-ben mahaleye yavru kedi aramaya çıkıyorum!

-pisicikleri rahat bırak!

-bir buse için tüm kedileri evinin önüne getirebilirim!

-çok beklersin.

-ödeşmemiz lazım ozaman.

-ödeştik zaten!

Evet bu ağır olmuştu belki. Beni öptüğü zamana vurgu yapmıştım. Ama benim yaşadığımın yanında bu hiç bişeydi. Sessiz kaldı cevap vermedi.

Ertesi gün portiyi kliniğe götürdüm. Gerekli bütün tedavileri aşıları yapılmıştı. Artık tertemiz ve sağlıklıydı bebeğim. Abim pek sevinmese de bişey dememişti portiye. Alper'in aldığı eşyalarla odamda portiye güzel bir köşe yapmıştım.

Geçen zaman da okul, klinik, porti ve alperle uğraşıyordum sürekli. Buluşma tekliflerini ni şekilde geri çeviriyordum ama o portiyi bahane ederek her türlü geliyordu. Neymiş babasıymış. Yavrusunu özlemiş. Babaya ihtiyacı varmış bebeğin.. Hay bebeğimiz dediğim ağzımı eşek arıları soksun benim. Ben kaçmaya çalıştıkça o daha çok dibimde bitmeye başladı. Evet bu hoşuma gidiyor inkar edemem ama korkumuda yenemiyorum. Ona güvenemiyorum. Bir çok kızla duydum adını. En sonuncusu gözümün önünde yaşandı. Onun elini tutmasını öpmesini silemiyorum hafızamdan. Şimdi bana bu şekilde gelmesi garip hissetmiyor. O çabalamaya çalışıyor ben kaçmaya. Kısır döngüye girmiş gibiyiz. Bianda pat diye karşıma çıkıyor. Porti için sürekli bişeyler ayarlayıp kapıya geliyor. Bazen küçük oyuncak. Bazen yemesi için ödül mamaları vs vs hep bir bahane buluyor. Benim aptal kızım ise tam bir alper aşığı. Anası kılıklı. Bana böyle sırnaşmayan kedi alperin kucağından inmiyor. Hain evlat.

Haaa Bu arada anlattım mı bilmem. Alperin herzaman nasıl nerde olduğumu bildiğini de öğrendim. Aramızda köstebek vardı. Aysel gözümü açmasa aklıma gelmezdi. KEREEMM. HAİN DOMDOM.Betül aysel ve ben köşede kıstırıp azıcık hırpalamış olabiliriz. Ama oda haketti. Alper beyimiz tehdit etmiş çocuğu ama bana diyebilirdi. Ben onun hakkından gelirdim. Tabi adam avukat olunca buna da bi kulp bulurdu elbet. .

ALPERDEN....

O öpücükten sonra kendime gelmem zaman aldı. Yanağımdan varla yok arası olan bir öpücüğün beni bu denli etkilemesi normal miydi? Ödeştik demesi ile içime resmen öküz oturdu. Haklıydı ses edemedim. Ama ben o kötü anıyı ona sildiricem, unutturucam.

Bu kızın bana garezi olduğundan artık eminim. Sürekli peşinde koşuyorum ama asla taviz vermiyor. Porti de olmasa yüzüme bakmayacak. Ee madem porti sayesinde yanında olabiliyorum. Bunu dibine kadar kullanırım.

Artık bazı şeyleri sonuca ulaştırmanın zamanı gelmişti. Ama bu kız benden böyle kaçarken bu imkan dahilinde değildi. Serdarla konuşup planı yaptık. Bi Bungalov kiraladım hafta sonunu orda geçirecek. Herşeyi netliğe kavuşturacaktım. Artık eminim içimdekilerden. BEN ONA AŞIĞIM. Kendisi şuan okuldayken serdar ve aysel onun valizini hazırlıyor. Ben ev için gerekli şeyleri hazırladım. Okul çıkışı direk oraya götürücem.

Okuldan almaya geldiğimde yine arkadaşlarıylaydı. Lan! O lavuk kim? Neden eli Ebrarın omzunda. Neden gülüşüyor bunlar. Kaşlarım çatık şekilde yanlarına ilerledim. Herifin elini tutup indirdim Ebrarı yanıma çektim. Hepsi pür dikkat beni izliyordu. Özellikle ebrar kocaman gözleri ile bana bakıyordu.

"Napıyosun sen? "

"hiç seni almaya geldim güzelim"

"Ben sana gel dedim mi"

"Demene gerek yokki"

"Benim işim var seninle gelemem"

"Ne işiymiş o? "

"Sana ne! "

"Ebrar. Lütfen. "

"Arkadaşımın doğum günü var oraya gideceğiz"dedi demin elini omzuna atan herifi göstererek.

" Tamam güzelim gideriz"

"Gideriz derken. Sen gelmiyosun. Davetli bile değilsin. "

O herife dönerek sordum. Ama o emrettiğimi anladı.

"Bende gelebilirmiyim bilader"

"t tabi abi gel tabii"

"Bak artık davetliyim" Belinden arabaya doğru ittim. Serdara bilgilendirme mesajı atıp ordan çıkınca valizi almaya geleceğimizi söyledim. Bi kafe gibi biyere gidip doğum günü kutlandı. Koca adam çocuk gibi parti yapmıştı.

Herkes eğlenirken bir müvellikden telefon gelmesiyle iki dakika dışarı çıkmıştım. Geldiğimde o herif ve ebrar dans ediyordu. Lan doğduğu günle öldüğü gün bir olacak herifin aklı basmıyo hala. Yanlarına gidip ebrarı kendime çektim.

"Gidelim mi"

"Ben dans edicem sen gidebilirsin! "

"O zaman benimle edersin"

"Seninle etmek istemiyorum."

"Ebrar avukat adamım ben. Cinayet planı kurdurtma bana.

"Sana gıcık oluyorum"sadece gülümsedim. Onun elini omzuma atıp ellerimi beline yerleştirdim. Gözlerine bakarak dans etmeye başladik. Müzik bittiğinde artık çıkmanın vaktiydi. Ne kadar itiraz etsede dinlemedim. Arabayla evlerine geldiğimizde aysel ve serdar kapıdaydı. Ebrar inecekken kolundan tuttum. Sen inmiyosun. Nolduğunu anlamaya çalışırken serdar arka kapıyı açıp valizleri koydu.

"Dikkat edin kardeşim. Ebrar sana emanet. "

"Merak etme kardeşim. Gözün arkada kalmasın. "

Kapılar kapanınca gaza basıp sokaktan ayrıldım. Ebrar hala boş boş bakıyor olayı anlamaya çalışıyordu.

"Ne oluyor? Nereye gidiyoruz? "

"Seni Kaçırıyorum güzelim! "

EBRARDAN...

Ne dedi o? Kaçırmak mı? Abim öldürür. Bi dakka valizleri koyan abimdi.

"Ne kaçırmasından bahseditosun sen! "

"artık konuşmanın zamanı geldi ebrar sürekli benden kaçıyosun. Şimdi ise ben seni kaçırıyorum. "

"Ben seninle hiç bi yere gelmiyorum. Durdur arabayı! "

"Bu mümkün değil güzelim. Konuşup halledicez herşeyi. "

"porti var porti annesis duramas kim bakıcak ona? "

"Serdar ve aysel ilgilenecek kızımızla.

Sonrasında ne kadar bağırsam da söylensemde dinlememiş yola bakmıştı. Sonunda çok güzel bi evin önünde durduk. Aşağı indi ama ben inmedim. Arkadan valizleri alıp eve taşıdı. Ben hala arabada oturuyordum.

" İnmeyecek misin? "

"Hayır. Beni geri götür. "

"Konuşmadan dönmek yok güzelim. "

"Gel me ye ce ğim! "

"Peki bunu sen istedin" demesiyle beni arabadan çıkarıp omzuna atması bir oldu. Başım omzundan arkaya sarkarken tepiniyor sırtını yumrukluyordum. Ama adama işlemiyordu bile. İçeri girip beni salona bıraktı.

"Acıkmışsındır.bişeyler hazırlayayım ben"

"Ya sen kafayı mı yedin? Ben rve gitmek istiyorum diyorum omzuna atıp buraya sokuyosun. Sonra hiç bişey yokmuş gibi yemek hazırlamaya mı gidiyosun"

"Aç aç mı duralım Ebrar. "

"Ya sen anlamıyon mu. İstemiyorum diyorum istemıyorum. Seninle konuşmak burda olmak istemiyorum. Beni zorla kaçırdın bide buraya tıktın. Hiç bişey yokmuş gibi oturup yemek mi yiyicez. Hem abimi nasıl ikna ettin. Ben bi-... "Sözümü kesen hızla yanıma gelip dibimde bitmesiydi. Çok dibimdeydi. Fazla dibimdeydi. Geri çekilmek istedim omzumdan tutup gitmeme engel oldu.

" İstediğin kadar bağır kız ama burdan konuşmadan çıkmak yok Ebrar. "

"Geri bas"

"Ne"

"çok d-dibimsesin geri git"

"Konuşmayı kabul edersen giderim"

"T-tamam konuşuruz şimdi uzaklaş" İki adım geri çekildi.

"Şimdi yemek yiyelim sonra konuşuruz"

Hazırda olan yiyecekleri mikrodalgaya atıp ısıtmıştı. İnat değilmi hiç bişeye elimi sürmedim. Kendi hazırladı yaptı etti. Masayı kurdu. Yemekleri tabaklara koydu. Ama itiraf ediyorum. Mutfakta olmak ona çok yakışıyor. Adama zaten içim gidiyor. Bide tezgahta yemek hazırlaması. Bunları yaparken ki ciddiyeti. Dibim düştü desem ayıp olur mu? Herşeyi hazırlayıp masaya oturdu. Sadece sessizce yemeklerimizi yedik. Kıyamadım sofrayı toplarken yardım ettim. Birlikte bişeylet yapmak çok güzeldi.

"Sen içeri geç ben kahve hazırlayıp geleyim"

"dişarda terasta otursak olmaz mı? "

"Havalar soğudu güzelim üşürsün"

"battaniye alsak"

"Peki madem sen çık ben alır gelirim"

Teras kısmına çıktım. Sallanan koltuğa oturdum iki dakika sonra elinde battaniyeyle alper geldi omzuma battaniyeti koyup geri gitti. Kahvelerle geri gelip birini bana verdi. Kendine battaniye almamıştı.

"Kendine neden battaniye almadın"

"Ben üşümüyorum"

"şimdi anlamassın ama işler soğuk içine" Omzumdaki battaniyenin ucunu açtım. "Seninle psylaşabilirim" Gözündeki o parlamayı gece karanlığında bile gördüm. Yavaşça sokuldu battaniyenin altına. Sessizce kahvelerimizi yudumladık.

"Neden kaçıyosun benden? "

"Bilmem. Hazır değilim sanırım? "

"Güvenmiyosun demi bana" Sessiz kaldım

"Haklısında aslında"

"Bilmiyorum alper. Ne düşünmem ne yapmam gerek bilmiyorum. Korkuyorum"

"Benden mi"

"Herşeyden.hislerimden , hislerinden. Herşey gizliyken daha kolaydı şimdi korkuyorum işte "

"Neden bana yardımcı olmuyosun? Neden kaçmak yerine bu hisleri öğrenmemde bana yardımcı olmuyosun? Kaçarak bi sonuca varamıyoruz. "

"Bunları kendin öğrenmen gerek demiştim. Ben öğretmen değilim Alper. Ben veterinerim." Omzundan battaniyeyi atıp içeri doğru yürümeye başladım.

"Belkide bu yüzden ihtiyacım varsır sana." Yürümeye devam ettim. Tam kapıya gelmiştim ki adım atmayı unuttum

"Çünkü KÖPEK gibi aşığım sana ebrar!! "

HUUHUUU SONUNDA BEKLENEN İTİRAF GELDİ.

SİZCE ALPER EBRARI İKNA EDEBİLECEK Mİ?

EBRAR ALPERE GÜVENECEK Mİ?

BUNDAN SONRA NELER OLACAK?

YORUM VE OYLARINIZI UNUTMAYIN LÜTFEN

HEPİNİZE TEŞEKKÜRLER 🥰🌸