O günün üstünden tam 4 gün geçmişti. Bu süre zarfında halledilmesi gereken son evrak işlerini halletmiştim. Mobilyalar gelmiş demet teyze, deren ve uğurla birlikle bir kaç askerle eve yerleştirmiştik. Pansuman dışında çok fazla birbirimizi görmemiş ve muhabbet içine girmemiştik. Bu süre de uğurun timi görevden sağsalim dönmüş beyefendinin suratsıslığı bir nebze dinmişti. Hatta bahçede arkadaşlarıyla gülerek sohbet ettiğini bile görmüştüm. Demekli adamın bütün ketumluğu banaydı.

Bugün ise cumartesi. Yani Uğur'a yemek sözü verdiğim gün. Ben mi şuan makyaj aynasının önünde siyah dizimin bir tık altında olan V yaka kalın askılı elbisemi giymiş, kıvırcık ve omuzlarım üstünde olan saçlarımı şekillendirip açık bırakmıştım. Açık lahve gözlerime uyan kahve tonlarında far ve açık renk bir ruj sürerek makyajımı tamamlamıştım. Ayağıma ise hafif bir topuğu olan siyah ayakkabılarımı giymiş tamamen hazır uğurdan haber bekliyordum. Ve beklenen haber zil sesiyle gelmişti. Kapıyı açtığımda karşımda ben gibi siyah giyinmiş bşr adam beklemiyordum. Yine uyumlu olmuştuk birbirimizden habersiz. Beb onu baştan aşağı süzerken oda aynısını bana yapmıştı. Siyah pantolon, kolları hafif kıvrılmış üstten 3 düğmesi açık siyah gömlekle kol kasları ben burdayım diye el sallıyordu.

"Hazır mısın? "

"Hıhım seni bekliyordum"

"Çıkalım ozaman"kapıyı çektim arabaya doğru ilerledik. Yola çıktığımızsa etrafı incelemiştim. Akşam vakti pek hatta hiç çıkmadığım için gece buralar daha değişik gelmişti gözüme. Merkeze inince herşey daha normaldi. Güzel bir restoranın önüne geldiğimizde arabayı park ederek indik.

"Aslında kebab için ocak başı düşünmüştüm ama... Bu elbiseyle oraya pek uyumlu olmazsın gibi geldi. Buranın da kebab ları güzeldir" Öküz olduğunu demiştim dimi?

"Benim için sorun değil. Söyleseydin gideceğimiz yeri ona uygun giyerdim. "

"Bidahakine artık"

"Nasip" İçeri girdiğimizde menü getirem garsona menüyü reddetmiş birer porsiyon kebab, ortaya yeşillik, mezeler ve bakır güğümde ayran söylemişti. Yemeklerimiz geldiğinde garip ama hoş sohbet eşliğinde yemeklerimizi yemiştik yemekten sonra balkon kısmına geçip közde kahvemizi içerken sohbetimize devam ettik.

"Haddimi aşmazsam. Bişey sorabilirmiyim doktor hanım? "

"Tabi yüzbaşı sorun bakalım. "

"Boynundaki künye. İlk zamandan beri dikkatimde. Herzaman boynunda. Hiç çıkardığını görmedim. "

"aslında hep içimde saklarım görünmemesi için ama nasıl farkettin"

"Ben de bir askerim sonuçta ilk zinciri dikkatimi çekmişti. Ama daha sonra sesini duyunca künye olduğunu anladım.. "

"Yıldırım yılmaz. Bilir misin duydun mu adını. "

" Duymamak mümkün mü. Timimize adını veren, albayımızın badisi, kardeşi. Yıldırım binbaşıyı bilmeyen yoktur kararhahta da. Sen...? "

"Yonca Yılmaz. Şehit kızı. " Gözleri büyüdü önce. Ciddimiyim diye yüzümü inceledi.

"Gerçekten mi? "

"Gerçekten"

"Daha önce neden söylemedin. O yüzden albayım sana karşı böyle sıcak. Manevi kızım derken bu kadar maneviyat beklememiştim. " Gözlerim doldu.

"Erdem amaca yani albay babamın tören gününde söz vermişti. Baba yarısı bil beni diye. O günden bugüne elimi hiç bırakmadı. Kendi öz amcalarım bile para pul isteriz diye selam vermezken beni o okuttu büyüttü desem yeridir. "

"Merhametli adamdır albayım. Herkese karşı. Askeriyede fırtına kopartsada. İçinin pamukluğunu herkes bilir. Keşke daha önce öğrenseydim bunu"

"ben bilinmesini pek istemiyorum. Yanliş anlama gocunduğumdan değil. Ama her duyan acıyan gözlerle baktı bana hep. Oysa ben şehit kızı olmakla gurur duyuyorum. Kimse bana acıyarak bakmasın diye gizlerim hep. Ben buraya bile babama verdiğim yeminle geldim. "

"ne yemini? "

"O gün tören günü babama söz verdim ben yemin ettim. Onun olduğu yere doktor olup gidicem askerlerinin yarasını sarıcam diye. Bu zamana kadar asla şehit yakını inkanlarından faydalanmadım. Bitek bu iş için buraya karargaha doktor olabilmek için kullandım. Bundan sonra da kullanmam zaten. "

"İşte türk kadını. İşte şehit evladı böyle olur. Eğer bilseydim yada bilseydik emin ol kimse sana o dediğin gibi acıyarak değil gururla bakardı. Şuan baktığım gibi. Biz görmesekte çok dinledik binbaşımı. Bizde yeri ayrıdır. Seninde yerinin ayrı olduğu gibi. "

"Teşekkür ederim"

"Asıl şaşırdığım konu aynı kaderden olmamız. "

"aynı kader? "

"Şehit Mustafa keskin oğlu Uğur keskin. "

"Ciddi misin? Sende mi şehit çocuğusun? "

"Evet aynı kaderi paylaşıyoruz. İkimizinde burda olma amacı yemin sanırım. Sen babanın askerlerini iyileştirmek istemişsin. Ben onların kanını dökenin canını almaya yemin ettim"

Şimdi ikimizde birbirimize gururla bakıyorduk. Kahveleri içtikten sonra kalkmıştık. Arabada eve dönerken bi gariplik vardı. Bunu uğurda bende sezmiştik tam 15 dakikadır arkamızda siyah bir araç bizi takip ediyordu. Uğur emin olmak için ara yollara sapınca oda arkamızdan saptı emin olduk.

"Yoncaa sakin ol ama takip ediliyoruz" Diyerek belinden silahı çıkardı. Telefonunu aldı birilerini arayacakken telefonu alıp engel oldum.

"Farkındayım.kimseyi arama. Kalabalık değiller. Halledebiliriz. " Eteğimi biraz yukarı kaldırıp baldırımda Kemer'de takılı olan küçük silahımı çıkardım.

"O ne lan? "

"Su tabancası, su savaşı yapmıcez mi"

"Kızım onun sende ne işi var? "

"bi tek bu değil ki" Diyip çantamdan diğer normal silahı çıkardım.

"Yok amk"

"Sakin ol belli ki amaçları sadece tehdit. Yoksa çoktan şimdiye saldırıya geçmişlerdi. "

"Lan sen doktor değil misin? Kimsin sen"

"Bi dur. Anlatıcam herşeyi ama şuan şu dertten kurtulmamız lazım. Kimseye bilerek haber verme dedim bu durumu kimsenin bilmemesi lazım. Erdem albay dışında. " Camı açtım kemeri çözdüm.

"NAPIYOSUN GİR İÇERİ"

Camdan çıkıp önce tekerleri nişan alarak 2 el ateş ettim. Sonra sürücünün omzuna en son yandakinin göğsünden vurup camı kapatarak oturdum. Kemerimi taktım. Tüm bunlar olurken Uğur şeytan görmüş gibi bakıyordu bana.

"Karargaha sür. Erden albayla konuşmadan önce bundan kimseye bahsetme. " Hala şoktaydı sanırım gözleri yol ve benim aramda mekik dokuyordu telefonu çıkarıp albayı aradım.

"Albayım. Kod YEMİN. Uğur yüzbaşı yanımda. Zarar yok. Karargaha geliyoruz. "

"Odamda bekleyin"

"Emredersiniz albayım"

"Ne oluyo lan bana da anlatçak mısın? "

"Bunu bilen üstler hariç erdem albaydan sonra bi tek sen oldun. Bunu albayın anlatması daha doğru. Odamda bekleyin dedi. Orda öğrenirsin. "

Sakince önce büyük silahı çantama. Diğerini bacağıma taktım. Saçlarımı toplayıp yüzümdeki makyajı sildim. Karargaha girdiğimizde albayın odasına girdik. Yüzbaşı odanın içinde volta atarken ben sakince koltukta oturuyordum. Albay kapıdan girince ikimizde hazırola geçtik. Oturun emriyle oturduk.

"Durum nedir? " Bana bakarak sorduğu için ben cevapladm.

"Yolda takip edildiğimizi anladık. Yüzbaşı time haber verecekti ama ben müsade etmedim. Amaçları sadede huzursuz etmekti.yoksa onca zamanda saldırı olurdıu.Münakaşa olmasını istemedim. Kimliğim ortaya çıkmamalıydı. 4 mermi kullandım 2si tekere 2 si canlıya. Biri. Omzundan biri göğsünden. "

"Albayım ne oluyor bende öğrenebilir miyim? "

"Yüzbaşı öncelikler bugün olanlar sadece sende kalacak."

"Emredersiniz komutanım"

" Yonca gizli koruma. Asker değil ama silah kullanma yetkisi var. Tsk ya bağlı. Bu tarz önemli acil durumlarda müdahale edebilme hakkı var. "

"istihbarat gibi mi? "

" Onların yanında benimki çekirdek kalır yüzbaşı. Bugün de gördüğün gibi ateş edebilme, silah taşıma kullanma,özellikle terörle mücadele hakkında iznim var bunun için özel eğitim aldım. Silah kullanma, gizlenme, dövüş ve savunma sanatı, nişancılık gibi. "

"Bu neden gizli peki"

"istihbarat gibi düşün yüzbaşı. Onların gizliliği gibi. Birtek yonca yok bu birimde. Hepsi gizli bi yerde başka meslekte. Zaruri durumlar olmadan silah kullanamazlar. Yoncanın bile bu sadece 3.kullanışı.birinde istanbulda canlı bombada kullanmıştı. Biri Ankara'da saldırıda biride bu. Buraya gelmesinin amaçlarından biri de bu görev zaten. "

"Nasıl yani? "

"Gerisini Yonca anlatır sana. Sadece sen bunu unut yüzbaşı. "

"emredersiniz komutanım"

"siz çıkın ben gerisini hallederim"

Selam verip çıktık. Lojmana ilerlerken hala sorgularca bana bakıyordu.

"Bişey anlatacak mısın? "

"Kahve içer misib? "

"Cidden kahve mi yonca"

"Bana geçelim içerde konuşuruz. Dışarda konuşulacak konu değil. " Sakince başını salladı. Eve geçince birer kahvr yapmak için mutfağa geçtim

"Yonca bak zor duruyorum anlat şunu? "

"Tamam tamam. Eğer bugün yaşanmasaydı sende bunu hiç öğrenemezdin. Ben ogün tören günü tek yemin etmedim. Senin gibi intikam yeminide ettim Annem bilr bilmiyor bu durumu. Asker olmama izin vermedi annem. Bende albayla irtibatta olarak bu görev için hazırlandım. Özel eğitimler aldım. Bunların her biri gizli yapıldı. Annem anlamasın diye tıp konferansı tıp eğitimi vs diyerek eğimlere katıldım. Doktor olmadan önce aldım bu görevi. Asker değilim polis değilim gizliyim. Bişey olsa bile. Aynı mit gibi kimse beni görmedi duymadı bilmiyor. "

"Hep böyle mi sürecek"

"Eğer kendin bırakmazsan hep böyle"

"Bırakıcak misin? "

"Sen askerliği. Bırakır mısın? "

"Asla!

" Senden tek istediğim bugün burda bu son konuşma olsun. Her ne olursa olsın asla bu konuyu konuşmayalım olur mu?

"Tamam bugün ki ilk ve son! Peki ben başka bişey sorabilirmiyim? "

"Tabi"

"Ben bizim time senin yıldırım binbaşının kızı olduğunu söylesem olur mu,? "

"Nedenki"

"aslında senide merak ediyolar. Yani şey karargahın doktoru olarak. Hem eminim onlarda senin bilseler daha öok çok mutlu olurlar"

"Peki sen bilirsin ozaman. Söyleyebilirsin."

"Tamamdır. Ben kalkiyim ozaman. Teşekkğr ederim bu akşam için. "

" Ben teşekkür ederim yemekler enfesti"

"Bidakine ocak başı sözüm var bu defa benden ama. "

"Tamam bakarıs ozaman" Kapıya kadar gelmiştik.

"İyi geceler doktor hanım. "

"İyi geceler yüzbaşı. " Bu defa ben kapıyı kapatmadan bekledim o kapısına gelince baş selamımızı verip evlere girdik.

Sabah revir de Esra hemşire ile ilaçları malzemeleri düzenlenmeyle ile başladık. Gün içinde gelen nir kaç askerle ilgilenerek günü tamamlamal üzereyken telefonuma mesaj geldi

YÜZBAŞI: Yonca time senden bahsettim. Seninle tanışmak istiyorlar. .

EVEEET BÖLÜM SONUU.

NASILDI BÖLÜM?

BİLİNMEYEN YEMİNDE ORTAYA ÇIKTI.

YONCANIN SİLAH KULLANMASINA NE DİYORSUNUZ?

SİZCE TİMLE ANLAŞABİLECEK Mİ?

YORUM VE OYLARINIZI UNUTMAYIN.

HEPİNİZE TEŞEKKÜRLER 🌸🥰