BÖLÜM 17

Mahkeme kağıdı eve bomba gibi düşmüştü. 15gün sonra dava görülecekti. Karan bu süre içinde avukatlarla yoğun bir görüşmedeydi. Herşeyin sorunsuz gitmesi için sürekli bir uğraş içindeydi.

Sonunda mahkeme günü gelmişti. Herşeyin yolunda gideceğini kendime telkin etsemde içimde bi yerlerde geçmeyen bir korku vardı. İlk defa bşr mahkeme salonu görecektim. Olabildiğince resmi giyinmeye çalıştım. Füme rengi pantolon ve ceket takımının içine düz beyaz bşr tişört giymiştim. Saçlarımı sıkı bir atkuyruğu yapıp Karan ve Ada ile birlikte evden ayrıldık. Dava başladığında ilk karşı taraf dinlenmişti. Sundukları dosya ile elleri gerçekten sağlamdı. Onlar savunmalarını yaptıktan sonra sıra bize gelmişti bu sürede Ada etkilenmemesi için dışarıda beklemişti.

"Evet Ukde hanım. Duruşmayı biliyorsunuz. Hande hanım mevzusunu anlatır mısınız" benden önce aynı konular Karana sorulmuştu.
"Ben Ada ile ilgilenmeye ilk başladığım dönemdi.Adanın korkması o kadın geldiğinde arkama saklanması süphelenmeme sebeb oldu. Ada ile konuşunca onun anlattıkları ile gizlicr ses kaydı aldım. Öylelikle herşey ortaya çıktı"

"Peki eşiniz Karan bey bunu sizden önce nasıl fark edemedi"

"Karanın yanında hatta herhangi birinin yanında çok farklıydı çünkü. Benim şüphelenmem olmasa ben bile inanabilirdim"

"Peki.Babanla Haluk bey arasındaki para olayı nedir sizi bu konuma getiren"

"Tam detayı bilmesemde. Babamın Haluk beye borcu varmiş. Bu benim için çok utanç verici fakat babam olacak şahıs borcu karşılığında beni sunmuş. Öğrendiğim kadarıyla bu ilkte değilmiş. Haluk bey sağolsun beni kurtarmak için kabul etmiş. İlkte evlerinde yardımcı olarak işe başlamıştım. Fakat Ada ile anlaşmamız sonucu onun ablası olarak Haluk beylerden Karan Beylerin evine geçtim."

"Babanız daha sonrasında size saldırmış sanırım"

"Onun gözü hiç bir zaman doymamıştı. Elindeki parası bitince yine soluğu benim yanımda aldı. Zaten öncesinde de rahmetli annemin üzerinden geçinirdi. O ölünce bana döndü. Bazen onu idare etmek için iki işte birden çalişmak durumunda kaldığım olmuştu"

"Karan beyle nasıl yakınlaştınız"

"Aynı evin içinde yaşamaya başlayınca etkilenmem kaçınılmazdı. Zaten ilk Halul beylerdr gördüğümde de kendisini beğenmiştim. Karan beyin evinde yaşadıkça Ada ve onunla vakit geçirdikçe duygularıma engel olmak istedim. Ama onunda bana kârşı hisleri olduğunu anladığımda birbirimize bir şans vermek istedik."

"Evlilik kararı nasıl verdiniz"

"Zaten aynı evdeyiz. Sürekli beraberiz. Birbirimizden emin olduktan sonra uzatmak istemedik. İkimizdr ne istediğimizi biliyorduk"

"Ada bu duruma ne tepki verdi"

"Bizden daha çok o sevindi. Birgün onu bırakıp gideceğim korkusu vardı içinde evleneceğimizi duyduğunda havalara uçtu"

"Anladım. Yerinize geçebilirsiniz"

Ardından Ada salona alınmış pedagog eşliğinde ona da sorular sorulmuştu. Bizim evliliğimizi anlatırken mutluluğu gözlerinden okunuyordu. Anneannesinin onu almak istediğini söylediğinde gözleri beni buldu. Ona güven vermek için gülümsediğimde olduğu yerden kalkıp Karanla aramızs girdi. "Ben oraya gitmem. Babamdan da Ukde ablamdan da ayrılmam. Hem daha benim kardeşim olacak. Ona bakıcam ben" Kardeş mevzusu ilk defa burda ortaya çıkmıştı.

"Ukde ablan hamile mi" diye sordu hakim

"Hayır.şimdi değil. Ama bigün kardeşim olacak benimde. O zaman kim bakıcak ona. Tabi ki ben. Hem ozamana büyürümde. Daha kolay bakarım" Bu dediğiyle herkesten küçük bir kıkırtı çıkmıştı.

Mahkeme sonuçlanmıştı. Elleri ne kadar güçlü olsa da kazanan bizdik. Ada yine bizimleydi. Sonucu duyduğumuzda Karanla birbirimize sımsıkı sarılmıştık. Mahkemeden üçümüz el ele çıktığımızda Ada dede ve anneannesine tepkiliydi. Bizi ayırmaya kalktıkları için onlara küstüğünü söyleyip yanlarından geçip gitmişti.

Nikahtan beri birlikte yemek yemek isteyen arkadaşlarini mahkeme dolayısıyla sürekli ertelemiştik fakat bu akşam artık başka bahanemiz kalmamıştı. Akşam için Nurhayat anne yardımcı olmak istediğinde Karan kat-i suretle karşı çıkmıştı. Şık bir restoranda yemek yiyeceğimizi öğrenince birazda oraya uygun giyinmek istemiştim. Siyah uzun kollu V yaka diz üstü elbisemi ve tek bant topuklu ayskkabılarımı giydiğimde hazırdım.
(temsili elbise)

Saçlarımı açık bırakıp hafif bir makyaj yaptım. Zaten makyajı sevmezdim. Odadan çıkarken Karanda diğer odadan çıkmıştı. Bu defa resmi takım yerine daha çok spor tarzda açık mavi tonlarında bir takım elbise giymişti. İçine ise beyaz bir tişört vardı. Akşam üstü Haluk baba Adayı aldığı için Karanın koluna girerek evden çıktık.

Geldiğimiz restoran gerçekten fazlası ile şıktı. Masada 2 kadın 4 erkek vardı. Yanlarına geldiğimizde hepsi ayaklandı. "Eşim Ukde" diyerek beni tanıttı Karan.

"Merhaba Ukde Selim ben. Kız arkadaşım Damla." İkisininde elini sıktıktan sonra diğerlerine döndüm

"Hoşgeldiniz. Ben Harun. Eşim Azra."

"Merhaba yenge. Ben Berat." Fazla neşeliydi. Sanırım bu grubun zıpçıktısı buydu. Yüzünde sürekli bir gülümseme vardı.

"Ben Demir. Memnun oldum" dedi masadaki son kişi.

Hepsinin elinş sıkıp tanıştıktan sonra yemek siparişi vermiştik. Garson herkese alkol servisi yaparken Karan benim kadehimde engel oldu. Bu hareketi masadakilerin dikkatini çekince "alkol kullanmıyor" diye açıkladı

"Hadi be yenge. İlk tanışmamıs şerefine bir kadeh içersin bence"

"Gerek yok" dedi Karan sertçe.

Kimseyi kırmak yada arada çıkıntılık yapmak istememiştim. "bir kadehten bişey olmaz bence." dediğimde Karan emin misin der gibi yüzüme baktı. "Herkese uyum sağlamak ıstiyorum" dediğimde kırmadı. Kadehime diğerlerinden daha az olacak şekilde doldurdu. Aslında hepsi gerçekten çok iyi insana benziyorlardı. Demir ve Berat'ın atışmaları çok tatlıydı. Demir daha katı bir tavırdaylen Berar aksine sırnaşık bir tipti. Sürekli Demirle uğraşıyordu.. Harun ve Azranın bir oğlu varmiş daha bir bucuk yaşında. Selim ve Damla ise önümüzdeki ay nişan yapacaklarmış. Kızlarla gayet iyi anlaşmıştım. Özellikle Azra çok sıcak kanlıydı. Hoş sohbet eşliğinde ben ne ara olduğunu anlamadan iki kadehe yakın içmiştim. İlk kadehten sonra Karan engel olmak istese de ısrarımla ikinciyi doldurmuş ama bitirmeme müsade etmemişti.

Yemekten sonra arabaya binip eve geçerken kafamın hafif hafif döndüğünü hissetmeye başladım. Midem de bulanıyordu. Ne bok varda içmiştim ki zaten. Karan bu halimin farkında olsa gerek ara ara çatık kaşlarla bana bakıyordu. Araba evin bahçesine girdiğinde inmek için adımını attım ama yer nerdeydi? Ayyy ayaklarım yok!!! Hee burdaymış. Ohhh. Bu sırada Karan çoktan yanımda bitmişti. "İyi misin" dediğinde adım atmaya çalıştım. Zira çalıştım diyorum çünkü bu ayakkabılarla yürüyemiyordum. Başımı olumlu anlamda salladığımda tekret sendeledim. "Yaa yaa çok iyisin maşallah" diyerek belime sarıldı. Önümdeki yol sürekli hareket etmese yürürdüm bence. Karanın kolları arasında kapıya geldiğimizde. "Yaslan bana" diyerek cebindeki anahtarla kapıyı açtı. Ona doğru yaslanınca kokusu iyice burnuma doldu. "Çok güzel kokuyosun" diye mırıldandım.

"Efendim?"
"Hı? "
"Bişey dedin sanki" derken kapıyı kapatmıştı.
"Hee.. Çok güzel koktuğunu söyledim." yaslandığım beden kasıldı. "Bide çook yakışıklısın zaten. Sen neden bu kadar yakışıklısın? " Amanın susamıyorum. Aklımdan geçen dilime düşüyo. "Susamıyorum" diye sızlandım. Onun gülüşünü duydum
"Yakışıklı mı buluyosun beni?" Cevap verme Ukde!!
"Evet.! Baktıkça bakasım geliyo sana" Merdivenlere geldiğmizde nasıl çıkacağımı düşünüyordum. Ama bu düşüncem Karanın kolları arasında havalanınca cevabını bulmuş oldu.
"Biliyo musun. Ben seninle evlendiğim için çok mutluyum"
"Allah Allah" dedi neşeli tonuyla. Merdivenleri çıkmaya başladı.
"Öyle" dedim başımı sallayarak.
"Sana bir sır veriyim mi" derken odaya gelmiştik. "Ama kimseye demek yok söz ver"
"Söz.söyle bakalım"
"Hele Karana hiç söyleme ama"
"Tamam söylemem"
"Ben galiba ona aşık oldum" diye fısıldadım kulağına doğru.
"Peki ben kimim" Başımı çekip kucağında olduğum adama baktım.
"Karana benziyosun ama o olamazsın"
"Neden olamam"
"Ee o olsan dermiydim akıllım"
"Yat Ukde. Yat uyu. Yoksa ben kendime hakim olamıcam" derken beni yatağa bıraktı. "Sabah eğer bunları hatırlarsan uzun uzun konuşuruz bu konuyu"
"Karan."
"Efendim Ukde" diyerek derin bir nefes aldı.
"Sakın kendine bu duyduklarını söyleme tamam mı"
"Ben bu akşam duyduklarımı birdaha unutmam Ukde. Hadi uyu şimdi"
"İyi geceler Karan" diyerek üstümdeki pikeye iyice sarıldım. Zaten gözlerim kapanmak üzereydi. Çok geçmeden güzel bir rüyaya bıraktım kendimi.

bölüm sonuuu..

nasıldı yeni bölüm.

Mahkemeyi kazandık çok şükür.

Ayy Adacım. Umarım beklediğin kardeş çabuk gelir. 🤭

pekii sarhoş Ukde nasıl? Birde kendine söyleme diyor şapşik 🤗

Sizce Karan bu itiraflardan sonra ne yapacak.

Yeni bölüm de görüşmek üzere.

oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

hepinize musmutlu yıllar diliyorum 💕🥰💐🎇🎆