O gün nişandan sonra Ayselden duyduğuma göre Alper eve zil zurna sarhoş gitmiş. Sürekli aynı şeyi sayıklıyormuş. "Benim yüzümden benim yüzümden" diyerek sızmış kalmış.

O nişandan sonra olan diğer olay ise benim halisünasyonlarımın tekrar başlaması oldu. Bu adamın herşeyi bana zarardı. Varliği da yokluğuda. Bazı sabahlar uyandığımda odamda onun kokusu oluyordu. Anlamlandıramadığım şekilde oda o kokuyordu. Ya da bana öyle geliyordu. İlk zamanlarda çok olmuştu bu durumlar ama eda ablanın seansları sayesinde atlatmıştım. Sanırım tekrar eda ablayla seanslara başlamam gerekiyor. Hatta bir gece uyku arasında gözlerimi araladığımda saçımı sevdiğini anımsıyorum. Bir süre sonra kendime geldiğimde odada kimse yoktu fakat kokusu vardı. Tebrik ederim kendimi nur topu gibi şizofrenim var.

Okuldan mezun olduktan sonra Keremle eskisi gibi görüşemez olduk. Çünkü beyefendi şartları iyi diyerek karşiyakada işe başlamıştı. Bi benim o kötü zamanlarımda görüştük bikaç kez. Bide en son nişana gelmişti. Sonrasında sadece telefonda görüşmüştük. Şimdi ise onun izin günüydü. Herzaman gittiğimiz kafede buluşacaktık. Ben kafeye girdiğimde kerem zaten gelmişti. Sıkıca sarıldık birbirimize. Biraz havadan sudan konuştuk. Biraz eskilerden konuştuk. Bi ara camdan dışarı baktığımda karşı kaldırımda onu gördüm. Hine halisünasyondu bi kaç saniye gözlerimi kapatıp tekrar baktım. Yoktu. Evet kesinlikle en kısa sürede Eda abla ile görüşmeliydim.

Keremle buluştuktan 3 gün sonra kliniğe gitmek için yola çıkmıştım hafta 1 2 defa gidiyordum maksat kafa dağıtmaktı. Fakat canan abla asla kabul etmiyor günlük gittiğim ücreti ödüyordu. Kabul etmezsem kliniğe almayacağını söylediği için kabul etmiştim. Artık klinipe yaklaşmıştım. Hafif esen bir rüzgar saçlarımı savurmuştu. O rüzgarla kokusu geldi tekrar burnuma. Durdum gözlerim kapandı. Sonra arkamı döndüm. Ama yoktu. Bu sıralar bu çok olmaya başladı. Sık sık kokusunu duyuyordum. Kliniğe girdim. Pamuk hanım hala klinikteydi. Minnoş kediciğe araba çarpmıştı. Bizde ameliyat etmiştik iyileşmesini bekliyorduk. Biraz onunla ilgilendim. Gelen dostlarımızın aşılarını yaptım. İşlerim bittikten sonra eve döndüm.

Bugün üniden eski arkadaşlarla buluşma ayarladık. Abimden aldığım zorlu izinden sonra hep beraber Clube gittik. Abim zor izin verdi çünkü son clup maceramız biras kötü bitmişti. Böyle ortamlarda hiç birimiz alkol almazdık. Ben normalde de kullanan biri değilim zaten. Amaç beraber olmaktı. Yine alkolsüz kokteyllerimizi aldık hepimiz masanın etrafında toplanmış eğleniyorduk. Utku aptal dansları ile bizi güldürüyodu. Arada açelyaya bulaşıyor sopasını yiyip oturuyordu. Bian gözüm karşı masaya takıldı. Yine ordaydı. Bikaç saniye gözümü kapatıp baktım. Hala ordaydı. Kafamı salladım iki yana. Yine ordaydı. Betülü çektim yanıma. "Karşı masada alper mi var ben yine halüsinasyon mu görüyorum" dedim. Dediğiö yere baktı betül. "Doğru görüyorsun orda" dedi. Demekki gerçekti. "Çıkalımmı" diye sordu betül. "Hayır" dedim onun için eğlencemden vazgeçmeyecektim. Bi ara utku bana salça oldu. Ben onu terslemektense eşlik ettim. Elimden tutup etrafımda döndürdü. Beraber dans ettik. Karşıya baktığımda sinirden kafasından dumanlar çıkan adam vardı. Kafamla lavaboları işaret ettim. "Ben lavaboya gidiyorum" Diyerek masadan ayrıldım. Benimle gelmek isteselerde reddettim. Lavaboya geldiğimde o ordaydı

"Ne işin var burda? "

"Sen neden burdaysan o sebebten" dedi. Bende yedim.

"Tabi canım tabi. Ne tesadüf demi. Ne hikmetse bizim geleceğimiz gün aynı mekana geleceğin tutmuş. Yine keremi mi tehdit ettin"

"Hayır. Ki zaten artkk kerem kabul etmez. "

"ha bide etseydi"

"Tamamen tesadüf. Arkadaşlarla iş çıkışı gelmiştik seni sonradan farkettim"

"İyi gözlerini çek o zaman üstümden"

"Peki" Hızla içeri döndüm. Arkadaşlarla eğlenmeye devam ederken arkadan bis sarhoşun biri masama geldi

"Ee güzelim birazda benimle dans eder misin"

"Çek o toynaklarını üzerimden" diye çemkirdim.

"Hadi amaa onunla ediyosun hem ben daha becereikliyimdir" dedi utkuyı işaret ederek.

"Arkadaşım bas git" dedi kerem "huzursuzluk çıkarma" Bu sırada beni adamdan uzaklaştırmıştı. Şerefsiz herif tekrar kolumu tutarak kendine çekti

"Bırakında buna bu güzel kadın karar versin" kolumu ondan kurtarmaya çalışırken adamın eli bianda kolumdan çekildi. Çekilmesiyle yere savruldu. Alper! Alper adamı üstümden çekip yere atmıştı. Şimdi ise üstüne çıkmış yumrukluyordu. Ortalık çığlık atanlarla doluydu. Herkes bir bıyere kaçışıyordu. "Nasıl dokunursun lan. Sen ona nasıl dokunursun" diyerek adamı fena dövüyordu. O ara ne olduğunu anlamadan kolumdan çekildim. Abimle uraz gelmişti. Beni kızlara bırakıp alperi adamın üstünden aldılar. Kerem kısaca olayı anlatınca abim kafayı gömdü adama. Karakoldan arkadaşlarını aradı. Gelip aldılar. Uzun zaman sonra abim Alperin elini sıktı. "Eyvallah, saolasın" Sadece başını salladl alper. Gözleri bendeydi abim betülü aldı kolunun altına. Uraz abi beni alarak clupten çıktık.

Uzun zamandıe beklediğim konser gelmişti. Emircan İğrek açık hava konseri veriyordu. Bu asla kaçmazdı. Haa bu arada eda ablayla seanslara başlamıştık ama pek fayda ettiğü söylenemezdi. Kokusu hala devam ediyordu. Zaten 2 hafta sonra eda abla geliyordu. Yüz yüze daha etkili olurdu.

Konser alanına gelmiştik. Aysel ümit betül abim ben uraz abi. Haa bide kerem ve sevgilisi Aslı. Ay şaka gibi ama kızın adı gerçekten Aslı.Hep beraber sanatçının sahneye çıkmasını bekliyorduk. Sonunda o an geldi ışıklar söndü. Emircan İğrek sahneyi aydınlattı. Harika şarkilar söyledi. Can dostum şarkısındq betül aysel kerem ben birbirimize sarılmıştık. Ali cabbarı söylerken başımı Uraz abiye yaslamıştım. 3 saatin sonunda konser bitmişti. Abim Uras abiden rica ederek betülle biraz daha vakit geçirmek istemişti. Benide eve Uraz abi bırakmıştı. Kapıdan onu uğurladıktan sonra odama geçip üstümü değiştirdim. 5 10 dakika sonra kapı çaldı. Delikten baktığımda kapıda alper vardı. Hali hiç iyi görünmüyordu . Yavaşça kapıyı araladım. "Alper abi! " Diye sorgularken beni kolumdab tutup içeri soktu. Hızla kapıyı kapattı "Napıyosun sen? " diye bagırdım. Sarhoş değilse bile hafif çakır keyifti belliydi.

"Ne var onula aranda" yine başladık.

"Sanane demiştim" diye cevap verdim. Üstğme doğru geldi.

"sevgili mısınız"

"Öyleysek ne olacak"

"Sevgili misiniz" tekrarladı

"Seni ne ilgilendirir"

"Sevgili misiniz" Ay plak takılı kaldı

"Alper çık git evimden"

"Sevgili misiniz"

"Hayır"dedim." Şimdilik "diy3 ekledim öyle bi. İhtimal dahi yoktu ama onun bunun bilmesine gerekte yoktu.

" Şimdilik "dedi sayıklar gibi " Şimdilik"

"Sen ne istiyosun ya. Ne işin vsr gece vakti evimde. Sen kim oluyo-.... " Cümlemi kesen onun dudaklarıydı. Ensemden tutup bianda dudaklarıma yapıştı. Beni geri ittirerek duvara yasladı. Ellerimle onu itmeye vurmaya çalıştım iki elimi tek eliyle tutup göğsüne sabitledi. Ensemden sıkıca tuttuğu için başımı da çeviremedim.. Sanki yıllardır hasretmiş gibi öpüyordu ben kurtulmaya çalıştıkça daha hırsla öpüyordu. Son anda dizine tekme attım bianlık sarsılması ile var gücümle ittim ve okkalı bir tokat yapıştırdım

"Ne yaptığını sanıyosun sen" Avazım çıktığı kadar bağırdım.

"B-ben ö-özür dilerim ebrar ben gerçekten özür dilerim" Ne yaptığının yeni farkına varmış gibiydi.

"Çok git evimden alper. Defol! "

"Çok özür dilerim. Ben bian kendimi kaybettim özür dilerim"

"Ne sanıyosun sen kendini ya. Ne hakla gelip bana hesap sorabilirsin. Evet şuan urazla sevgili değilim. Ama ileride olmayacağımın garantisi yok. Uraz yada bir başkası. Elbet alacağım hayatıma. "

Kulaklarını kapattı başini iki yana salladı. "Sus! Sus ebrar sus! "

"Ne bekliyorsun sonsuza kadar senin yasını tutmamı mı. Çok bile tuttum ben sana yas. Çok bile ağladım ardından. Bundan sonra bende hayatıma bakıcam"

"Yalvarırım sus! Konuşma. Deme öyle ebrar. Sus! "

"En azından hayatımda biri varken yapmıyorum bunları sen gibi. Hayatımdan çıktığın gibi kalbimden de söküp atıcam seni. İşte ozaman gerçekten beni seven birine adıcam hayatımı"

"Bilmiyosun" Diye bağırdı "hiç bi bok bilmiyosun. Benim ne yaşadığımı bilmiyosun"

"Neyi bilmiyorum ben. Neyi he neyi? " Diyerek üstüne yürüdüm. Ne dediğini yeni anlamış gibi baktı yüzüme. "

"Özür dilerim. Özür dilerim özür dilerim. " diyerek çıktı evden. Motora atladığı gibi çıktı sokaktan. Bense kendimi odama kapatıp hıçkırıklara boğuldum.

Alper'in gitmesinin üstünden. 1 yada 1 bucuk saat geçmişti. Bianda abimib sesini duydum.

"Ebraaar?! " Sesi telaşlıydı.

"Abi diyerek çıktım odamdan.

" Hazırlan ebrar hastanee giriyoruz "dedi

" Noldu abi"diye sordum korkuyla

"Aysel aradı. Alper motorla kaza yapmiş. Hastanedeymiş. Hazırlan hemen" Evden çıktığında zaten hafif alkollüydü. Kapıdab çıkarken kendinde de değildi. Allah kahretsin izin vermemeliydim motora binmesine.

Hızla hastaneye geldiğmizde aysel yere oturmuş perişan haldeysi. Alkollü olduğu için hakimiyetini kaybetmiş. Bariyerlere çarpmış. Karnının sol tarafına parça saplanmış ameliyattaydı. Biz ordayken uraz abi ile betülde gelmişti. Ameliyattan hemşire çıkıp kan istedi. Uraz abinin kanı uyunca hemen kan verdi. Hastanede 1 saaten fazla zaman geçmişti. Koridora baktığımda Ecenin geldiğini gördüm. Başımı eğerek dışarı çıkmak için adım attım. Önüme geçti. "Konuşmamız lazım ebrar" dedi. "Konuşacal bişey yok" diyerek geçmek istedim. " Ebrar alperle ilgili"diyince bi adım durdum. "Beni ilgilendirmez" dedim. Tam 3 adım atmıştım ki bir cümlesi durdurdu beni.

"Alper seni hiç aldatmadı"...