada bende mikrofonu elime alıyorum ama Kai tam adamı. Birde Gyu var o genelde bana yardım eder ve kalan her şeyi yapabilir gitar çalar çoğu zaman mikrofonu alıp sahnenin tozunu alır.

"Pekâlâ biraz kötü bir parça ama idare eder gibi"

"아직도 여전히

니가 난 그립고 또 그립네

아직도 여전히

함께한 추억이 날 맴도네

어쩌면 그때 널 잡았다면

아니 그때 너를 막았다면

아직도 여전히

우리는 아직도 친구일까, 어땠을까?

Dear my friend, 어떻게 지내니 넌?

나는 뭐 잘 지내 알다시피 뭐, 응 yeah

Dear my friend, 나 솔직히 말할게

난 니가 존나게 미워 아직두 yeah

여전히 기억해 함께였었던 지난날

대구로 함께 놀러 갔었던 우리 시간과

수많은 날 둘이면 세상도 무섭지 않아

말하던 우린 지금 전혀 딴 길을 걷지 damn

그때 기억나? 아마 신사였나

둘이서 소주를 기울이며 나눴던 우리 대화

세상을 씹어 먹을 거라던 우리 둘의 포부

원대한 꿈을 품었었던 우린 어렸었지, 꼴랑 나이 스물이야

Ey 갑작스러웠던 연락 두절

한참이 지난 뒤 모르는 번호로 왔었던 너의 부모님의

그 짧은 전화 한 통에 곧바로 달려가 봤지

서울 구치소, 안양은 너무 멀었지"

*Agust D Dear my friend*

"Hayır gayet iyi iş çıkarmışsınız biraz daha ekleme ile güzel bir parça çıkar"

"Sağol Jay, bilemiyorum bence iyi devam edebilirsem güzel bir şey ortaya çıkar."

Jay her zaman bize destek olmuştu. Çoğu malzemeyi kendisi ayarlamış bu odadaki çoğu şeyi o almıştı. Hakkını asla ödeyemeyiz. Kendisi büyük destekçim çok büyük yardımları oldu bana. Kai'den sonra güvendiğim tek kişi diyebilirim. Böyle biri işte benim için. Açık yaralarımın kapanmasına çok yardımı dokundu.

Provaları bitirip dağıldılar. Genç sınıfa geçti. Pencere kenarında oturuyordu ve itiraf etmek gerekirse manzara gayet güzeldi. Yine o lanet olası kafasının içine gitmişti. Kafasını sıranın üstüne koyup kısa bir uyku için gözlerini kapattı.

"Hey Junju uyan. Junju." Bu Kai'ydi tam da en iyi yerinde yine kötü bir kabustan uyandırdı. 1 yıldır o günden beri aynı şeyler bunun yüzünden uyku düzeni iyice bozulmuştu. Çoğu zaman uyumuyordu. Uyusa bile 3,4 saat onlarda da böyle kabuslar kaçınılmaz oluyor.

"Offf Kai ne oldu ya?" Cevabı biliyordu aslında yine seslerini duydu ve endişelendi. Kai hemen endişelenir ve korkar kaç kez ona 'korkacak bir şey yok.' 'Ben iyiyim bücür.' demesine rağmen hâlâ çok korkuyor.

"Yine inliyordun korktum. Yine mi kabus görüyordun?"

"Evet yine ve yine. İyiki uyandırdın."

Ara boyunca uyumuştum. Her yerim yine tutulmuş iğrenç. Gördüklerim aklımdan hızlıca geçiyordu. Her karesi, her saniyesi, her detayı. Yakında kafayı yiyecektim.

"Sana birşey soracağım Junju ama kızma."

"Sor gitsin bücür kızmam."

"Yine onu düşündün dimi? O aklına geldi ve o besteyi yaptın."

O 1 senelik güzel günlerden sonra beni benim ile bıraktı. Onun yüzünden bu haldeydim. Kabuslar, hastalıklar, bunalım, uyku bozukluklarım. Hepsi onun bana bıraktığı şeyler. Çok çabaladım o beni nasıl bıraktıysa bende onu içimde öldürdüm. Onu affetmeyeceğime dair kendime söz verdim. O beni bitirdi. O bana hiç kapanmayacak yaralar hediye etti.

"Ne hayır Kai saçmalama unuttum ben o sikiği." "Emin misin Junju." "Evet hemde hiç olmadığı kadar."

Yine yalan söyledim. Yine benim için canını verecek kişiye yalan söyledim. Ona olan hislerimi hep bestelere döktüm. Ona olan nefretimi, ona olan sevgim, ona olan hayal kırıklığım, ona olan aptal özlemim ve ona olan aşkım.

Yine oluyordu lanet olsun gözlerim doluyor. Hayır şimdi değil şimdi değil hayır lanet olsun lanet olsun

"Junju sarılmak ister misin?"

Hayır o söz olmaz. Hayır Kai hayır.

Gözyaşlarımı orda serbest bırakmıştım. Yine yenik düşmüştüm. Yine ve yine.

"Geçti Hyung geçti. Biliyorum çok kırıldın ama geçti. Artık önünde güzel bir yol, temiz bir sayfa var lütfen o sayfaları onun yüzünden kirletme."

"Sağol Kai teşekkürler iyi ki varsın."