1. Bölüm
Nazlı Kerçin / UKDE. / BÖLÜM 1

BÖLÜM 1

Nazlı Kerçin
nzlkrcn

Ukde. Annesi ona hamileyken bütün hayalleri içinde ukde kalmıştı. Kaçarak evlendiği adam alkolik kumarbaz çıkmış hayatını mahvetmişti. Kaçtığı için onu babası reddetmiş gidecek bir kapısı yoktu. Tüm içinde kalanlara ithafen kızının adını ukde koymuştu. Bu ismin kızına bu ladar çok yapışacağını bilemeden.

 

 

 

Ben Ukde. 20 yaşındayım. Doğal sarı saçlarım, ela gözlerim ortalama bir boya sahibim. Alkolik ve kumarbaz bir babanın kızıyım. Annem mi 2 sene önce kanserden kaybettim. Liseden sonra okumama izin vermeyen babama para getirebilmek için bir restoranda garsonluk yapıyordum o güne kadar.

 

Babam okumama bu kadar karşı olmasına rağmen en azından lise mezunu olarak iş bulabilir diye okutmuştu beni. Annem 4 sene önce kanser teşhisi konmuş ama tedavi edilemediği için 2 sene önce vefat etmişti. Annemin ilaçlarını almak için para ayırdığımda bayılana kadar dayak yerdim. Annem ise bişey diyemezdi çünkü ayağa bile kalkacak hali yoktu. Benimse gidebilecek başka hiçbir kapım yoktu. Allahtan son çalıştığım yerdeki patronum olan Hülya hanım halimi anlamıştıda maaşımı babama aldığımdan daha az söylemişti. Böylelikle dolmuş param ve arada anneme gizlice aldığım ağrı kesicilerin parası çıkıyordu. Her girdiğim yerde önce maaşımı öğrenir günü gelince kuruşuna kadar elimden alırdı. Dolmuşa bile binemez. Yaz kış demeden yürüyerek giderdim.

 

O gün her ne ile tehdit ettiyse artık kadını. Hülya hanım benim çıkışımı vermişti. Çok ağlamış yalvarmıştım ama fayda etmemişti. İş yerimden çıkıp sahile yakın bir parkta oturmuş ne yapacağımı düşünüyordum. Eve gitsem benden ne isteyeceğini bilmediğim için gitmesem dayak yemekten korkuyorum. Bir süre denizi izledim uzaktan. Denizin kokusu dalga sesi bana hep huzur verirdi. Daha sonra yanımda bir hareketlilik hissettim başımı çevirdiğimde dünyanın en güzel gözlerini gördüm. 3 4 yaşlarında sapsarı saçları boncuk mavi gözleri ile bana bakan su gibi bir kız çocuğu.

"Meyaba"

"merhaba"

"Neden üzgünsün? "

"Bazen insanlar üzülebilir. "

"Seni kim üzdü"

"boşver sen beni. Sen ne arıyosun burda? "

"Kayboldum sanıyım"

"Kayboldun mu? Ailene nasıl ulaşabişiriz"

"Babamın numayası vay cebimde"

"Arayalım mı? Hem sen buraya nasıl geldin"

"Koyay abi ve babamla saklanbaç oynuyoduk. Ben bulamasınlay diye uzağa gideyim dedim. Kayboldum"

"ama uzağa gitmek iyi değildir. Bak kaybolmuşsun. Hadi ver numarayı arayalım babanı"

Kız cebinden kağıdı çıkarıp uzattı. Telefonu çevirip aramaya başladım.

-alo! 

-merhaba. Şuan yanımda küçük bir kız var. Bi saniye adın neydi tatlım

"Ada"

-ismi ada. Kaybolmuş sanırım sahili ilerisinde kamelyaların orda banklardayız. Numarayı kendisi verdi.

-5 dakikaya ordayım! hödük insan bi teşekkür eder

"Baban şimdi geliyomuş adacım. "

"Senin adın ne"

"Ukde benim adım. "

"ne demek ki o "

"bilmem annem öyle koymuş" nasıl anlatabilirim ki küçücük çocuğa.

"Benimde adımı annem koymuş"

"Çok güzel bir adın var. "

"Bunu kim aldı" kolumdaki bilekliği sormuştu.küçük manolya çiçeği olan ipli bir bileklikti.

"Ben aldım. Çok mu beğendin"

"Üstündeki çiçek çok güzel" Hemen bileğimden çıkardım.

"Sana takalımmı"

"Olmaaazss"

"neden? "

"Ama senin"

"Ben sana hediye etmek istesem"

"Babam kimseden bişey alma dedi. "

"Ama biz tanıştık"

"Doğyu" Bileğine takıp ölçüsüne göre iplerini ayarladım. Minicik bileğinde çok hoş durmuştu..

 

..... KARAN......

Kızını kaybeden adam deliye dönmüştü. Parkın heryerini aramış ama bulamamışlardı. Bu kadar kısa sürede nereye kaybolmuştu bu kız. Koray bi tarafa Karan bi tarafa bakmıştı ama kızı yoktu. Çalan telefona baktığında yabancı bir numara arıyordu

"Alo" Telefonu açmış karşı tarafı dinlemişti. Kızının yanında olduğunu söylemiş oldukları yeri tarif ermişti. Her zaman ki gibi yabancılarla konuşmaya gitmemiş sağ kolu ve yakın arkadaşı olan Korayı göndermişti. Kendisi uzaktan izlemişti.

... UKDE...

"ADA! "

"Koyay abiiiii"

"Nerdesin fıstığım sen"

"sizden saklaniyodum kayboldum. Ablayı buldum o ayadı sizi babam neyde? "

"baban arabanın orda. Çok korktuk ama" Sonra gözleri beni buldu.

"Ukde. Ben burda otururken yanıma geldi. Kaybolduğunu söyledi. Nasıl ulaşabileceğimizi sorunca numarayı verdi" Elinmdeki kağıdı uzattım. Ada koşarak arabanın yanına gitti.

"Teşekkürler ukde hanım" Cebinden bir kart uzattı. "Bişey ihtiyacınız olursa mutlaka bize ulaşın. Ada için teşekkür etmek isteriz" Elimle kartı geri ittim.

"Rica ederim. Gerek yok. Böyle bişey için aramadım sizi. Küçük bir kıza yardım ettim sadece. "

"Peki tekrardan teşekkürler Ukde hanım. " Adam arkasını döndü arabaya gitti. Arabaya doğru baktığımda Ada genç bir adamın kucağında boynuna sarılmış heycanla bişey anlatıyodu. Adam ise sanki bir çocuk değilde büyük bir insan konuşuyormuş gibi dikkatle dinliyordu. Koray denilen adam arabaya vardığında ada bağırdı.

"UKDE ABLAAAA. TEŞEKKÜR EDERİM GÖRÜŞÜRÜZ"

"Hoşçakal tatlım"

Artık eve girmeliydim. Eğer biraz daha gecikirsem kıyamet kopacaktı. Toparlanıp yola çıktım. Eve girdiğimde salonda koltukta huzursuz ve korkmuş bi şekilde oturan babam ve başinda dikilen iki izbandut kılıklı adamla karşılaştım. İçeri girer girmez babam üstüme yürüdü..

"Nerdesin lan sen? "

O üstüme gelmek üzereylen iki adam kolundan tutup koştuğa oturttu. Koltuğun kenarına konmuş valiz dikkatimi çekti.

"Noluyor baba? "

"Gidiyosun"

"Nereye"

"Orası beni ilgilendiemes! "

"Baba ne diyosun? "

"Getirdiğin 3 kuruş para borcumu ödemedi. Seni sattım. Borcumun yerine" Duyduklarım ile şoka girmiştim.

"Ne diyon sen be! Mal mıyım ben satıyon beni? Ben hiç bir yere gitmiyorum. Ömrüm boyunca beni sömürdüğün yetmedi. Şimdi satıyomusun? Ne biçim babasın sen be! "

"işte bu biçim babayım. Yoksa beni öldürecekler. Şimdi ise sana ne olacağı zerre umrumda değil. Götürün!" Babamın bu kelimesi ile adamın biri kolumdan tutmuş sürüklemeye başlanmıştı diğeri ise valizimi getiriyordu. Dışarı çıktığımızda siyah bir araba vardı. Ne kadar dirensem bağırıp çağırsamda o koca adama göre fazla çelimsizdim. Gücüm yetmedi. Kapıyı açıp beni içeri bindirdi. Kafamı çevirdiğimde bi adam gördüm.

"Hoşgelsin Ukde! "

 

 

 

yeniden merhaba canlarım 🙋

yeni kitap yeni karakterlerle ilk bolüm ile karşınızdayım.

ilk bölüm biraz kısa oldu. Giriş bölümü olduğu için.

arabada Ukdeyi karşılayan kimdi sizce?

böyle bir babaya ne denir? Borcu için kendi öz evladını satan adama baba denir mi?

oy ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen 🦋💐

 

Bölüm : 26.12.2024 20:21 tarihinde eklendi
Okur Yorumları Yorum Ekle
Hikayeyi Paylaş
Loading...