sabah uyandığımda bütün aile başımdaydı. ek olarak asır ve ege de burdaydı. bizimkilerin onları nasıl eve aldığını merak etmiştim. açıkçası abimler ikisi de öldürecek gibi bakıyordu.

ben-"Allah aşkına abartmayın napıyorsunuz hepiniz tepemde ya alt tarafı bir çatlak."

babam-"öyle deme kızım ağrısı çok olur."

ege-"evet baban haklı çatlağın ağrısı çok olur."

ben-"tamam hadi rahat bırakın çıkın da biraz dinleneyim"

yiğit-"öküz gibi dünden beri uyuyorsun akşam oldu be kızım"

ben-"sanane be"

herkes gülüşmüştü.

burak-"aşk olsun kovuyor musun bizi"

ben-"evet kovuyorum sizi"

yiğit-"ah kalbim red yedim şu an"

ona güldüm ve kış kış yaptım. hepsi gülüp odadan çıkmaya başladı. en sona asır ve ege kaldı.

ege-"dikkatli ol fıstık"

ben-"olurumm"

birbirimize gülümsedik ve ege odadan çıkınca asır ile baş başa kaldık.

asır-"iyi misin güzelim"

ben-"biraz ağrısı var ama iyiyim. "

asır-"dikkatli ol olur mu "

ben-"olurum"

asır yanıma gelip anlımdan öptü. ona gülümseyip bende doğrulup yanağına hafif bir buse kondurdum. bana gülümseyip göz kırptı.

asır-"ya sen benim olsana "

ben-"oha öküz o nasıl bir çıkma teklifi"

birlikte güldük.

asır-"ee cevap alayım"

ben-"olurum"

daha sonra bana yaklaştı ve dudakları dudaklarımla buluştu.