4. Bölüm

-"A abi

-"Napıyon abim" dedi abim.

-"Seni uyandırıyom abi sen"dedim.

Yani en azından amacım o yöndeydi.

​​​​​​Abim karşımdaysa yataktaki kimdi ya sadece uyuyup uyandım ne oldu ne ara biri geldi inşAllah timden biridir de bu iğrenç an unutulup gider.

ÖMER DIŞINDA

Hızlıca yorganı kaldırdım, çok tanıdık bi surattı.

Görkemdi bu Görkem ABİ

Uzun zamandır görmediğim abimin kan bağı olmadan kardeşi gibi olan kişi.

Hayret şuan ne işi vardı?

Konu bu değildi şimdi ben ne yapacaktım.

Sanki suçlu oymuş gibi hızlıca sert bir tokat attım. Hak etmişti.

Ne işi vardı yani ayrıca insan haber verir bende müneccim falan da değilim yani tövbe haşa nerden bileyim evde olduğunu.

Sonrada hızlıca kalktım ve direk kapıya doğru yöneldim çünkü çok utanmıştım ve utandığım ortamda daha fazla duramazdım Umayı gördüm yanından geçerek hızlıca çıkışa yöneldim hırkamı alıp direk kendimi dışarıya attım.

Nereye gideceğim hakkında bir fikrim yoktu ama şuan umrumda da değildi.

Tek istediğim uzaklaşmaktı çok utanmıştım.

Görkemi tanıyordum abimle aynı rütbede ama abimin komutanıydı.

Yalan yok çok yakışıklıydı ama çok sinirdi çok fazla görmezdim ama malesefki hep çevremde olurdu.

Dışarıya çıkardım biri bana mı baktı birine birşey mi sordum biriyle mi konuştum iki dakika sonra bacım bacım diye gezerlerdi.

Çok uzun zamandır onu görmemiştim şimdi ne ara geldi ne zaman geldide bizim evde abimin yanında yattı bilmiyodum.

Zaten bilsem yaparmıydım.

Ben derin derin düşünürken birden gelen bildirimle telefona baktım.

Evden hızlıca çıkmıştım ama telefon cebimdeydi.

Gelen mesaja baktım

*Çikolatamm🍫 'dan 1 yeni mesaj*

Umaydan dı mesajın üstüne tıkladım.

"Gelirken ne istersin"

Yazıyordu

"Beyaz ekler bide sen"

Yazıp gönderdim.​

Beyaz ekleri çok seviyordum vazgeçemiyeceğim şeyler listesinde ilk sıralardaydı.

​​​​Sonra etrafa baktığımda lojmandan baya uzaklaştığını fark ettim.

Etrafa baktığımda bir park gördüm.

Park a geçip salıncağa oturdum ve Umay'a canlı konum attım.

Her an kalkabilirdim yani benim işim belli olmazdı.

Yaklaşık yarım saat sonra Umay geldi.

-"Yıllar geçiyor ama beyaz ekler sevdan bitmiyor" dedi.

-"Bitmedi bitemez kimse bitiremez" gülerek eklere uzandım.

Direk açıp bir tane aldım ve Umay a da uzattım.

-"Kolay kolay herkese vermem ha değerini bil" dedim dalga geçerek.

-"Allah razı olsun çok değerli hissettim" dedi ve oda güldü.

-"Ee ne oldu ayrıca bu Görkem midir nedir o kim" dedi.

-"Görkem abimin komutanı aslında aynı rütbedeler ama Görkem abimden kısa bi süre önce olmuş" dedim.

Umay kafa salladı ve

-"Seninle derdi ne" dedi.

-"Benimle bir derdi yok sadece kendisini abim olarak görüyorMUŞ" dedim

-"Allah Allah abiSİ OLARAK görüyorsa öz abisinin abilik yapmasına izin verseydi" dedi

Hiçbir şey anlamamıştım ne demek istemişti şimdi.

-"Ha" dedim sadece.

-"Yani diyorumki dün akşam sen uyudun ya, abin seni kucağına alıcakken Gökhan abinin değilde Görkemin alması ve abinin hiçbirşey dememesi" dedi

Beni Görkem mi kucağına almıştı?

Neden?

Abim nasıl birşey dememişti?

Gerçi abim benden çok Görkem e güvenirdi.

-"Yani ya ben görmeyeli Gökhan abinin karakteri değişmiş yada aranızda bir şey var" dedi.

-"Dün beni Görkem mi eve çıkardı" dedim şok için şaşırmıştım çünkü "Ayrıca ikiside değil." Dedim.

-"Bence Gökhan abinin huyu değişmiş okul hayatımız boyunca erkek sinek bile yaklaştırmazdı yanımıza hatırlamıyor musun bir erkek bizden silgi istedi diye o yaşta çocuğun elini kırmıştı" dedi

-"Hatırlamazmıyım ayrıca bizden değil senden istemişti sende ne yapıyorsun be belki evlencem çocukla diye abimi azarlamıştın unutmak ne mümkün" diyip kahkaha attım.

-"Aman herşeyide hatırla" dedi ve ekledi. "Konumuza dönücek olursak Gökhan abi çok değimiş" dedi.

-"Sanmıyorum geçen AVM'de ürün için numaramı alan kişi erkek diye çocuğu bulup telefonunu kırmış, mağara kaçkını" dedim göz devirerek.

-"Yazık olmuş" dedi.

-"Hemde nasıl çok üzüldüm de ben duyunca çoktan iş işten geçmişti. Çocuğu özür dilemek için bulıyım dedim şehir dışına taşınmış" dedim.

Şok içinde bana bakmasını beklerdim ama o

-"Değişmemiş sadece Görkem e izin veriyor neden?" Dedi.

-"Öz kardeşi olarak görüyorsa ondan, ikinci bir abim var yani" dedim isyankar bir şekilde. "Sanki bir tane yetmiyomuş gibi" diyede mırıldandım.

-"Pek abi gibi değilde neyse buraya kadar gelmişken biraz dolaşsak mı?" Dedi Umay.

Pek anlamamıştım ama üstüne düşmeyecektim çünkü takıldığım başka bir konu vardı.

-"Ay evet ruhum bunaldı ya hadi gidelim de bir deniz havası alalım bir sahil kenarına gidelim ya." Dedim.

-"Yakın mı?" Dedi umay.

-"Ne fark eder?" Dedim ama yakındı hemde çok.

Parktan çıkmaya başladık, yürürken konu olsun diye

-"Hiç aklına gelirmiydi o kadar yıldan sonra bu şekilde karşılaşmamız?"

-"Açıkcası hayır gelmezdi, ya senin?"

-"Bir şekilde karşılaşıcağımızı düşünüyordum ama bu şekilde değil" dedim ve güldüm

Biz sohbet ederken baya yürümüştük.

Sahile gelmiştik boş bir bank gördüm ve elimle işaret ederek.

-"Şansına hadi gidelim" diye bağırarak bir çocuk gibi koşmaya başladım.

Umayda arkamdan geldi bankta oturup bir kaç anı daha konuştuk arada da neler olduğunu, konuşucak çok konumuz vardı ve bunlar daha hiçbirşeydi.

¢¢

Öyle yada böyle havaya baktığımızda kararmaya başlamıştı elimizde yarım saat önce aldığımız deniz kenarının olmazsa olmazı balık ekmeğimizi yiyerek denize karşı sohbet ediyorduk.

Günün nasıl utanç ile başlayıp nasıl mükemmel ilerlemesi gerçekten düşününce mucize gibi

Nasıl başladığını unutalım nasıl ilerlediğinde bakalım.

-"Abike" diye biri bağırdı.

Umayda bende oraya doğru dönmemizle benim ne kadar şom ağızlı olduğumu düşünmem bir oldu.

Bu kimdi şimdi ayrıca adımı nerden biliyordu.

Yani eli yüzü düzgün birine benziyordu da sırası değildi yani.

-"Doğru söyledim dimi Abikeydi" dedi.

İyice yaklaşıp yanımıza geldi.

-"Hadi ama beni tanımamış olamazsın" dedi.

Umayla birbirimize baktık.

Tam sen kimsin ya diye mızıklanmaya başlıycaktım telefonumun çalmasıyla durdum.

ZÜLZÜL'ÜM♡ *arıyor

-"Tam sırasıydı çünkü" diyerek telefonun sesini kapattım.

Sonra iki saattir adımı sayıklayan elemana baktım.

-"Siz kimsiniz, bu samimiyet nerden geliyor?"

-"Hatırlamaman normal, sonuçta kaç yıl oldu"

-"Felsefeye devam yani felsefe öğretmeni misiniz?"

Fazla sıkılmıştım.

-"Yaklaştın Edebiyat öğretmeniyim"

Ufak bi zort

-"Kim olduğunuzu daha çok merak ediyorum"

Artık söyliyicekmisin lo çok konuştun sabırda bir yere dkadar yani

-"Ben liseden Fatih"

Elini uzattı

Liseden Fatih?

Lisede Fatih diye biri mi vardı?

Telefon cebimde tir tir titriyordu ne vardı yani bu kadar önemli be zülzül ayrıca zülzüle hâlâ kızgınım hiç yakışmadı yani ispiyonlamak.

Hem niye hâlâ engellememiştim onu?

Neyse şuan düşmem gereken konu Fatih kimdi?

-"Fatih? Çıkaramadım"

-"Şaşırmadım ciciş"

Ciciş ne be

Umay'a bakmadan yüzünün ekşidiğini tahmin edebiliyorum çünkü benimde öyleydi.

Hiç beklemeden.

-"Hoşt. Nerden cicim mi cişin mi ne haltsa o oluyorum?"

Umay kahkaha atmamak için kıvranıyordu resmen.

KOMİK Mİ LO

-"Sakin sakin, hiç değişmemiş sin" dedi.

-"Uza"

Geriye döndüm ve gitmeye başladım.

Tapiki Umayda benimle geliyordu.

Bu kimdi hiç hatırlamıyorum ama bir daha görüşmek istemediğimi biliyorum.

-"Tanıyormuyuz" hâlâ gülmemek için kıvranıyordu

Cidden mi Umay? Bakışı attıktan sonra yarım saattir tuttuğu kahkahayı sonunda attı.

Telefonuma baktığımda zülzülün beni neden bu kadar aradığını anlamak için onu aradım.

-"Alo"

-"G#tün kaç kilo"

-"Sabır ya Rabbi

-"Tamam tamam

-"Ne var"

-"Hey hadi ama hâlâ kızgın olamazsın değil mi?"

-"konuşuyor muyuz?"

-"Küslüğün hiç çekilmiyor cimcime"

-"Cidden mi? Bugün yeteri kadar Görkem abiyi gördüm bence yeter"

-"Ne oldu yine?

-"Sanane"

-"Hadi ama isteyerek olmadı"

Göz devirdim ama bu onu görmedi.

-"Ben nerden bilebilirimki biz konuşurken Gökhan komutanım duyucağını"

-"Niye konuşuyorsunki ulu orta mesela"

-"Abartma lo hem Gökhan komutanım size kıyamazki"

-"Herşey ondan oluyor ya"

Diyip suratına kapattım.

-"Bu seferki kimdi?"

Bakışlatım Umay a döndü

-"Zülzül"

-"yani?"

-"Ömer abi"

-"Abike" diye bağıran bir ses daha

-"Ya sabır ne" diyerek Umay ile arkamıza döndük

Bir daha huzurluyum mutluyum diye düşünmiyicem ya

-"Ne çemkiriyon kızım ayrıca neden yüzüme kapatıyon"

-"Sen nerden çıktın be"

-"Anamdan"

-"Komik misin sen"

-"Bence evet"

-"Ya bas git Zülzül yoksa abime beni zülzül teşvik etti oraya gitmeye derim görürsün"

Panikle

-"Tövbe de kız"

Göz devirdim ama komikti.

Fakat gülmemem lazımdı.

Hem zilzğl burdaysa abimler veya diğerleri nerdeydi? Tam etrafa bakıcakken zülzülün

-"Ayrıca bu güzel hanımefendi de kim?" Diye sormasıyla durdum ve cevap verdim.

-"Umay"

Umay demem yeterliydi çünkü herkese milyon kere anlatmıştım.

-"Umay o Umay mı?"

Bu nasıl bi soru zülzül.

-"Evet zülzül o "

-"Sizi daha önce görmüş olabilir miyim?"

Demesiyle Umayın

-"Sanmam" demesi bir oldu

Tanıştırmak için

Ömeri gösterip

-"Az önce konuştuğum ve beni abima ispiyonlayan zülzül"

Umay'ı işaret edip

-"Yıllardır özlem duyduğum Umay'ım"

Zülzül elini uzattı.

Umay normalde asla sıkmazdı ama zülzülden zarar gelmezdi Umay'ı dürttüm tam Umayın elini kaldırmasıyla abimin ışınlanmış gibi gelmesi bir oldu Ömer'in elini sıkıp daha doğrusu söküp.

-"İşin yok mu lan senin, hadi işinin başına" diye çocuğun elini adeta kırmıştı.

Ay noluyo noluyo

-"Sakin abiş"

Garibim zülzül

-"Oldu komutanım zaten Ergün beni çağırıyordu ben gidiyim"

Sesi titriyordu garibimin.

Zavallı

Bu sefer kahkaha atmamak için ben çok zor duruyordum.

Abim Ömer'in elini sonunda bıraktı.

Bırakmasıyla Ömer'in kaybolması bir oldu.

Abim hiçbirşey yokmuş gibi

-"Ee ne yapıyorsunuz kızlar?"

Umay abime bir pislikmiş gibi bakarken

-"Umayla Ömer'i tanıştırıyordum"

Abimin sevecen tavrı bi anda gitti.

-"Çok mu gerekli"

Gülüm yok? Balım yok?

-"Hayırdır" diye haykırdım resmen

Abim tekrar normal bakıp ne olduğunu anlamamış bir şekilde bana baktı.

-"İltifat etmeyi niye bıraktın? Hayırdır ne oluyoruz yani?"

-"Sakin gülüm ben bir an sinirle" lafını tamamlayamadan.

-"Sinirleneceğin bir şey olmadı Gökhan abi"

Diyip geçen Umay'a baktım

-"Görmeyeli dengesizleşmişsin"

Diyede ekledi, yargı dağıtıyordu kuşum da niye?

Cğmlesinin bitmesiyle elimden tuttu ve yürümeye başladık.

Umay sen abimi nasıl bir son sözcü olduğunu unutmuşsun ya

Abim hızla Umay ın kolundan tutup

-"O nedemek oluyor bu?"

-"Ne anladıysan o"

Çok tatlılar çokta yakıştıklarını fark ettim ama çokta sıkıldım yani

-"Bana bak vahşi kız"

Üzgünümabi bu seferde ben sözünü kesmek durumundayım.

-"E ama yeter beni buz devrindeki teyze gibi 'öpüşürlerse kusarım' repliğine bağlamayın ama AA çok ayıp yani."

Dememle bana boş boş baktılar.

-"Hem ben çok yoruldum hadi eve gidelim hem yarın benim ilk iş günüm bi kere erken uyumam lazım"

Diyerek Umayıda çekip eve gitmek için yürümeye başladık.

-"Böylede kendimi görümce gibi hissettim"

-"Sus Abike"

-"Ne var be"

Mızıkkanarak gitmeye devam ettik. Uymayın ağzından bi mırıldanma sesi duydum

-"Görümceymiş"

-"Sesli konuş bir şey anlamıyorum" diye çemkirmeme.

-"Yok bir şey" diye cevap verdi

GIcıkkk​

Rastgele yürürken bir anda

-"Abike" diye Umayın bağrışı ve hızla bana gelen motora baktım.

Önümde bir anda durdu. Aksi taktirde şuan mezardaydım.

-"Yavaş be öküz ehliyeti kasaptan mı aldın"

-"Önüme atlayan sensin cimcime dua et durabildim"

Bu ses.

Kaskı çıkardı.

Görkem abiydi e ama YETERRR

4.BÖLÜM SONU